Noriko Miranda [ Completed ]

CHAPTER 9

NAPAG-ALAMAN niya hindi tumuloy sa bahay ng magulang niya si Sacha, nakatanggap siya ng mensahe mula sa dalaga at humihingi ng tulong.

Kilala niya si Sacha, hindi ito kailanman hihingi ng tulong sa kahit kanino kaya minabuti niya puntahan ito sa binigay nito address. Sa isang cheap Motel siya nakarating. Seriously??

Luminga-linga siya sa paligid kung tama nga ba ang address na napuntahan. Nagpadala uli ng mensahe si Sacha. RM207. Tanging iyon lang ang mensahe nito, wala siya choice kundi pumasok sa motel at hanapin ang room 207.

Napatitig siya sa pinto ng kwarto. Kumatok siya. Maya-maya pa ay bumukas ang pinto, ngunit hindi si Sacha ang bumungad sa kanya. Isang matangkad na lalaki, hindi nalalayo sa taas niya amin na pulgada. 

"WHO the hell are you? Where is Sacha?--" dumako ang tingin niya sa suot nito white long sleeve na may bahid ng dugo. DUGO?What the! "--Why you have blood stain in your sleeve, where is she, where!?" sabay kinuwelyuhan ito at pasigaw na wika niya.

Pero imbes na magsalita ito, nanatili lang ito naka-mata sa kanya. Walang emosyon ang mukha nito. Nang akma niya susuntukin ito ng marinig niya may tumawag sa pangalan niya.

"N-Noriko--"

Kaagad siya pumasok, sa isang puting kama naroon nakahiga ang dalaga. Duguan.

"f**k! What happened?" sabay lapit kay Sacha. Naka-suot lang ito ng bra at maong na pantalon. May benda ito, sa tagiliran at sa kaliwang braso nito. Napalingon siya sa kabuuan ng silid. May mga nagkalat na bandage, gauze at isang first aid kit sa kama.

"--s**t, happened." sagot nito. Nakasandal ito sa headboard ng kama.

Napakunot-noo siya. "What do you mean?"

"La EME. They ruined everything--they tried to subvert me and my brother! I will kill him!" Sacha eyes is filled with so much resentment. He knew, Sacha Devin is no joke. This woman really can kill with no remorse. 

"But--how did they know you were here in the Philippines? and where is Zeki? is he okay? God! You should go to the hospital and not to this f*****g place! Damn it!" paasik na wika niya sa dalaga.

"Don't shout my patient!" sigaw ng lalaki. Marahas siya napalingon dito at muli humarap kay Sacha.

"Who's this man?--tanong niya kay Sacha. "WHO the f**k are you?--"angil niya sa lalaki.

Tinaas ni Sacha ang kamay upang patigilin sa pagsalita ang lalaki nang akma sasagot sa kanya.

"He save me--He's a doctor." sagot ni Sacha. 

"I'm just a concern citizen---"

"concern citizen my ass!" putol niya sa sinasabi ng lalaki.

"Stop, Noriko! I forced him to help me and how lucky I am because he's a doctor. So, stop it! Will you?"

He sighed. "We should go back to Ordu as soon as possible. They will definitely kill you, if you stay any longer here."

"I know--I've messed up." 

Tumingin lang siya sa dalaga, huminga ng malalim. May tama ng bala ito sa katawan, kung sa ordinaryong babae nangyari iyon tiyak niya wala pa malay, ngunit iba si Sacha. Nakaka-galaw pa ito at gising ang diwa.

"I should probably go. Take this--" nagsalita ang lalaki kasama ni Sacha at may inabot na maliit na plastik sa dalaga. "--pain reliever and antibiotics, every six hours take your medicine after you eat."

"Thank you for saving me"

"I hope we don't have to meet again. Bye" 

Palabas na ang lakaki ng magsalita pa uli si Sacha. "Don't hope too much, doctor."

Ngunit nagtuloy-tuloy lang ang lalaki sa paglabas ng kwarto na parang walang narinig. Sumulyap siya sa dalaga na may kislap sa mga mata nakatingin pa rin sa pinto.

"You're crazy." naiiling na sabi niya. Tumawa naman ang dalaga.

"Help me find my brother, we have to find Zeki before La EME found him." napuno na ng pag-aalala ang boses nito. Nag-aalala rin siya para sa kapatid nito at matalik niya kaibigan.

Wala na siya sinayang na sandali, tinawagan niya ang magulang upang ipaalam na aalis na sila ni Sacha pabalik ng Turkey. Sumunod na tinawagan niya ang kaibigan na si Marshall upang tulungan sila makaalis sa bansa gamit ang private plane nito. 

