หลังจากวันนั้นทั้งภูเบศวร์และจอมขวัญก็ไม่มีเรื่องบาดหมางใจใด ๆ กันอีกเลย จนกระทั่งวันนี้
ภูเบศวร์เดินกลับเข้ามาจากไปคุยธุระข้างนอก กำลังผ่านโต๊ะกลางบ้านไปก็เจอกับของบนนั้น เขาเข้าไปหยิบมันขึ้นมาดูจึงเห็นว่าเป็นหนังสือสมัครเรียนของมหาวิทยาลัยเปิดแห่งหนึ่ง เขากวาดสายตาอ่านเพียงเสี้ยววินาทีก่อนจะกระแทกมันวางลงดังเดิม
“หนูอยากเรียนหมอ...โธ่ ทำมาสร้างภาพแสนดี ใฝ่เรียนใฝ่รู้คู่คุณธรรม วันก่อนยังไปอ้อนไอ้เดอยู่เลย ยัยเด็กร่าน” แค่นเสียงอย่างที่นึกว่าตนเองรู้ทันอีกฝ่ายดี ว่าแล้วทำทีจะขว้างทิ้งนอกหน้าต่าง แต่เสียงหวาน ๆ ที่ร้องเรียกจากทางด้านหลังรั้งเอาไว้ทันเสียก่อนจะได้ทิ้ง
“คุ...คุณภู จะทำอะไรหนังสือของหนูคะ” จอมขวัญเข้ามาทันเห็นพอดี ถามหน้าตาตื่น ๆ
“เห็นวางเกะกะ เลยจะเอาทิ้ง” ว่าหน้าตายเสียอย่างนั้น
“อย่านะคะ นี่เล่มสุดท้ายแล้วด้วย เงินหนูก็ไม่มีพอจะซื้อแล้ว”
“อยากได้เงินว่างั้น” เขาเข้าใ
