"คุณ ลูกชายผมมันไม่ยอมนอน" ภูริชเอ่ยเสียงนุ่ม ยันตัวขึ้นชะโงกหน้ามามองใบหน้าสวยที่ตอนนี้ได้ปิดเปลือกตาไปแล้ว ดึงลำท่อนที่โดนน้ำรักสีขุ่นเคลือบจนเป็นเมือกแวววาวออกจากตัวหญิงสาวแล้วเอามาถูไถบดเบียดที่ร่องก้นขาว ในขณะที่ปากพูดในเชิงต่อว่าแก่นกายตัวเองแต่สะโพกกลับขยับทำให้มันแข็งขืนตื่นตัวขึ้นมาอีกครั้ง คำพูดกับการกระทำช่างสวนทางกันเหลือเกิน
"ไม่เอาแล้วนะคะ พลอยเหนื่อยแล้ว.." พลอยลลินณ์บอกคนข้างหลังเสียงเบา มือเล็กไล่คว้าเอาผ้าห่มขึ้นมาปิดร่างเปลือยของตัวเองเมื่อเริ่มรู้สึกถึงความหนาวเย็นจากเครื่องปรับอากาศ ทั้งที่ก่อนหน้านี้ร่างกายของเธอร้อนระอุราวกับโดนไฟแผดเผาจนต้องปัดออกไปอย่างไม่ไยดี
"เหนื่อยก็นอนไปเดี๋ยวผมจัดการมันเอง" ภูริชพูดพร้อมทั้งทรงตัวลุกขึ้นนั่ง จับร่างบางพลิกมานอนหงายให้อวดเรือนร่างขาวโพลนให้เขาได้ชม ก้อนเนื้ออกอวบกระเพื่อมสั่นไหวในตอนที่แผ่นหลังบางกระแทกกับพื้นที่นอนนุ่ม ชายห
