Arabela’s POV
Naging matunog ang palakpakan at hiyawan ng mga tao dito sa aming baryo na animo’y bagong taon na nagsipagdiwang. Bakas ang kislap sa mga mata ng mga ito nang sabay-sabay na nabuhay ang mga ilaw sa kalye maging sa kani-kanilang bakuran. Maging ang pamilya ko ay walang pagsidlan ang pasasalamat kay Matthew dahil sa tulong niya ay nagkaroon ng liwanag ang aming nayon. Pumasok ako sa loob at kaagad kong chinarge ang cellphone maging ang aking loptop pagkatapos ay nag-handa na ako para sa aming pananghalian at tinulungan rin ako ni Matthew dahil kasabay sa pagkain ang mga trabahador na gumagawa ng aming bahay.
Mag-a-alas singko na ng hapon nang matapos ang paggawa ng aming bahay dahil sampung tao ang labor na kinuha ni Matthew at hindi naman bato ang pinagawa ko dahil ‘yon ang
