BUHAY SA BUHAY MAURA'S REVENGE

BSB CHP9

Chapter 9

"Kaya habang hindi pa kami naituturo nito ay kailangan na nyang manahimik agad pasensyahan nalang kami dahil may pamilya rin ako.

Dito ka na kumain hijo para may lakas kang magbuhat nyang dala mo wika ko sa dayong lalaki.

Talaga po ako nga po pala si Eugene pag iiba ko sa pangalan at pag papakilala sa dalawang matanda.

Kami naman si Tatay Mario at Nanay Emilia halika na nakaluto nako kaninang umaga pa nga lang ipinainit ko nalang.

"Walang problema sa akin kahit ano kinakain ko ho, sagot ko sa mag asawa na may masayang tinig.

Ipapakilala kita sa manugang ko para may makuhaan ka ng ibang paninda mo wika ko kay Eugene habang magkasabay pa kaming naghuhugas ng kamay.

Talaga po gusto ko yan para may Dagdag income rin ho ako."

"Oo, magaling yon mag hanap buhay at hindi napipirmi sa isang trabaho pagyayabang kong wika habang nagsisimula na kaming maglagay ng pagkain.

"Hm–mm... ang sarap po ng gulay ngayon lang ako nakatikim nitong mais na gulay na may halong dahon ng ampalaya puri ko habang maganang kumakain.

Talaga hijo sabagay sa mga ganitong lugar mo lang yan matitikman.

Matapos ang ilang kwentohan namin at mapababa ko ang naparaming pagkain ay nagpaalam na ako sa mag asawa kahit hindi ako sanay magbuhat ng mabibigat maliban sa Babaeng nagpapaligaya sa akin ay pinilit ko pa rin makarating hanggang sa pinag iwanan ko sa motor halos bumaon ang mga tusok ng langka sa balikat ko ng maibaba ko ang may kabigatang sako.

Mulagat akong napatingin sa bagong dating na kaibigan dahil sanay naman akong makitang marungis ito sa grasa ngunit ngayon ay putikan ang suot nitong boots at puno ng dagta ang suot nito maging ang sakong dala nito ang nakatawag pansin rin sa akin.

Tulongan mo nga akong magbaba nito hindi yong nakatunganga ka lang dyan ano okay na ba ang sasakyan wala ng palatandaang magtuturo sa atin tanong ko sa mga tauhan na abalang mag ayos ng mga sasakyan.

"Oo, naman ikaw nga itong halos tinapos na kagabi ano ba yang dala mo takang tanong ko habang naglalakad palapit kay Albert.

Ulo at katawan ng taong te–testigo sa atin ang bagal nyong kumilos tingnan mo nandito kayong lahat nakatambay yong sinasabi ko sa inyo hindi nyo ginawa iligpit mo yan singhal ko sa kaibigan.

Isinama lang kita pare!" Para mang huldup hindi ang pumatay ng pumatay ikaw pa ba si Albert na kaibigan ko huh, mulagat kong wika sa kabadong tinig at muling napatingin sa sakong dala nito dahil hindi ko akalaing nakaya nya ang pumatay ng pumatay.

Pigil ko ang huwag mapangiti dahil sa narinig na sinabi ni Carlo idagdag pa ang takot na nakikita ko sa mukha nito sa hanap buhay mo habang hindi mo pa rin itinitigil ay asahan muna ang matuto pumatay para sa kalayaan.

"Oo, nakinabang rin ako sa hanapbuhay mo pero sinikap ko namang itama ito na ngayon at marami pang iba turo ko sa may kalakihang talyer at carwash na pag aari pero isinama mo pa ako sa lakad mo pare panunombat ko sa natigilang kaibigan.

"Hindi na ako kumibo at itinuloy ko na ang paglapit sa sakong dala nito para makaiwas na rin sa nagtatampo pa ding kaibigan tila lulundag ang puso ko sa subrang kaba habang inaalis ko ang pagkakatali nito sa sakong dala nito dahil baka putol–putol na katawan ang makikita ko ngunit halos napaupo ako dahil sa panlalambot ng mabuksan kong mga prutas lang pala ang laman ng sako.

Tiningnan ko ng masama ang mga tauhang halos mamula na sa katatawa ng mahulog ang mga papaya sa nabuksan kong sako.

Samantala nakatingin ako sa tented na salamin ng opisina ko at pinapanuod ang reaction ni Carlo kaya tulad ng mga tauhan namin ay panay rin ang tawa ko sa subrang takot nito nakabawi din ako kahit paano sa mga trip nito.

Inis kong binuhat ang sakong dala ni Albert at dinala sa opisina nito at pabagsak kong ibinaba umiinom ito ng alak kahit na alas dos' palang ng hapon.

