BSB CHP10

1561 Words
Chapter 10 "Pinabuksan ko ang pintoan at lumabas pagkatapos ay lumigid sa maraming tao para malapitan si Albert na mukhang aliw na aliw pa sa nakikita nito. B–Bakit?" ka nakangiti habang may batang naghihinagpis at mukhang mawawalan ng magulang galit kong sita sa asawa ng malapitan ko na ito. "Tila nawalan ako ng kulay dahil sa narinig at napalingon agad hindi naman ako ngumingiti sagot ko sa asawang kita ang galit sa maganda nitong mukha. Gago!" Kaba Mura ko ng mahina kay Albert habang nakatingin sa batang panay ang iyak at humihinge ng saklolo sa mga tao lokohin muna ang lahat pero hindi ako bulag kitang–kita ng dalawang mata ko ang saya mo sa ganyang tagpo. "Oras na malaman ko lang na may kinalaman ka sa nangyari ako mismo ang magpapakulong sa'yo naluluhang wika ko at nagmamadaling naglakad ng palayo kay Albert at mukhang hindi ko pa yata talaga lubosang kilala ang pagkatao ng asawa ko. Sinundan ko ang asawang papalayo dahil napalitan ng takot ang sayang nararamdaman ko kanina at ng maabotan ko ito ay mabilis kong hinawakan sa braso uuwi ka na ba tanong ko. Pilit kong binabawi kay Albert ang braso ko na hawak nito ano sa tingin mo asik kong sagot at kinawayan ko na agad ang trycecle na paparating at nagmamadaling sumakay. "Pinilit kong pigilan ang galit na nararamdaman at huwag ng sabayan pa ang mainit na ulo ni Victoria habang niyakap ko ito ng mahigpit kahit halos hindi ako kasya sa trycecle dahil sa tangkad ko ay nayuko na ako kahit nakaupo para hindi mauntog kapag may nadaraanang lubak. Para makabawi ako sa galit ni Victoria ng makauwi kami ay ipinagluluto ko sila. Halika na tapos na akong magluto at nakapaghain nako tawag ko sa asawa na nakayakap sa natutulog na naming anak. "Tingin mo ba ay may gana akong kumain matrutruma yong batang yon dahil sa nangyari alam mo ba yon huh, mataray ko pa ding sagot sa asawa. "B–Bakit?" Kaba nagkakaganyan hindi mo naman kamag anak ang napatay na mag asawa kasalanan rin nila yon dapat ibinigay na agad nila ang pera 'di sana hindi sila pinatay nong nangholdup sa kanila at ako pa ang may kasalanan sa nangyari ganon ba."kaya ikaw kapag nangyari sa'yo ang ganon na sitwasyon ibigay muna agad kinikita ang pera pero yong buhay ay hindi na maibabalik pa. "Hm-mm...tikhim ko at inirapan si Albert bago nagtakip ng kumot. Hinila ko ang kumot at galit na binuhat si Victoria kahit na panay pumiglas nito at padaskol na iniupo ko sa harap ng lamesa sisirain mo ba ang relasyon nating mag asawa at ipapakita sa harapan ng anak natin ang pag aaway natin ng dahil lang sa punyetang buhay ng ibang tao maotoridad kong wika sa asawa at nilagyan ko ng pagkain ang plato nito. "Dahil sa nakikita kong galit sa mukha ni Albert ay nakaramdam ako bigla ng takot at napilitang kainin ang pagkaing nakalagay sa plato kahit na tumutulo pa rin ang luha sa dalawang mata ko. "Samantala nakatunghay ako sa nakatakip na puting kumot kay Mama at hawak ko ang malamig na nitong kamay habang nasa kabila naman nito sina Lolo at Lola nahiwalay lang kami kay Mama ng kukunin na ito ng purenarya. Nilingon ko pa ang papalayong ina na tulak–tulak ng dalawang lalaki palabas sa ospital. Halika na apo puntahan muna natin ang Papa mo gusto ka daw nyang kausapin tawag ko kay Maura na nakatonghay pa rin sa pintoang nilabasan ng bangkay ni Maureen. Sinalubong kami ng dalawang Nurse at sinamahan nila akong makapasok sa kinaruruonan ni Papa puno ito ng aparato sa katawan agad ko itong nilapitan at tumulo ulit ang luha ko sa nakikita kong hirap na hirap nyang kalagayan. "A–Anak!" Tawag ko kay Maura sa pagitan ng naghahabol na paghinga huwag ka na umiyak alo ko at pilit kong inabot ang mukha nito para pahiran ang tubig na umaagos sa mata nito. "Iingatan mo ang tinatago nating box nila Mama mo isa yong kayamanan na magagamit mo sa paglaki at gamitin mo sa tama dahil hindi ka pa dumarating sa buhay namin ay nakalaan na yon para sa'yo wika ko at pilit kong idinikit sa katawan ang ma–uulila naming anak ni Maureen pagkatapos ay nakaramdam nako ng pagkakapos sa paghinga at pagdilim ng tuloyan na nakikita ko. Pa–Papa!" Papa!" Muling hiyaw ko habang yakap ko ng mahigpit ang amang iniwan na rin ako tulad ko ay napaiyak sa awa sa'kin ang dalawang Nurse na kasama ko. "Ilang saglit lang ay dumating na ang Doctor at pinalabas na nila ako. Wala kaming magawa kundi umiyak rin