CHAPTER 34

2354 Words

"Ano ba kayo! Parang ito na ang huling pagkikita nating lahat!" natatawa na sabi ni Lolo. Bukas kasi ng umaga ay ooperahan na siya at lahat ng kamag-anak at kaibigan niya ay dumalaw sa kanya para bigyan siya ng lakas ng loob. "Dad, gusto ka lang namin suportaha," wika ni Fritzie. "Nagpapasalamat naman ako sa inyo dahil nandiyan kayo para suportahan ako.' "Basta magpagaling ka at kapag may puting liwanag 'wag kang sasama kailangan mong mabuhay na matagal para makita mo ang mga magiging apo sa tuhod. Isa pa, kailangan mong makita na ikakasal si Jeyrin," sabi ni Fritzie Sumimangot ako. "Ako na naman ang nakita mo," inis kong sagot. "Fritzie, 'wag mong asarin ang pamangkin mo alam mo namang broken hearted 'yan," biro ni Lolo. "Hindi ako broken hearted." Sabay irap ko. Tumingin sa aki

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD