Zylie's POV
Wala pang limang minuto, nasa tapat na kami ng hotelestaurant kung saan kami magkikita ni Dylan. Nakita ko na rin siyang abala sa cellphone niya.
"Thank goodness, he waited for me." Nakahinga ako ng maluwag matapos 'yon. Mamaya ko na iisipin kung paanong nakalusot si Esteban sa higpit ng security sa subdivision na dinaanan namin kanina. Heck, I can't even use my name as a pass tapos siya ganoon-ganon lang?
Akmang bubuksan ko na 'yong pintuan sa side ko pero hindi ko 'yon mabuksan. Nakalimutan kong naka-child lock nga pala ito at si Esteban lang ang pwedeng magbukas. He removed his seatbelt bago siya lumabas ng sasakyan at nagpunta sa side ko para buksan 'yon. I manage to put my feet on the ground bago 'yong biglang bumigay. Mabuti na lang, nasalo niya ako.
He wrapped his
