ดวงใจหันมามองหน้าผมอย่างรอคำตอบ แล้วไงต่อละครับ ผมควรบอกดวงใจดีมั้ยว่าผมมาเพื่อเจอเธอ แต่ที่นี่เด็กเยอะแยะเลย เอาเป็นว่าผมควรออกไปรอข้างนอกและค่อยคุยกันจะดีกว่านะ
“เดี๋ยวพี่ไปรอข้างนอกดีกว่ามั้ยครับ”
“อ๋อ จริงด้วยค่ะที่นี่ห้องน้ำหญิง งั้นไปค่ะพี่ไวย”
ผมรีบออกจากห้องน้ำหญิงอย่างรวดเร็วก่อนที่จะมาหยุดที่ด้านนอก ซึ่งเพื่อนของดวงใจก็ยังคงจ้องมองผมไม่วางตา ราวกับว่าเธอไม่ไว้ใจผมอย่างงั้นแหละ
“น้ำตาล ทำไมมองพี่ไวยแบบนั้นละ”นี่แหละครับที่ผมอยากรู้เหมือนกัน
“เปล่าก็แค่ไม่ไว้ใจ”
“เชื่อเรานะ พี่ไวยไว้ใจได้ ว่าแต่พี่ไวยมาทำอะไรที่นี่เหรอคะ”
“เอ่อ เพื่อนพี่มันนัดแฟนไว้นะ พี่เลยมากับมัน”
“อ๋อมากับเพื่อน แล้วแขนพี่ไปโดนอะไรมาคะ ทำไมใส่เฝือกแบบนั้น”น้ำเสียงของดวงใจดูเป็นห่วงผมไม่น้อยเลย อีกทั้งสายตาที่มองก็น่าเอ็นดู
“พี่รถล้มนะ”
“รถล้มเหรอคะ แล้วพี่ไวยเป็นไงบ้าง ไหนขอดวงใจดูหน่อยเจ็บตรงไหนบ้างค
