"แม่ผมขอคุยด้วยครับ" ก่อนจะยื่นมือถือให้แม่ของดาหวัน
ยายจันทร์รับโทรศัพท์มาแนบหู เบิกตาโตเมื่อได้ยินเสียงผู้หญิงที่ดูเป็นผู้ใหญ่
"ฮัลโหล ฉันเป็นแม่ของตาดนย์นะคะ พอดีฉันอยากสู่ขอลูกสาวคุณให้ลูกชายฉันค่ะ ตาดนย์รีบมากถึงขนาดโทรมาบอกแม่ให้รีบขอสาวทางโทรศัพท์เนี่ย" เอ่ยแล้วขำออกมาราวกับว่าไม่ใช่เรื่องใหญ่โตอะไร
"จ๊ะ?"
"เดี๋ยววันหลังฉันจะไปสู่ขอให้ถูกต้องตามประเพณีนะคะ ต้องขอโทษด้วยที่ทำอะไรแบบนี้ แต่เจ้าลูกชายฉันใจร้อนน่ะค่ะ"
ยายจันทร์พูดไม่ออกเลย คนที่เคยพูดฉับๆ พอเจอแบบนี้ไปไม่เป็น แต่ก็แบบที่เธอชอบไม่ใช่เหรอ เธออยากให้ปลัดมาสู่ขอลูกสาว แล้วเธอต้องติดอะไร
"นี่แม่คุณปลัดจริงๆ ใช่ไหมหรือมิจฉาชีพ" เธอไม่รู้จะถามอะไรดี ทำเอาทั้งคนในสายและคนที่รอฟังหลุดขำ
"แม่ผมจริงๆ ครับ เพราะผมอยากดูแลดาหวันตั้งแต่คืนนี้เลย" ธีรดนย์ย้ำบอก
"เอ่อ.." เอาไงดีวะ! "งั้นรอแป๊บหนึ่งนะจ๊ะ" ยายจันทร์ส่งมือถือกลั