tulad ni Maura at na–aawang nayakap ko ng mahigpit ang pamangkin dahil sa mga taong ayaw magtrabaho ng patas ay may isang batang naulila. Akina si Maura iuuwi ko na babalik nalang ako iiwan ko muna kay Tessie wika ko kay Grace at binuhat ko ang kawawang pamangkin nitong nakatulog na sa magdamag na pag iyak dahil pasado alas kwatro na ng umaga. Samahan mo nalang sya Eric kaya na namin 'to para makapag pahinga ka rin pagod ka sa trabaho basta huwag mo muna sabihin kay Alan ang nangyari mahigpit kong bilin sa asawa. Tango lang ang sagot kay Grace at tumalikod na buhat ang mabigat na pamangkin nito at maingat kong isinakay sa sasakyan ng amo naming nakaburol rin ngayon. Ngunit ng makauwi kami ay nagulat pa ako dahil nasa bahay pala si Tessie at sya pa ang nagbukas sa amin ng pintoan agad nitong pinasadahan ng tingin ang halos dugoan pang suot ni Maura. "Anong nangyari bakit bigla kayong nagtakbohan kanina at napano si Maura bakit may mga dugo ang suot nya takang tanong ko sa kabadong tinig. Pwede bang padaanin mo ako sandali subrang bigat ng batang ito isang kaban yatang bigas ang ipinakakain nyo dito. Kamot sa ulong binigyan ko ng daan si Eric at sinundan ko hanggang sa kwarto nilang mag asawa at agad naghanap ng damit ni Grace na pwedeng ipamalit kay Maura. "Sige bihisan mo muna sa labas nalang tayo mag usap wika ko kay Tessie at iniwan ko na ito. Mabilis ang kilos kong binihisan si Maura para masagot na ang bumabagabag sa aking katanungan at agad kong sinundan si Eric nag iinom ito ng naabotan ko. "Ano ba ang nangyari muling tanong ko sa kabadong tinig dahil mukhang problema ang sasabihin nito. "Wala na sila Maureen at Rocco may piyok kong wika kay Tessie?" Ano?" Gulat kong bulalas at nanghihinang napaupo sa sopa. Sinalinan ko ang basong wala ng laman at inabot ko kay Tessie para kumalma ito hinoldup din sila at tulad ng amo natin at pinatay pa. Nanginig ang kamay ko at mabilis na nilagok ang hawak na alak at muling huminge pa ulit kay Eric dahil parang nanikip ang Dibdib ko sa narinig na sinabi nito. B–Bakit?" Sa parehong pagkakataon pa nangyari ito at ilang araw lang ang pagitan hindi kaba nagtataka wika ko kay Eric ng muling maubos ko ang alak na ibinigay nito. "Tama ka yon nga ang nasa isipan ko ngayon pero sino?" Nagugulohang pareho kami napatulala ni Tessie sa picture ng mag asawang nakadisplay sa pader ng bahay. Huwag mo muna sabihin kay Alan dahil baka madesgrasya pa bilin ko kay Tessie at tinapik pa ang balikat nito iidlip lang ako sandali gisingin mo ako para maihanda natin ang pag buburolan ng mag asawa. Tango lang ang sagot ko kay Eric at lumabas ng bahay nila nagtungo ako sa malaking bahay sakay ng bike dahil may kalayoan din kong lalakarin ko. "Oh, Tessie!" Ang aga mo sabi ko naman sa'yo magpahinga ka para may lakas ka bukas dahil mas maraming tao gulat kong wika ng makitang bumalik pa ito at pilit isinasandal ang bike nyang panay tumba sa malaking paso ng halaman ko nasaan na ba si Rocco yong mga pinabibili ko hindi naman nya dinala. Napatulo ang luha ko dahil sa sinabi ng amo wala na Ma'am ang magdadala at mas lalong napahaguhol. Tubig anak!" Utos ko kay Philip na malapit lang ang pwesto sa amin at nilapitan ko ang umiiyak na si Tessie para igaya sa upoan amoy alak ito nakainom ka pala bakit nagpunta ka pa dito. Patay na daw Ma'am Susan yong mag asawa at tulad ni Sir. Paul ang dahilan ng ikinamatay nila wika ko sa amo. Nabitiwan ko ang hawak na basong may tubig dahil sa narinig kong sinabi ni Tita Tessie. Napalingon kaming lahat kay Philip at nilapitan ko ito agad dahil sa paa, nito tumama ang bubog anak ano ba hindi ka nag iingat nag aalalang wika ko at hinila malayo sa nagkalat na bubog lasing lang ang Tita Tessie mo kailangan lang nya matulog malaki ba ang sugat patingin nga sabay yuko ko para tingnan ang sugat sa paa ng anak. Totoo!" Ang sinasabi ko Ma'am at hindi ako lasing sana nga lasing nalang ako at nagbibiro lang sagot ko sa amo na sinisipat ang nasugatang paa ni Philip. "Huwag ka namang ganyan Tessie!" Galit kong bulyaw may nakaburol pa tayo oh, huwag ngayon itulog mo yan naluluhang wika ko. Nayakap ko ang lumuluhang ina dahil hindi iiyak ng ganon si Tita Tessie kong hindi Totoo ang sinasabi nito ngunit nakakapagtaka lang kong bakit pareho ang ikinamatay ng magulang namin ni Maura.
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD