His Obsession

Chapter 4

Hindi ko alam kung ano ang mayroon sa akin at hindi ko magawang sabihin sa kaibigan ko ang mga nangyari noong gabi iyon. I don't know why I couldn't tell Jaica or even my father that someone had broken into the apartment, and the worst was he got inside my room. I couldn't tell anyone that I had encountered the man behind those creepy text messages I had received!

Dapat ay tumawag na ako ng pulis at ni-report na iyong basta-bastang pagpasok niya sa apartment namin nang walang pahintulot... ngunit hindi ko ginawa. Hindi ko magawa dahil kinakain ako ng takot na baka kapg nagsumbong ako sa kahit na kanino ay malaman niya. Na baka kapag ipinaalam ko kay Jaica ang tungkol doon ay bumalik siya at maisipan na niyang gawan kami ng masama. Ayokong madamay ang kaibigan ko dito lalo na't magkasama kami sa isang apartment. At mas lalong ayokong mag-aalala siya kapag nalaman niya ang tungkol doon.

Kinagat-kagat ko ang takip ng ballpoint pen na hawak ko habang nakatuon ang paningin sa gurong nagtuturo sa harapan. Ni isa sa mga sinasabi niya ay wala akong naiintindihan. Walang pumapasok sa isipan ko sa mga itinuturo niya ngayon.

Bumabalik ang utak ko patungo sa mga nangyari noong gabing iyon. It has been four days! Ilang gabi na rin akong hindi nakakatulog nang maayos dahil baka bigla na naman siyang sumulpot. Kahit nakapikit ako, nagiging alertong-alerto pa rin ako. And the psychotic bastard still dares to leave me a message after that night. Hindi ko na talaga alam kung papaano pa niya nalamang muli ang numero ko.

Also, if I'm being honest here, I'm waiting for him to come back, as well as the kitchen knife I hid under my pillow. I was so ready to slit someone's throat open. I can't wait to see the light leaving his damn eyes! I can't wait to hear him choke on his own f*cking blood!

I didn't know thinking about murdering someone could be this satisfying. I never once had murderous thoughts about other people until that son of a b*tch disturbed me. And his words -- those dirty words were left playing in my mind, waking up my desires, igniting something inside me that shouldn't have ignited...

F*ck, no, Lorna Monsanto! You're not lusting over a pyschopathic creature!

Nang matapos ang panghuling klase ko ngayong umaga ay mabilis akong nagtungo sa isang cafeteria kung saan kami madalas kumakain ng lunch ni Jaica. Apat ang cafeteria nitong university, at sa apat na 'yon, ang C3 ang naging paborito namin dahil hindi gano'n karami ang mga estudyanteng nagtutungo rito.

Umupo ako sa usual naming table ni Jaica. Nag-text na rin ako sa kanya na nandito na ako at sinabing hihintayin ko na siya bago bumili ng pagkain.

Ilang minuto lang ang lumipas nang matanaw ko si Jaica na papasok dito sa loob. Nasa magkabilang gilid niya ang dalawang lalaki na pamilyar ang mga mukha sa akin. Hindi ko naiwasan ang pagngiti nang dumapo sa akin ang paningin nila.

"Hi, Lorna," bati ni Brae nang makalapit sila. Ngumiti ako saka tumango. Hinila naman nito ang bakanteng silya sa tabi ko.

Magkatabi namang umupo si Jaica at Emman sa harapan namin. Iba talaga ang ngiti ng kaibigan ko sa tuwing kasama namin ang dalawang ito na masasabi kong newfound friends namin. Pero iyong mga ngiti niya ay para lang talaga kay Emman. She is obviously into the guy. And I hope he is too, though I think he already is.

Simula noong makasama namin sila sa Pub Street ay madalas na rin namin silang makasama dito sa loob ng campus lalo na kapag lunch time, at kapag may mga same kaming vacant time. Nakapag-wander na rin kami rito sa buong campus dahil sa kanila.

