Balak palitan ni Lalkha ang kurtina sa silid niya subalit hindi niya maituon sa gustong gawin ang utak sapagkat nakabalandra sa harapan ng bintana, sa labas ng bahay, si Lucian. Katatapos lang nitong maligo at inaabala ang sariling tingnan ang mga tinipak na kahoy.
She sighed. Nahihirapan na siya sa setup nila ng binata. Nakatira sila sa ilalim ng iisang bubong. Wala silang relasyon at sibil sila sa isa’t isa. It was okay. Was. Hanggang sa tumibok ang peste niyang puso. Ngayon ay hindi na niya kayang makita si Lucian nang hindi ito pinapangarap. Dati na siyang attracted dito pero iba ang lalim ng paghanga niya ngayon para sa binata.
Lalkha wasn’t just attracted to him. She was now dreaming of flower crowns and drop veils, of white dresses, and of him…
Him.
Napatili siya nang biglang u
