อัตรารัก

Chapter 6 คู่หมั้นจอมปลอม

เอาไงดีนะ? แต่ที่เขาพูดมามันก็มีเหตุผลนั่นแหละเพราะว่าฉันไม่มีแฟนหรือใครสักทีเลยทำให้พ่อแม่คอยหาผู้ชายมาให้ตลอด แต่ถ้าฉันมีแฟนเป็นตัวตนอาจจะทำให้พ่อแม่เลิกจับคู่ได้และที่สำคัญถ้ายิ่งเป็นผู้ชายที่พ่อแม่พอใจก็น่าจะไม่มีปัญหาอะไร

“ตกลงจะเอายังไงก็พูดมาทำหน้าเป็นหมาขาดน้ำอยู่ได้” เดี๋ยวนะ?

หมาขาดน้ำหน้ามันเป็นยังไงละนั่นไม่เคยเห็นอะ?

“?” ฉันเผลอทำหน้าสงสัยออกไป

“หน้าอย่างเธอไงเรียกว่าหมาขาดน้ำ รีบ ๆ ตอบมาได้แล้วว่าจะเอายังไงฉันไม่ได้มีเวลาให้เธอทั้งวันทั้งคืนนะฉันมีงานทำ”

“คิดว่าตัวเองยุ่งคนเดียวหรือไงฉันเองก็ไม่ได้ว่างขนาดนั้นเหมือนกัน”

“ทำไมจะไปถ่ายคลิปเหรอ?” เขาถามหน้าตากวนตีน

“ใช่ไงให้นายมาเปย์เล่นสัก 2-3 แสน”

“ยอมรับแล้วเหรอว่าเป็นเทียน่าคนนั้น หืม?” เฮ้ออ! หงุดหงิดเขามันรู้ทันและเล่ห์เหลี่ยมเยอะมากฉันละเกลียดจริง ๆ เลยพวกฉลาดและชอบอวดเนี่ย!

“ก็ได้ ฉันเป็นเทียน่าคนนั้นพอใจนายหรือยัง?” ยังไงเขาก็รู้อยู่แล้วและมั่นใจด้วยเฉลยไปซะเลยจบ ๆ เพราะยังไงเราก็ต้องร่วมแผนการกันอยู่แล้ว

“ฉันไม่สนใจหรอกว่าเธอจะเป็นเทียน่าคนนั้นหรือเปล่า?”

“-_-^”

“ที่ฉันสนใจคือเธอจะร่วมมือกับฉันไหมแค่นั้นแหละเพราะถ้าไม่ร่วมมือฉันก็จะได้ไปหาคนอื่น ส่วนเธอก็วุ่นวายกับการดูตัวไปเถอะ”

“ถ้าไม่ตกลงฉันไปตั้งนานล่ะไม่มายืนให้นายเห่าใส่แบบนี้หรอก” ด่าแม่งเลยรำคาญ

“ว่าฉันเป็นหมา?”

“งูสิงมั้งถามมาได้!” เหอะ! ฉันกอดอกและมองไปทางอื่น

“งั้นพรุ่งนี้เธอนัดพ่อแม่เธอ ส่วนฉันจะนัดตาแก่นั่นและเราก็ไปบอกพวกเขาว่าเราจะหมั้นกันตามที่พวกเขาตกลงพอจบเรื่องก็แยกย้ายยังไงพ่อแม่เราก็น่าจะชอบอยู่แล้ว” เขาบอก

“ก็ได้ แต่นายอย่ามาสายอีกไม่อย่างนั้นฉันล้มโต๊ะแน่!”

“เออ! รู้แล้วน่าบ่นเป็นยายแก่ไปได้”

“ถ้าฉันแก่ยายนายก็ตาแก่เหมือนกันนั่นแหละ แหวะ!”

“อ่อ แล้วก็ปลดบล็อกฉันด้วย”

“แอคของเทียน่าฉันไม่ปลดหรอกย่ะ! เรื่องอะไรฉันต้องมาให้นายดูนม ดูกีฉันละย่ะ!” หมั่นไส้นัก!

“ฉันโดนเนทไปตั้งเป็นแสนนะเว้ย!”

“ก็ใครใช้ให้โอนอะบอกแล้วว่าไม่ต้อง ๆ ดื้อด้านเองสมน้ำหน้า!!แอดอันหลักที่เป็นของฉันมาจริง ๆ แล้วกัน ส่วนอันนั้นฉันไม่ปลดย่ะ!!” พูดจบฉันก็เดินออกมาทันที

“ทีเธอยังดูจู๋ฉันได้เลย!!”