Sabay-sabay kaming nagtungo sa counter para bumili na ng makakain. May mga ilang estudyante na ring nagsidatingan ngunit hindi sila gano'n karami.

"So..." ani Brae habang kumakain. Nagpalipat-lipat rin siya ng tingin sa amin ni Jaica. "Tuloy ba ang plano natin sa Sarurday?"

Bahagyang kumunot ang noo ko at napaisip sa kung ano ang plano na tinutukoy niya. Hopeful namang tumingin sa akin ang best friend ko na halatang hinihintay ang pagpayag ko.

"Yeah, of course!" Maligalig kong tugon kay Brae nang maalala ko ang usapan namin noong Tuesday.

Nag-aaya silang mag-hiking, at may malapit lang na bundok dito. Isang oras lang yata ang byahe tungo sa isang bayan nitong San Ildefonso kung saan naroon ang bundok na pwedeng akyatin. I'm not really fond of hiking or mountains, but since Jaica and I wanted to explore this whole new place, pumayag kami.

Mas mabuti na 'yong may makakasama kami na talagang taga rito at alam na ang mga lugar na pwedeng pasyalan kaysa naman sa kaming dalawa lang ni Jaica ang magpunta sa kung saan-saan. Baka mamaya ay maligaw pa kami.

Pagkatapos naming kumain at mailigpit ang mga pinagkain ay naglagi pa kami sa cafeteria habang pinag-uusapan ang tungkol sa pag-alis namin sa Saturday, at kung ano ang mga kailangan naming dalhin.

"We can stay overnight there if you want," pahayag ni Emman habang nakangiti.

"Are you up for it, Lorna?" Tanong sa akin ni Jaica. At kapag sinabi kong hindi, alam kong madi-disappoint siya dahil nakikita ko sa mga mata niya na gusto niya iyong ideya na iyon.

"I am," sagot ko habang nakangiti.

"Great!" Brae clapped his hands. "I'm on the tents."

Siguro naman ay walang gagawin itong dalawang lalaking ito sa amin. Hindi naman siguro nila kami itatapon o ililigaw doon sa bundok. Wala naman rin sa mga hitsura nila na may balak silang hindi maganda sa amin.

Kinuha ko ang phone ko na nakapatong sa ibabaw ng mesa nang umilaw ang screen. Nakita ko pa lamang ang numerong nag-send ng text message sa notification center ay bumilis na ang t*bok ng puso ko dahil sa galit.

This a*shole still had the audacity to text me, huh? Bakit ba hindi ko pa siya i-block?

Unknown:

Found a knife hidden under your pillow. What's this for?

Jesus! Nandoon na naman ba siya sa apartment namin? Sa kwarto ko? Sino ba kasi itong hayop na 'to at parang wala siyang takot na pumasok na lang basta-basta doon? Saan ba siya kumukuha ng lakas niya ng loob? Saan siya kumukuha ng susi para mabuksan ang mga pintuan? O baka gawain na talaga niya ang ganito?

Sandali kong sinulyapan ng tingin si Jaica na abala sa pakikipag-usap sa mga kasama namin. Ibinaba ko ang phone sa ilalim ng mesa at agad na nag-type ng ire-reply sa gagong lalaki.

Me:

Glad you've found it. Now do me a favor and slit your f*cking throat with it!

Gigil kong pinindot ang send button saka masamang tumingin sa screen.

Sumagi sa isipan ko ang pagtawag ng police ngayon mismo at sabihing may nakapasok sa loob ng apartment. Hindi naman niya makikita iyong kitchen knife doon sa ilalim ng unan kung wala siya doon.

Subalit hindi ko alam kung bakit hindi ko magawang tumawag. Ni hindi ko masabi kay Jaica ngayon.

I'm sure I won't feel sorry for this guy if he ever ends up in jail. I don't even care about him. I even hoped that he would be shot in the head and die. But why couldn't I tell anyone about him? This is f*cking alarming. He is alarming! Pero heto ako ngayon at nire-reply-an pa siya!

Muling umilaw screen ng phone, indication na nag-reply siya sa text ko. Binuksan ko iyon saka binasa.

