"Aalis na po ako.."
"Hindi na ba talaga magbabago ang isip mo, anak?"
"Hindi na po, Nay. Ito ang makakabuti sa'kin at sa lahat." Hinila ko ang maliit na trolley bag at iginiya sa pinto ng bahay. Kailangan kong magmadali bago pa niya ako maabutan.
Yes, I decided to leave. Gusto ko muna siyang iwasan. Siguro ay kailangan ko lang siyang bigyan ng konting oras para makalimutan ako.
Ilang ulit ko na siyang iniiwasan pero palagi niya akong nahahatak. Sanay na siyang labas-masok sa loob ng bahay.
"Eh kung sabihin na lang natin kaya sa kanya ang totoo, Endang?"
"Nay, alam mong mapapahamak si Jerome. Alam kong sasaktan nila siya."
Kahit galit ako kay Jerome ay hindi ko magawang ipagkanulo siya. Siguro gano'n pag konektado ang dugo ng dalawang tao. Batid kong hindi siya makakaligtas nang buha
