His Obsession

Chapter 6

Ramdam na ramdam ko ang pananakit ng buo kong katawan habang nakaupo sa backseat ng sasakyan ni Brae. My legs are rigid, and every muscle in my body is freaking burning!

Staying overnight at peak of the mountain wasn't a good idea. Paggising ko kaninang umaga ay halos hindi na ako makatayo. I couldn't even lift my legs without muttering some profanities. I know Jaica feels the same way, but it's not only because we climbed the mountain. The b*tch managed to get laid last night!

Hanggang sa ngayon nga ay naririnig ko pa rin ang mga ungol niya! Hindi ko lang alam kung hindi ba alam ni Brae ang tungkol do'n o hindi ba niya narinig ang mga ungol ng kaibigan ko. O baka wala siyang ideya tungkol do'n dahil sa pagod. It was midnight when I heard Jaica moaning Emman's name outside our f*****g tent. Sobrang init ng mukha ko dahil sa hiya habang naririnig ko siya.

Akala ko nga rin ay hindi na ako makakababa pa sa bundok dahil sa sobrang pananakit ng kalamnan ko. Kinailangan ko pang kumbinsihin ang sarili ko para lang makalakad nang maayos. Sa bawat hakbang na ginagawa ko ay halos gusto kong umiyak. Ilang beses pa akong nawalan ng balanse at nadulas. Muntik na rin akong magpagulong-gulong pababa sa kabundukan.

And as much as I love the breathtaking view from the summit, the enchanting waterfalls, and the ecstatic feeling of being at the edge of the world while standing on the White Rock, I don't want to hike anymore. I don't want to climb another mountain! I now f*cking declare hiking isn't for me.

"Thank you, guys!" Pasasalamat ko sa dalawa nang ihinto ni Brae ang sasakyan sa tapat ng apartment.

"Anytime." Kumindat sa akin si Brae nang lingunin ako.

Sabay kaming bumaba ni Jaica sa magkabilang pintuan ng SUV. Bumaba rin ang dalawa, at sila na rin ang nagbaba sa mga gamit namin. Inimbitahan namin silang pumasok muna sa loob na hindi naman nila tinanggihan.

Magilas namang nag-presinta si Jaica na siya na ang magtitimpla ng juice para sa mga bisita namin. I can't blame her if she is still energetic despite our exhaustion from climbing the mountain. Maybe Emman was a good fucker.

"Where do you, girls, want to go next time?" Nakangiting tanong ni Brae.

Inilapag naman ni Jaica ang tray na may lamang isang pitcher ng orange juice at apat na baso sa center table, at pagkatapos ay umupo ito sa tabi ni Emman.

"Well, since you know the whole place more than we do... surprise us, maybe?" Matamis akong ngumiti. Nakita ko ang pagtango ni Jaica.

Tumango-tango naman si Brae na mukhang nakuha ang panghahamon ko sa kanila. Wala naman akong naging problema sa kanila kahapon kaya't sa tingin ko ay kahit saan pa sila mag-aya, sasama ako -- lalo na ang best friend ko.

Sandali pa kaming nag-kwentuhan bago sila magpaalam na aalis na. Inihatid namin sila ni Jaica sa labas kahit na nagre-reklamo na ang katawan ko sa sobrang sakit.

"See you later," paalam ni Emman habang nakatayo sa mismong harapan ng kaibigan ko. Nakahawak pa ang mga kamay niya sa may bewang nito.

Ngumisi ako at pinigilan ang pag-ikot ng mga mata ko nang humalik si Emman sa mga labi ng kaibigan ko.

"See you," the b*tch answered.

Muli silang nagpaalam na aalis na. Pinanood muna namin ang paglayo ng sasakyan nila hanggang sa hindi na namin iyon matanaw.

Humarap ako sa kaibigan ko saka tumikhim. Tinaasan ko rin siya ng isang kilay nang makita na halos mapunit na ang bibig niya sa sobrang lapad ng ngiti.

"Well?" Paghingi ko ng eksplanasyon.

Pero kung wala siyang balak magsabi, hindi ko naman siya pipilitin. Kung hindi pa siya komportable na pag-usapan ang kung ano man ang mayroon sa kanilang dalawa ni Emman kahit na narinig ko na kagabi ang mga ungol niya, wala namang problema sa akin.

"The guy knows how to f*ck," simpleng tugon nito saka kumindat.

Malakas akong tumawa saka na lang napailing. Jaica's a sucker for a guy who knows what he's doing. And by that, I meant a guy who is good in bed.

"Pupunta pa siya dito mamaya?" Usisa ko habang sabay kaming naglalakad papasok sa apartment.

Bigla itong huminto sa paglakad nang nasa tapat na kami ng bukas na pintuan. Huminto rin ako saka humarap sa kanya habang may pagtatanong.

"Is it okay with you if I go out tonight?" Apologetic itong ngumiti. "Emman's asking me out for dinner and..." kusa itong huminto sa pagsasalita at nag-iwas ng tingin sa akin.

"And?" Udyok ko.

"He wants me to stay at his place... you know, to sleep there... just for tonight." Ngumuso ito saka nagkibit ng balikat. May pag-aatubili rin sa tinig niya.

"Yeah, sure!" Mabilis kong sabi bago pa siya lamunin ng guilt. "He is really that good in bed, huh?" Pang-aasar ko saka na tinuloy ang paglakad papasok. Sumunod naman ito sa akin.

