"คนเยอะจัง คุณภูริชนั่งรอดีกว่านะคะเดี๋ยวพลอยไปตักมาให้" พลอยลลินณ์เอ่ยบอกคนตัวที่อยู่ข้างหลังเพราะเธอเห็นจำนวนผู้คนตรงบริเวณที่ตักอาหารแล้วถ้าให้คนตัวโตเข้าไปอาจจะเป็นการเพิ่มจำนวนให้แน่นหนาโดยไม่จำเป็น สู้ให้เธอตักมาเสิร์ฟจะดีกว่า พูดจบร่างบางก็เดินตรงไปยังตำแหน่งของอาหารที่ถูกจัดวางไว้เรียงรายนั้น ไม่ได้ดูว่าเจ้านายหนุ่มนั่งลงตามที่เธอแนะนำหรือยัง
"คุณพลอยลองเอาเมนูนี้ไปชิมสิครับ ผมว่าอร่อยเลยล่ะ" พนักงานนามว่านนท์ บุคคลที่ได้ทักพูดคุยกับพลอยลลินณ์เมื่อเช้าและเขาก็ตามหญิงสาวเข้ามารับประทานอาหารเช้าพร้อมกับเธอ และเป็นคนคนเดียวกันที่เคยจะขอเบอร์โทรศัพท์เมื่อคราวก่อนพูดขึ้นพลางตั้งท่าจะตักอาหารใส่ถาดหลุมใส่อาหารที่เธอถืออยู่
"อ้อ งั้นเหรอคะ ขอบคุณค่ะ" พลอยลลินณ์ส่งยิ้มตามมารยาทขณะที่กำลังจะยื่นถาดไปใกล้เพื่อให้นนท์ตักให้เธอได้สะดวก แต่มือน้อยก็ต้องหยุดชะงักเพราะมีมือหนามาคว้าหมับซ้อนหลัง
