อาลมพยายามอธิบายเหตุผลให้เราฟัง ซึ่งเราเข้าใจทุกอย่างนะ แต่คนที่ไม่เข้าใจคือพ่อพฤกต่างหาก
“แล้วดวงใจควรทำยังไงดีคะอาลม”
“รอพ่อเขาอารมณ์ดีกว่านี้เราค่อยเข้าไปคุยกับเขาใหม่ดีกว่า ส่วนเรื่องไปเรียนต่อที่ LAคงต้องให้คุณปู่ช่วย เพราะอาลมเชื่อว่าพ่อพฤกไม่กล้าขัดคุณปู่หรอก”
“อาก็คิดแบบนั้น”
เราได้ฟังในสิ่งที่อาลมกับอาอาทิตย์แนะนำแล้วก็เหนื่อยใจ เพราะหนทางที่มันจะทำให้เรากับพี่ไวยคบกันมันแทบจะไม่มีเลยนะซิ เฮ้ออออ
“แล้วนี่ มาคนเดียวเหรอ แล้วมาได้ยังไง”อาอาทิตย์เอ่ยถามเราก่อนที่จะพยายามมองออกไปยังนอกร้าน
“มากับคนขับรถค่ะ เมฆกับตะวันก็มาด้วย แต่รอข้างนอก”
“โดดเรียนกันมาเหรอ”
“ค่ะ”ยอมสารภาพไปตรงๆนี่แหละ เพราะเราก็ไม่รู้ว่าจะโกหกอาอาทิตย์ไปทำไม
“ดวงใจ โทรหาอาก็ได้นะลูกถ้าหนูมีปัญหา แต่อย่าโดดเรียนมาแบบนี้อีก เข้าใจมั้ย มันไม่ดี และถ้าพ่อเรารู้เรื่องละก็ คราวนี้ตายกันยกครัวแน่ๆ”
“ค่ะ อาอาทิตย