Unknown:

You want me dead? I haven't f*ck you yet.

Naramdaman ko ang init sa buong mukha ko. Wala pa ni isa ang nagsasabi sa akin ng ganito! Kahit iyong mga lalaking naka-date ko na gustong gawin sa akin iyon ay hindi nangahas na sabihin sa akin ang gano'n!

Me:

Who says I want to be f*ck by you, a*shole!

Ilang segundo lang lumipas nang muli itong mag-reply nang sunod-sunod.

Unknown:

You don't? Then you're missing heaven, baby.

I have a lot of things I want to do to you that I know you'll like.

Pumikit ako para humugot ng isang malalim na hininga ngunit mabilis rin akong nagmulat. Parang pinaglalaruan ako ng isipan ko dahil kung anu-ano na ang maruruming senaryong pumapasok sa utak ko. Mga salita lang iyong nabasa ko ngunit nakikita ko sa imahinasyon ko ang sarili ko... at ang lalaking iyon.

Me:

I'm not interested, so f*ck off.

Agad kong ni-lock ang phone ko at inilagay sa bag. Nakisali na lang ako sa usapan ng mga kasama ko. Ngunit ang problema ay nangangati ang mga kamay ko na kuning muli ang phone upang tingnan kung nag-reply ang lalaking iyon.

Nang hindi ko matiis ay kinalkal ko ang phone sa bag at binasa ang reply ng lalaki.

Unknown:

Can't wait to bend you over your kitchen counter and f*ck you mindlessly that you'll call out for god, but your god is me.

I was, once again, flooded with unpleasant scenarios, and the heat that I could only feel on my face spread throughout my body. Something seemed to clench inside my stomach. I unconsciously squeezed my thighs under the table, and felt the dampness of my panties.

Mabilis ang paghinga ko habang nakatingin sa screen ng phone. Nanunuyot rin ang lalamunan ko dahil sa mga pumapasok sa isipan ko. How could he turn me on like this? How could someone I don't even know f*cking turn me on like this?

I haven't had s*x, but that doesn't mean I don't want to experience it. I have s*xual desires that I'm keeping to myself, and I'm sure as hell I don't want to do any of those with someone I don't know!

Pero bakit niya nagagawang buhayin ang mga iyon? Hindi ko kailanman naramdaman ang ganito sa mga lalaking naka-date ko! Pero bakit siya... bakit ang lakas ng epekto ng mga sinasabi niya kahit na sa text lang? Nababaliw na siguro ako. And why am I allowing him to talk dirty to me? This is crazy. He is f*cking crazy!

"Hey, you okay?" Rinig kong tanong ni Jaica.

Mabilis akong nag-angat ng tingin sa kanya saka pilit na ngumiti. Napansin ko na nakatingin rin sa akin ang dalawang lalaking kasama namin dito sa lamesa.

I'm kinda embarrassed for feeling so aroused around them.

Ni-lock ko ang phone at ipinasok sa loob ng bag.

"Yup," sagot ko saka tumayo. "Bathroom lang." Ngumiti ako sa kanilang lahat saka na dinampot ang bag.

Nagmadali akong naglakad tungo sa malapit na comfort room. I can feel the slick wetness down there while walking.

Hindi pwede ang ganito. Pakiramdam ko ay isang pitik lang ng kamay niya, bibigay ako sa kanya sa sandaling bigyan ko siya ng pagkakataon. I shouldn't be lusting over a stranger.

Naghilamos ako ng mukha nang makapasok ako sa banyo. Pinilit kong burahin ang mga maruruming bagay na nabuo sa utak ko habang pinupunasan ang mukha ko gamit ang panyo.

Kinuha ko ang phone sa bag saka nilagay sa block list ang numero. Binura ko rin ang convo thread dahil nakakahiya kung mauulit pa ang ganito.

He's imprinting such vile scenarios in my head with just his words, and I hate it! It terrifies the sh*t out of me because I might let him under my panties. I may give him the heads up to do what he wants to do to me.