“คิดถึงจังเลยหวานใจจ๋า” คนเจ้าเล่ห์เอ่ยทักทายด้วยคำที่มัลลิกาไม่ปลื้มสุดๆ ที่สุดหญิงสาวก็สามารถขืนกายออกมาจากอ้อมกอดรัดรึงได้สำเร็จ
“ฉันไม่ใช่หวานใจของคุณ เพราะฉะนั้นกรุณาอย่าเอาคำที่คุณมักใช้กับสาวอื่นมาใช้กับฉัน” หญิงสาวตวัดเสียงขุ่นค้าน ใบหน้างามงอง้ำ
“งั้น…เรียกเมียจ๋าก็แล้วกันนะ ไม่ซ้ำกับใครดี” พ่อหนุ่มกะล่อนหาทางออกที่ดีที่สุดให้กับตัวเองอย่างหน้าตาเฉย ทว่าคนฟังกลับหน้าร้อนวาบ
แอรอนดึงเนคไทที่คล้องอยู่บนลำคอหนาให้หลวมขึ้นนิดหน่อย แต่นั่นก็สามารถเขย่าขุมประสาทของคนมองได้เป็นอย่างดี
“คุณคิดจะทำอะไร! มิสเตอร์แอรอน!” นี่เป็นครั้งที่เท่าไรในรอบสามวันก็ไม่อาจนับได้ ที่เขาบุกมาฉุดเธอเข้าห้องทำงานของเพื่อนรัก เพื่อทำการเอารัดเอาเปรียบอย่างหน้าไม่อาย แถมเจ้าของห้องยังเต็มใจให้พ่อยอดชายใช้สถานที่ในการแทะโลมเธอได้อย่างน่าเจ็บใจ
“ชื่นใจเมีย” คนขี้ตู่ประกาศอย่างหน้าด้านๆ พลางเดินหน้าเข้าหาร
