MAFYANIN HEDİYESİ (+18)

HAZIR MISIN?

Sonra diğeri yanıma yaklaşıp saçlarıma dokundu. "Saçlarınız çok güzel ama biraz hacim kazandırmak lazım." dedi. İtiraz edemeden beni bir sandalyeye oturttular ve saçlarımı taramaya başladılar. O sırada üçüncü kadın makyaj çantasını açtı. İçinden yüzlerce çeşit malzeme çıkardı ve neredeyse beni bir sanat eserine dönüştürecekmiş gibi plan yapmaya başladı. Ben resim yaparken bu kadar boya kullanmıyordum.

Bir yandan saçlarım taranıp şekillendirilirken, diğer yandan cildimi temizlemek için çeşitli kremler sürdüler. Sanki bir gelin hazırlığıydı bu ama bir düğün yerine tamamen farklı bir geceye hazırlanıyordum.

Sonunda adam konuştu. “Pardon, ayakkabı numaranızı öğrenebilir miyim?” diye sordu. Ayakkabı mı? Hayır, bu iş daha da garipleşiyordu. Yatak odasında ayakkabı ne alakaydı? Emir' in fantezilerinden biri miydi yoksa? Numarayı söyledim ve o hemen odadan çıktı.

Kadınlar işlerine devam etti. Ellerinde bir çeşit parfüm şişesi vardı; birini bileğime sıkıp koklattılar. “Bunu mu, yoksa daha çiçeksi bir şey mi?” diye sordular. Çiçeksi dedim ama pek umurlarında gibi görünmüyordu.

Gül, yatağa serilen kumaşların arasından özenle bir iç çamaşırı takımı seçti. "Bu, ten renginize harika uyum sağlar." dedi, elinde ince, siyah dantel detaylı bir sütyen ve aynı malzemeden yapılmış bir külot tutarken. Sütyenin kup kısımları transparan dantelden yapılmıştı ve üzerindeki çiçek desenleri işlenmiş detaylar ek bir zarafet katıyordu. Külot ise yanları ince iplerden oluşan, son derece cesur bir tasarıma sahipti. Elime tutuşturduklarında içim ürperdi. "Bunu giymem mi gerekiyor?" diye düşündüm ama söyleyemedim.

Kadınlar, üzerime giyeceğim geceliği de çıkardılar. Gül, uzun, dökümlü bir kumaşı elleriyle kaldırdı. Gecelik, saten ve şifon karışımıydı; parlak, koyu bordo renkteydi ve dokunduğumda tenimde adeta kayar gibi bir his bırakıyordu. Askıları incecikti, ve göğüs kısmı hafif bir dekolteye sahipti. Alt kısmı ise yırtmaçlı bir tasarıma sahipti, yürürken bacaklarımı hafifçe açığa çıkaracak şekilde. Şifon detayları sayesinde gecelik bedenimin hatlarını belli belirsiz ortaya çıkarıyordu. "Kusursuz," dedi Gül, gülümseyerek.

"Bu gece Emir Bey için özel bir akşam." dedi Gül, ses tonunda ince bir otoriteyle. "Hazırlıkların her detayı önemli. Kendinizi güzel hissedin, çünkü bu güzellik onun için hazırlanıyor."

Kadınlardan biri, sütyeni giyerken yardımcı olmaya kalktı. O an içimde bir utanç dalgası yükseldi. "Ben hallederim." diyerek hızlıca banyoya geçtim. Kapıyı kapattığımda derin bir nefes aldım. Geceliği ve iç çamaşırını giyip aynaya baktım. Görünüşüm tanıdığım halimden çok uzaktı. Bu kadar ince ve zarif şeylerin içinde kendimi garip hissediyordum.

Odaya döndüğümde kadınlar, üzerime hafif bir vücut spreyi sıktılar. "Bunu gecenin özel anlarını tamamlamak için kullanıyoruz." dedi biri, spreyi uygularken. Vanilya ve amber kokusu odaya yayıldı. "Mükemmel. Sizde zaten çiçek seçmiştiniz.."

Ardından biri, geceliğin üzerine giymem için ince, dantel detaylı bir sabahlık uzattı. Sabahlık şifondu ve bordoya yakın bir siyahlıkta tasarlanmıştı. Önü açık bırakılmış, sadece ince bir kurdeleyle bağlanabiliyordu. "Bu şekilde, her şey zarif ve uyumlu olacak," dedi Gül, tatmin olmuş bir ifadeyle.

Giyinmek için banyoya giderken aynaya baktım. Karşılarında gecelikle durduktan sonra sabahlık giymek için banyoya girmem onlara saçma gelmiş olmalıydı ama bir şey demediler. Aynada kendimi tanıyamıyordum. Saçlarım kabartılmış, yüzüm neredeyse porselen gibi parlatılmıştı. Sade bir insan olarak yaşadığım hayatla buradaki dünya arasında bir uçurum vardı. Ben saçını boya fırçasının sapı ile topuz yapan, unutup öyle markete giden bir insandım.

Gecelik ve sabahlık üzerimdeyken odaya geri döndüm. Kadınlar beni baştan aşağı süzdü. Gül gülümsedi, ama gözlerinde sert bir ifade vardı. “Tam da düşündüğümüz gibi oldu. Emir Bey çok memnun kalacak.” dedi.

Memnun kalacak mı? Ben kendimi bu kadar yabancı hissederken onun ne hissettiği neden önemliydi ki? Ama buradaydım. Gecenin sonunda neler olacağını bilmiyordum ama artık geri dönüş yoktu.