"No problem. Si Reese at Twix na ang bahala sayo at sa kasama mo--antayin nyo si Twix para sunduin kayo kung nasaan lupalop kayo."

"I owe you, my friend"

"As long as nagbabayad ka ng utang, magkaibigan tayo--" natatawang wika nito sa kabilang linya.

"Damn you!" sabay off ng tawag. Napatingin siya sa isang numero na nasa contact list niya. Coffee's number.  s**t! Nagtatalo ang isip niya kung tatawagan ang dalaga pero nais niya marinig ang boses nito sa huling pagkakataon. Alam niya nangako siya sa dalaga na babalik paglipas ng isang buwan. Huminga siya ng malalim, basta babalikan niya ito anu man ang mangyari. 

Bumaling siya uli ng tingin kay Sacha na ngayon ay nakatulog na. Lumabas siya muna sandali ng kuwarto upang matawagan niya si Coffee. 

Matapos ang tatlong pag-ring, sinagot nito ang tawag niya.

"Hey--" mahinang wika nito. May kung ano pumukaw sa damdamin niya ng marinig ang tinig nito. 

"Baby--I am leaving tomorrow. I just want to hear your voice."

"Okay. Mag-iingat ka. Ingatan mo 'yun health mo. Tatawag ka naman diba, sabi mo?"

Napangiti siya sa pag-aalala ng dalaga sa kanya. "Of course, I will always call you--I miss you so much, baby"

"Mami-miss din kita, Noriko"

"Promise me, one thing--that you'll wait for me, okay? Coffee, wait for me. Baby, tell me you'll wait for me"

Gusto niya malaman sa dalaga na mag-aantay ito hanggang sa makabalik siya. Gusto niya makuha ang  sagot nito upang mawala sa isipan niya ang pag-aalala baka wala na siya babalikan dito. 

"Aantayin kita. Mag-aantay ako pangako."

Daig pa niya nabunutan ng tinik sa dibdib ng marinig ang sagot nito. Nawala ang takot at agam-agam niya nararamdaman. 

"Oh, baby. Thank you for making me feel so happy right now"

Ilan sandali pa sila nag-usap hanggang sa magpaalam na ito dahil may pasyente na ito aasikasuhin. 

Tama, aayusin muna niya ang dapat ayusin sa Ordu nang sa gayon maaari na niya makasama ang dalaga at mag stay for good sa bansa. Kagaya ng nais ng kanya ama at step mother na manatili na lamang dito.

Naputol ang pag-iisip niya ng tumunog ang cellphone niya.

Si Twix.

( Nandito na ako. Baka trip nyu na lumabas at bumaba bago pa ako  tamarin)

Nang mabasa ang mensahe nito, mabilis na nagtungo siya kay Sacha. Tulog pa rin ito, kaya binuhat na lamang niya ito pababa hanggang sa makasakay sa puting Land Rover Safari ni Twix.

"Whoa! Is that Sacha White?" gulat na wika ni Twix ng makita nito si Sacha at maihiga sa back seat. 

Tumango siya at sumakay na passenger seat. Nakatulala pa rin ito nakatingin sa dalaga na mahimbing na natutulog. 

"Kung andito si Sacha White, malamang sa malamang andito rin si Zeki White."

Makahulugan wika ni Twix at pinaandar na ang sasakyan.

"Zeki is missing--"

"Zeki is what? Missing? Is that even possible? Baka nagtatago lang 'yun sa kung saan."

Umiling siya at may nadama galit. "If that so, Why did he abandon Sacha?" angil niya.

Twix shurrged. "The last woman in WHITE FENCE is lying helplessly in my humble rover. How cool is that."

Well, Twix is right. Sacha White Devin and Zeki White Devin are the last siblings in WHITE FENCE. Isa sa kinatatakutan at malaking Mexican American street gang sa East Lost Angeles at matagal nang kasapi ng isang malaking international drug trafficking, money laundering, and organized crime syndicate ang  The Pacific Cartel. 

Kaya kailangan na niya madala ang dalaga sa Ordu upang hindi ito masunda ng LA EME o The Mexican Mafia. 

"Hindi naman siguro ako sasabit dito no'?

"Scared to die?" he smirked.

Natawa ito. "Balak ko pang buntusin ang babaeng gusto ko, kaya siguraduhin mo lang di ako sasabit"

Bakit parang naisip niya bigla si Coffee nang marinig ang sinabi ng kaibigan. 

Inalis niya sa isipan ang pag-aalala, aantayin siya ni Coffee 'yun ang importante sa kanya.