@หลายวันต่อมา
"คุณปลัดจ๊ะ" ถูบ้านเสร็จเดินมาหาคนที่นั่งจิบกาแฟอยู่หน้าบ้าน วันนี้เป็นวันหยุดเขาไม่ได้ไปทำงาน เห็นบอกว่าสายๆ จะกลับบ้านไปหาพ่อแม่
"ว่า" เงยหน้ามองแม่บ้านของตัวเองยิ้มๆ ดาหวันมาอยู่ที่นี่ได้เกือบสองอาทิตย์แล้ว บ้านหลังนี้ไม่มีเงียบบอกเลย มีเสียงเล็กเสียงน้อยเรียกเขา 'คุณปลัดจ๊ะ' อย่างนั้นอย่างนี้รื่นหู
รั้งคนตัวเล็กนั่งลงบนตัก สองแขนโอบรัด ทำคนไม่ตั้งตัวซบลงตรงอก
"ตกใจหมดจ้ะ" ดาหวันพยายามจะลุกแต่อีกคนไม่ให้ลุก อมยิ้มกรุ้มกริ่มมาให้
"ปล่อยก่อนจ้ะ ดาหวันมีเหงื่อท่วมตัวเลย ดาหวันไม่มั่นใจจ้ะ" เพิ่งทำความสะอาดบ้านให้เขาเสร็จยังไม่ได้อาบน้ำ
"เวลานั้นก็เหงื่อเยอะนะ ฉันไม่เห็นจะมีปัญหานี่" เขาก็เลีย ก็ดมปกติไม่เห็นรังเกียจ
ดาหวันหน้าแดง แรกๆ เขานิ่ง หลังๆ หยอดเธอเป็นว่าเล่น แล้วแบบนี้จะไม่ให้เธอเอาใจลงไปเล่นได้ยังไง เขาอ่อยเธอทุกวันขนาดนี้
"ไหนมีอะไรจะเล่าว่ามาสิ" เอ่ยถามแล้