Hazırlıklar bitince kadınlar geri çekildi. "Artık hazırız." dedi Gül. " Emir Bey sizi zamanında almaya gelir."

Odanın kapısı kapandığında yalnız kaldım. Hazırlıkların her aşaması beni biraz daha uzaklaştırmış, kendimi bir yabancıya dönüştürmüştü. Giydiklerim cesur ve iddialıydı, ama içinde ben kaybolmuştum. Aynaya bir kez daha baktım. Bu görüntü, hayatım boyunca hayal ettiğim bir masalın parçası değildi. Daha çok, bir başka dünyaya, belki de bir kafese girişin simgesiydi.

Onlar gidince durumun tuhaflığını bir kez daha fark ettim. Bu kadınlar işlerinde uzman gibiydi. Sanki bu kadınlar daha önce de Emir için defalarca kadın hazırlamış gibi profesyoneldi. Derin bir nefes aldım. Gecelik ve sabahlığın tenimde bıraktığı his, dokunduğum her yerde varlığını hissettiriyor, beni bir şekilde tedirgin ediyordu. Kendimi bu kadar yabancı hissettiğim bir başka an hatırlamıyordum. Ayna karşısında durup kendime bakarken içimde büyüyen bir huzursuzluk vardı. Bu ben değilim. Bu, başkası için yaratılmış bir versiyonumdu.

Zihnim, olanları anlamlandırmaya çalışıyordu. Bu hazırlık, bu kıyafetler, bu özen... Tüm bunlar, Emir 'in gecesiydi, benim değil. Aynaya baktıkça gözlerimin içine derin bir bakış attım. Neden buradayım? Bu kadar ileri gitmeyi neden kabul ettim? Ama cevap belliydi. Tekrar etmeye gerek yoktu.

Odanın sessizliğinde, dışarıdaki ayak seslerini duyabiliyordum. Kalbim hızla atmaya başladı. Emir ’in beni almaya geldiğini düşündükçe içimdeki gerginlik katlanıyordu. Daha önce defalarca kendimle yüzleşmiş, hayatımda zor kararlar almıştım ama bu, tüm o anlardan daha karmaşıktı.

Kapının sesiyle irkildim. Ağır adımlarla koridorda yaklaşan sesler gittikçe belirginleşiyordu. Derin bir nefes aldım, ama yetmedi. Ellerimi birbirine kenetleyip sakinleşmeye çalıştım. Kapı nihayet aralandığında Emir ’in yüzü belirdi. Üzerinde koyu bir takım elbise vardı; yüzünde her zamanki kendine güvenen ifade. Ama bakışlarında beni ölçüp tartan bir şeyler vardı, sanki hazırlıkların hakkını vermiş miyim diye değerlendiriyordu.

“Hazır mısın?” diye sordu. Ses tonu sakin ama ciddi, her zamanki gibi. Cevap vermek için dudaklarımı araladım ama hiçbir kelime çıkmadı. Onun yerine sadece başımı salladım. Ne diyebilirdim ki? Bu gecenin nereye varacağını, neyle sonuçlanacağını biliyordum. Bildiğim bir şey daha vardı, o da artık geri dönüşün olmadığıydı.

Emir, içeriye doğru bir adım attı ve beni baştan aşağı süzdü. Bakışları üzerimde gezinirken kendimi iyice küçülmüş hissettim. Şimdiye kadar onun yanındayken hep güçlü olmaya çalışmıştım, ama bu an, o gücün kırılma noktasıydı.

“Çok güzel olmuşsun.” dedi sonunda, sesi derinden ve yumuşak. Ama bu bir iltifat mıydı, yoksa sürecin doğruluğunu onaylayan bir ifade mi, emin olamadım. Güzel bulduğu kendi eseri de olabilirdi.

Ona teşekkür etmek istedim ama kelimeler boğazımda düğümlendi. Sadece bir adım geri çekilip gözlerimi yere indirdim. Bu ben değilim, diye düşündüm bir kez daha. Ben, sahnelerdeki o parlak kadın değilim. Ben sadece kendi köşesine çekilmiş, fırçasıyla tuval arasında bir dünya kurmuş Alisa ’yım.

Emir, elini uzattı. İstemeden de olsa elimi uzattım ve elimi nazikçe tuttu. Dokunuşu beklediğimden daha yumuşaktı, ama bu beni sakinleştirmedi. "Gel, zaman geldi. " dedi, sanki sıradan bir akşam yemeğine gidiyormuşuz gibi. Oysa içimdeki hisler fırtınalar koparıyordu.

Yavaşça merdivene yöneldik. İçimdeki gerginlik her adımda artıyordu. Bu gecenin sonunda beni neyin beklediğini biliyordum, ama bu dünya benim dünyam değildi.

Bir kat aşağıya indik. Bir kapının önünde duraksadım. Odadan sanki bir gerilim yayılıyordu.

" O oda için erken. Hatta verdiğin puanları düşünürsek hiçbir zaman o odayı göreceğini sanmıyorum. " dedi. Donup kaldım. Bu o yazdığı garip maddeleri gerçekleştirdiği yer olmalıydı. Böyle odalar sadece filmlerde olmuyor muydu? Yoksa Emir sadece bir özenti miydi? Ama hiç öyle görünmüyordu. O filmlerdeki başrollerden daha karanlık görünüyordu. Yani filmleri izlemedim elbette ama herkes gibi bende afişleri görmüştüm. Emir' in yönlendirmesiyle diğer odaya doğru yürüdük.. Düşüp bayılmazsam iyi olurdu ama sanırım bayılacaktım.