“ไอ้ขำน้อยเอ๊ย!!” ฉันหันไปต่อว่าทั้งที่มันไม่ใช่ความจริง -.,-

วันต่อมา...

ร้านอาหารแห่งหนึ่ง

ที่เก่าร้านเดิมฉันพาพ่อแม่มาที่นี่ดีนะที่พ่อแม่ของฉันยังไม่เดินทางแต่เกือบไปแล้วละ วันพรุ่งนี้พ่อแม่ของฉันต้องเดินทางไปต่างประเทศ

“มีเรื่องอะไรที่อยากพูดกับพ่อแม่เหรอคะลูกสาว?” คุณแม่ของฉันเริ่มถามก่อนความจริงหลังจากที่จบกับธันเดอร์วันนั้นไปคุณแม่ฉันก็ยังส่งโปร์ไฟล์ผู้ชายคนอื่นมาให้อีก แต่ไม่ได้ให้ไปดูตัวแค่ส่งมาให้ดูเฉย ๆ ถ้าฉันสนใจคุณแม่ก็พร้อมที่จะนัดพวกเขาให้

“รอแปบนึงนะคะเพราะว่ามีคนอื่นมาด้วยน่าจะถึงแล้วค่ะ” ฉันพูดและมองนาฬิกาข้อมือถ้าไอ้ธันเดอร์มันเบี้ยวฉันนะฉันจะไปกระชากหัวมันและก่อกวนเวลามันไลฟ์สดเล่นเกมให้ดู!!

“มาแล้วครับ สวัสดีครับคุณลุงดรณ์ คุณป้าจันทร์” ธันเดอร์มาพร้อมกับพ่อของเขาที่ดูไม่ได้สนิทกันเท่าไหร่

“อ้าว! มายังไงกันหรือว่าที่ลูกนัดคือ...” คุณพ่อหันมามองหน้าฉันสลับธันเดอร์

“ใช่ค่ะ เรามีเรื่องจะบอกทุกคนน่ะค่ะ สวัสดีค่ะคุณลุงทวีเชิญนั่งก่อนเถอะค่ะ” ฉันตอบคุณพ่อและไม่ลืมที่จะทักทายคุณลุงทวีพ่อของธันเดอร์

“นี่มันเรื่องอะไรกันวะไอ้ดรงณ์?” คุณลุงทวีถามคุณพ่อของฉัน

“ไม่รู้เหมือนกันลูกสาวพามาเนี่ยบอกว่ามีเรื่องจะบอก”

“เราจะทานข้าวกันก่อนหรือว่าจะฟังข่าวจากพวกเราสองคนก่อนดีคะ?” ฉันถามผู้ใหญ่ทั้งสามที่เหมือนว่าจะงงมากว่าเกิดอะไรขึ้นทำไมพวกเราถึงได้นัดพวกท่านมาทั้งสามคนพร้อมกัน

“เอ่อ แม่ขอฟังข่าวก่อนแล้วกันหวังว่าจะเป็นข่าวดีและเป็นอย่างที่แม่คิดนะ” คุณแม่ของฉันยิ้มคงจะคาดหวังอะไรไว้แล้วละ

“งั้นก่อนคุณผมขอโทษคุณลุงดรงณ์และคุณป้าจันทร์ก่อนเลยนะครับที่ครั้งที่แล้วผมทำตัวไม่เหมาะสม ขอโทษจริง ๆ ครับ” ตุบ!! โอ้มายก๊อดดด!! เล่นใหญ่มาก

“0.0” ฉันมองธันเดอร์ที่คุกเข่ากับพื้นตรงหน้าของพ่อแม่ฉันทั้งสองนั่งงงเป็นไก่ตาแตกเลย

“มะไม่เป็นไรลูกป้าเข้าใจวัยรุ่นก็แบบนี้แหละ” คุณแม่พยายามดึงตัวของธนเดอร์ให้ลุกขึ้น

“ไม่ว่ายังไงผมก็รู้สึกผิดอยู่ดีครับที่ทำกิริยาอย่างนั้นขอโทษจริง ๆ นะครับ และนอกจากจะขอโทษแล้วผมอยากขอบคุณที่วันนั้นพาเทียนหอมมาครับ...” หมับ! เขาลุกขึ้นและคว้ามือของฉันไปจับเอาไว้ จั๊กจี้อะรู้สึกคัน ๆ มือ

“นี่ลูกสองคนชอบกัน?” คุณพ่อเป็นคนถามออกมา

“ค่ะ หลังจากวันนั้นเราก็ไปเจอกันที่มหาวิทยาลัยพอได้ลองคุยกันก็ถูกคอถูกใจน่ะค่ะ” ฉันเป็นฝ่ายสร้างเรื่องบ้างเพราะเรื่องของธันเดอร์มันน้ำน่าเกินไปจะอ้วก!

