Roughly.
Hindi ko alam kung ilang segundong namayani ang katahimikan sa pagitan namin. He's obviously unprepared with my sudden visit. Gusto kong pagsisihan na sumugod pa ako, but just like what they say-- truth hurts, however, it sets you free.
We exchanged stares. Firmly. Tila ayaw niya ring makipagtalo sa pakikipagtitigan sa 'kin. I can't find anything in his eyes but calmness. Na para bang wala lang sa kanya na narinig ko siya. Worst, siya pala lang pala ang dahilan ng walang katapusang paghahanap ko ng trabaho. Kung hindi pa ako pumunta rito, malamang naglalakad na naman ako sa ilalim ng araw ngayon. I'm just wondering how he managed to manipulate my misfortunes. He's becoming heartless!
"Seriously, Red?!"
Sinubukan kong lagyan ng diin ang aking boses. Ngunit sa mga titig pa laman