Pero sa totoo lang ay ayokong maiwan dito mag-isa. Paano kapag bumalik iyong lalaking iyon at malaman niya na mag-isa lang ako dito? Sa tingin ko kasi kaya hindi siya gumagawa ng hakbang sa gusto niyang gawin sa akin ay dahil kasama ko si Jaica dito sa apartment.

Ilang araw rin siyang tahimik, hindi nagparamdam. Walang bakas na bumalik siya ulit dito pagkatapos noong gabing pumunta siya. Hindi na rin siya gumawa ng paraan para ma-i-text ulit niya ako.

Hindi ko masasabi kung good sign na ba iyon. Pero sana, tumigil na siya. Huminto na sana siya bago pa niya ako mahatak sa kabaliwan niya dahil pakiramdam ko ay malapit na.

"He is!" Hyper na sagot ng kaibigan ko. "I think Brae is good in bed, too. And I also think he's got the hots for you." Kumapit ito sa braso ko habang may nakakalokong ngisi.

Tinawanan ko lang siya dahil hindi ko alam kung ano ang sasabihin ko. Should I tell her that I'm lusting over a complete stranger? To my stalker? I don't think that would be a good idea. Baka sabihin ng kaibigan ko ay nababaliw na ako.

"Susunduin ka ba niya dito?" Tanong ko makaraan ang ilang saglit.

Pinakawalan ni Jaica ang braso ko saka lumapit sa pahabang couch at umupo. Dinampot ko naman ang rucksack ko na nakalapag sa may sahig.

"Yup. I'll have your dinner ready first before I leave."

"Aww! You're so sweet." Matamis akong ngumiti sa kanya.

"Well, babe, you know that's what a good f*ck does to me." Humagikgik ito. Malutong akong napamura saka humalakhak.

Nagpaalam ako sa kanya na aakyat na sa kwarto para maligo at makatulog. Mukhang kailangan ko ring magpa-full body massage para mawala itong pananakit ng katawan ko. Hindi rin ako sigurado kung makakapasok ba ako bukas dahil baka biglang lumala itong sakit ng katawan ko. Pakiramdam ko nga ay lalagnatin ako ngayon.

Pagpasok ko sa kwarto ay kaagad ko nang kinalkal ang personal hygiene na dala ko mula sa rucksack saka na nagtungo sa banyo. Kalahating oras akong bumabad sa ilalim ng shower head habang bumubuhos ang maligamgam na tubig para ma-relax nang konti ang katawan ko.

Binalot ko ng tuwalya ang sarili ko nang matapos akong maligo. Nasa bungad pa lang ako ng pintuan ng banyo nang bigla akong mapahinto sa paghakbang dahil sa natanaw kong bagay sa ibabaw ng bedside drawer.

Kaagad na kumabog ang dibdib ko. Mabilis ko ring inilibot ang paningin sa buong kwarto ngunit wala naman akong makitang mali dito. Maayos naman ang lahat. Kung papaano ko ito iniwan noong sabado, gano'n pa rin naman ang hitsura.

But I know to myself that I wasn't the one who stabbed the knife on top of the bedside drawer.

Mahigpit kong hinawakan ang tuwalya sa katawan ko at muli kong inilibot ang paningin sa pagbabakasaling makita ko ang lalaking iyon dahil malakas ang kutob ko na siya na naman ang may gawa nito!

I slowly walked towards the bedside drawer and gasped when I saw a picture of two people. My throat ran dry, and my heart started to pound against my chest.

Tinanggal ko ang kutsilyong nakatusok sa may ulo ni Brae sa picture na ngayon ay naglikha ng butas. Kaming dalawa ang nandito, at picture namin ito kahapon doon sa waterfalls. Nakahawak siya may bewang ko habang pareho kaming may malapad na ngiti.

Tiningnan ko ang likuran ng larawan dahil pakiramdam ko ay mayroon akong makikita rito, at hindi nga ako nagkamali dahil may nakasulat.

Sneaky, love. You let another man touch you, so don't be surprised to see his head rolling in front of your doorstep tomorrow morning. I will come back tonight.

Sa mga unang segundo ay takot ang naramdaman ko, hindi para sa sarili ko, kundi para kay Brae. Ngunit habang tumatagal na nakatitig ako sa sulat-kamay, unti-unting umuusbong ang matinding galit sa dibdib ko.

Hindi ko alam kung kailan pa ito nandito ngunit sa tingin ko ay ngayon pa lamang. O baka kanina pa noong hindi pa kami nakakauwi. Subalit hindi na iyon importante. Hindi na rin importante kung saan niya nakuha ang larawang ito.

Thinking about the fact that he could come and go to my apartment as he pleases makes my blood boil to the highest point. The door locks seem useless to him. And another thing that makes me f*cking angry is the feeling of being helpless! It's like no matter what I'd do, he won't leave me the f*ck alone. He won't stop pestering me!

One moment, he makes me want to be f*ck by him, and the next, he makes me want him six feet in the ground.

Humugot ako ng isang malalim na hininga at nilukot ang larawan saka itinapon sa kung saan. Dapat sana ay tumakbo na ako patungo kay Jaica ngayon para ipakita iyong threat ng baliw na lalaking iyon at sabihin na huwag na siyang umalis mamaya pero ayokong gawin iyon.

Mas mabuting wala si Jaica dito mamaya. I'm pretty sure she doesn't want to see her best friend murdering someone tonight.

Ikinalma ko ang sarili ko. Kailangan ay ipunin ko ang lakas ko at paghandaan ang pagdating niya mamaya. I'm hoping my body will work with me. If there's someone who's gonna die tonight, it should be that motherfucker. Not me. Not Brae. It f*cking has to be him.