“แล้วทั้งสองต้องการอะไรละ?” พ่อของธันเดอร์ถาม

“เราสองคนจะหมั้นกันและลองคบหาดูใจกันครับ ที่ผมมาวันนี้เพื่อขออนุญาตพ่อแม่ของเทียนหอมครับและถ้าเราไปกันได้ดีแต่งงานเมื่อเรียนจบครับ” ขวับ! ฉันหันไปมองธันเดอร์ที่พูดอะไรออกไปอย่างปรึกษาเลยสักนิดแถมยังพูดเองเออเองเล่นใหญ่ไปแล้ววิ!

“ว้าววว! แม่คิดไว้แล้วว่าลูกทั้งสองต้องตกหลุมรักกัน” คุณแม่ฉันดูปลื้มปริ่มกว่าเขาทั้งนั้นส่วนบรรดาพ่อ ๆ ยังคงงงกับเรื่องที่เกิดขึ้นอยู่ อย่าสงสัยอะไรเลยนะสาธุ~

“ถ้าชอบพอกันและอยากหมั้นกันก็ไม่ว่าอะไรหรอกนะดีซะอีกพวกเราจะได้สบายใจ” เยส!!สำเร็จแล้ว!

“ขอบคุณมากนะครับผมจะดูแลเทียนหอมอย่างดีเหมือนกับที่คุณลุงและคุณป้าดูแลมาเลยครับ”

“ไหน ๆ ก็จะหมั้นและถึงขนาดแพลนแต่งงานเอาไว้แล้วงั้นแม่ขอเสนออะไรหน่อยได้ไหมคะทุกคน?” เอาละจุดพีคที่สุดในชีวิตก็คือคุณแม่นี่แหละจะทำอะไรให้ตกใจอีกไหมนะอยากรู้จังเลย! (กัดฟัน)

“อะไรคุณหญิงจันทร์?”

“คือว่าวันพรุ่งนี้พวกเราต้องเดินทางไปต่างประเทศน่ะค่ะเลยเป็นห่วงเทียนหอมที่ต้องอยู่คนเดียว งั้นให้ทั้งคู่อยู่ด้วยกันดีไหมคะจะได้เป็นการสร้างความสัมพันธ์ด้วย” คุณแม่!!ว่าแล้วเชียว!!ว่าแล้วเชียววว!!มันต้องมีอะไรที่ไม่คาดคิด!

“คุณแม่คะเทียนพึ่งคบกับธันเดอร์เองนะคะใครทราบเข้าจะไม่ดีเท่าไหร่นัก ที่ผ่านมาเทียนก็อยู่ได้ค่ะ” ฉันบอกพ่อแม่ฉันเดินทางตั้งแต่ฉันลืมตาดูโลกหรือไม่อาจจะตั้งแต่อยู่ในท้องเพราะงั้นเรื่องแค่นี้สบายมาก

“เรื่องนี้เป็นเรื่องฝั่งใจคุณแม่ที่สุด ฮึก!” อยู่ ๆ คุณแม่ของฉันก็ร้องไห้คุณพ่อก็รีบปลอบใจทันที

นี้มันละครเรื่องอะไรเนี่ย =_=

“เพราะว่าพวกเราต้องเดินทางอยู่เรื่อยเลยทำให้เทียนหอมเหงาและไม่มีใคร...” ไม่เลยเทียนไม่ได้เหงาเทียนชอบมากค่ะคุณแม่

“คุณแม่คะ”

“เวลาไปไหนใกล้มันอดไม่ได้ที่จะเป็นห่วงลูกสาวเพียงคนเดียวที่ต้องอยู่ตามลำพังค่ะ เพราะงั้นตอนนี้ไหน ๆ เทียนหอมก็มีใครสักคนอยู่เคียงข้างแล้วคุณแม่ก็อยากให้ธันเดอร์ช่วยดูแลหน่อยได้ไหมเอาเทียนหอมไปอยู่ด้วยหรือว่าจะไปอยู่กับเทียนหอมก็ได้ขอแค่มีใครสักคนคอยดูแล...” ฉันกับธันเดอร์หันหน้ามองกันทันที ฉันพยายามส่งกระแสจิตหาเขาว่า ‘อย่านะ! อย่าตกลงนะ!’

“ธันเดอร์คุณแม่ขอฝากเทียนหอมได้ไหมแค่ 5-6 เดือนเอง...นะลูกนะ”

ฉันยื่นมือไปยิกหลังของเขา อย่าตกลงนะ

“ตกลงครับ”

ไอ้ธันเดอร์!