ฉันกลับมาบ้านและทิ้งตัวนั่งลงบนโซฟาภายในห้องรับแขก ภายในใจของตัวเองก็ยังคงมีแต่คำถามและความสงสัยจนเต็มไปหมดเกี่ยวกับเรื่องที่เกิดขึ้นกับตัวเองเมื่อประมาณชั่วโมงก่อน แต่ฉันก็ไม่รู้จะไปถามเรื่องนี้จากใครเพราะยังจับตัวคนร้ายคนนั้นไม่ได้เสียที
ทั้งเรื่องจี้หยกที่ฉันเก็บได้เป็นอันที่สอง และมันเหมือนกับจี้หยกที่ฉันเคยเก็บได้เมื่อตอนที่ไอ้คนนั้นมันมาฆ่าป๊าของฉันถึงในบ้าน แต่อันนี้มันมีเพียงเศษเสี้ยวเดียว และมันเหมือนกับจี้ของเหม่ยแต่แตกต่างกันตรงที่ของเหม่ยนั้นมันไม่ได้เป็นหยกแต่เป็นเพียงจี้เงินธรรมดา ๆ เท่านั้น
ฉันสบมองไปที่จี้นั้นอีกครั้งอย่างตั้งคำถาม หรือว่ามันจะเกี่ยวข้องกับเหม่ย จริง ๆ แล้วคนที่ฉันนึกไว้ใจอยู่ในตอนนี้อาจจะเป็นศัตรูของฉันก็อาจจะเป็นไปได้ นี่ฉันกำลังเลี้ยงงูเห่าไว้กับตัวเองหรือเปล่า?
เกิดเป็นคำถามให้ฉันต้องยกมือขึ้นมากุมขมับเอาไว้อย่างคนกำลังใช้ความคิด สมองของฉันตีรวนกันไป