"Dahan–dahan naman at baka malamog yan ang layo ng pinagkuhaan ko nyan para durogin mo at ako pa mismo ang umakyat sa puno kaya grabe ang effort ko bago madala dito at makain natin kalmado kong wika sa kaibigan na talagang napikon din sa ganti ko.

Gago!" Ka pala eh, ayusin mo kasi ang sinasabi mo akala ko pumatay ka nanaman galit kong mura kay Albert.

Ganon na nga dahil ililigpit nyo rin ang taong sinadya kong puntahan at posibleng tumistego laban sa atin hindi ako matatahimik hangga't hindi nyo sya napapatay natandaan mo naman siguro ang sasakyan nya at sa palengke nyo daw matatagpoan may tindahan daw doon ayon sa nakuha kong impormasyon oh, baka gusto mong ako pa ulit ang maglinis ng kalat mo.

Kabadong napatango nalang ako at iniwan ko na si Albert dahil parang hindi ko kaya ang ginawa nito.

Kinabukasan kasama ng mga tauhan ay inikotan namin ang palengke at agad kong nakita ang pakay mukhang simple lang ang lalaking halos kaedaran namin ni Albert ngunit mukhang malakas sila kumita ng asawa nya dahil dalawa ang pwesto nila karenderia at isdaan na may halong gulayan ay pareho ding ma–tao."

Mula sa malayo ay sinundan ko ang kilos nila Carlo para sa planong agarang pagpatay sa lalaking abalang magtinda sa pwesto nito dahil baka pumalpak nanaman sila at ng tila pauwi na ito ay sinundan na nila.

"Anak!" Dito ka lang muna huh, huwag kang aalis kukuha lang ako saglit ng saging sa sasakyan ng Papa mo paalam ko kay Maura kahit na halos tanaw lang ang pinag paradahan ng track namin kong saan hinahakot na ni Rocco ang mga ipinabibiling rekado at karne ni Ma'am Susan para sa iluluto nilang pagkain sa mga naglalamay.

"Okay po Mama sagot ko habang inilalagay ko na sa basurahan ang mga pinagbalatan ko ng saging at ng matapos ay tumulong naman ako sa pagliligpit ng pinagkainan si ate Jessica ang taga hugas ng plato at Mama naman nito ang katulong ni Mama magluto at si Ninang Tessie kong minsan kapag wala sina Papa at Ninong.

Uuwi ka na ba tanong ko kay Rocco ng makalapit ako pahinge muna ng saging baka hinog na yang iniwan ko dyan kahapon sa loob.

"Huh, saan takang tanong ko sa asawa at binigyan daan ito para makapasok pinalo ko pa sa pwet dahil panay ang tuwad nito at pilit nya inaabot ang saging na nakatago sa ilalim ng upoan.

"Akina ang belt bag mo bulong kong utos sa nagbibiroang mag asawa at itinutok ko ang hawak kong baril sa tagiliran nito.

Bigla akong nanlamig sa narinig na sinabi ng lalaking nasa likoran ko maging si Maureen ay ganon rin at napalingon bigla sa akin kita ko ang takot sa mata nito kaya kahit labag sa loob ko ay hinubad ko ang belt bag na nakalagay sa bewang ko laman ang kinita namin maghapon ito huwag nyo lang kami sasaktan ng asawa ko pakiusap ko sa armadong katabi.

Pahablot kong kinuha ang belt bag at ipinutok agad ng mabilisan ang hawak kong baril sa mag asawa at tulad ni Albert ay siniguro ko ding Mamatay sila.

Ma–Mama!" Papa!" Hiyaw ko at nabitiwan ko ang hawak kong plato na agad bumagsak sa sementadong sahig ngunit hindi naalis ang tingin ko sa lalaking hawak ang belt bag ni Papa at mabilis na sumakay sa motorsiklong naghihintay.

Patakbong nilapitan ko ang nakahandusay na ina at ama na parehong dugoan ngunit habang yakap ko ang magulang na parehong tila wala ng buhay ay natanaw ko sa 'di kalayoan ang tatay ng batang sinigawan ko na tudo ang pagkakangiti malayo sa reaction ng mga taong nakapaligid sa akin at nakikiusyuso lahat ay may awa at takot na makikita sa mata nila.

"Samantala nakarinig ako ng sunod-sunod na putok kaya ipinasarado ko agad ang pintoan ng grocery para hindi kami madamay sa gulong nangyayari sa labas at napatayo ako sa kaha at nakisilip rin tulad ng mga customer ko at tauhan ngunit ang matalas kong mata ay nahagip agad sa mga taong nakikiusyuso ang nakangiti kong asawa na nakaupo sa motorsiklo nito.