เล่นกับเพื่อน :: CHAPTER 6 เขาเนี่ยนะน่ารัก ใช่น่ะสิ [50%]
1617 Words
Secret to be
:: 6 ::
เขาเนี่ยนะน่ารัก ใช่น่ะสิ
อึดอัด...
อยากจะบ้า! ทำยังไงดี ฉันอยากบอกคนตรงหน้าให้รู้แล้วรู้รอดว่าฉันรู้สึกยังไงกับเขา ยิ่งนานวันเข้าก็ยิ่งหลงใหลซันอย่างห้ามไม่อยู่ แม้ขนาดที่ว่าความเป็นห่วงในแบบฉบับเพื่อนของเขาก็ทำให้หัวใจดวงน้อยเต้นถี่แรงยิ่งขึ้น ไหนจะวันนั้นที่เขาแกล้งแก้ผ้าต่อหน้าฉันอีก จะรู้ไหมว่าอยากจะกระโจนเข้าไปแก้ให้เขาเลยโดยไม่มีหรอกนะความเขินอายน่ะ ถึงจะรู้สึกว่าเขินที่เห็นเรือนร่างของซันที่แข็งแรงและกำยำไปทุกสัดส่วน ฉันก็อยากสัมผัสมันทุกซอกทุกมุม ไม่ใช่ให้ใครก็ได้มาสัมผัส
อิจฉา...
ใช่ โคตรอิจฉาผู้หญิงพวกนั้นที่โดนซันหว่านเสน่ห์ แต่ทำไมเขาไม่ได้หว่านเสน่ห์ ฉันกลับหลงเขาหัวปรักหัวปรำ ไม่ติดที่ว่าตัวเองยังไม่พร้อมกับคำตอบที่ได้รับ ฉันคงบอกความในใจไปแล้วไม่ให้มันอัดแน่นอยู่ในอกขนาดนี้หรอก ยิ่งซันโง่สุดๆ กับเรื่องที่ฉันแสดงออกด้วยแล้ว หนทางช่างริบหรี่เหลือเกินแป้งร่ำ
“มาแล้วสลัดไก่กรอบกับสมูทตี้ของคุณนาย”
“เหอะ”
“อะไรอีก? กูทำอะไรผิด นี่ของโปรดเธอนะเว้ย”
“นายมันโง่เง่าที่สุด”
“แป้ง”
“ฉันเกลียดนาย”
“อะไรของมึงวะเนี่ย!” ซันถึงกับตวาดใส่ฉันท่ามกลางร้านอาหารที่เป็นแบบบุพเฟต์แบบตัก เขามารับฉันที่มหาลัยเพราะเลิกเรียนพร้อมกัน อันเนื่องจากกลัวว่าฉลามจะดักเจอฉันและฉุดกระชากลากถูก ซันห่วงเรื่องนี้ก็เลยบอกว่าเลิกเรียนตอนไหนให้โทรบอกเขาจะรีบมารับ ดีใจมากบอกเลยดีใจสุดๆ แต่มันไม่สุดก็เพราะว่าซันไม่เคยรู้อะไรเกี่ยวกับฉันเลย
ไม่ใช่ทุกเรื่องที่เขาจะรู้ โดยเฉพาะหัวใจของฉันดวงนี้ไง แม้ว่าซันจะรู้ว่าฉันชอบหรือไม่ชอบอะไร รู้ใจไปหมดเสียทุกอย่างแต่ทำไมเรื่องนี้เขาถึงไม่รู้กันนะ จะบอกว่าไม่อยากรับรู้ก็ไม่ใช่หรอก เพราะเขาน่ะโง่มากๆ โง่ที่มองไม่เห็นถึงความรู้สึกที่ฉันส่งไปให้ ราวกับมีกำแพงใสๆ กั้นอยู่ระหว่างเรา ราวกับซันจับฉันไปอยู่ในที่ที่ควรอยู่โดยไม่แตะต้อง แบบนั้นมันก็ดีนั่นแหละ จะดีกว่านี้หรือเปล่าถ้หากซัน... คิดตรงกันกับที่ฉันคิด
“มีอะไรก็พูดดิ จะมาด่าให้กูคิดจนปวดหัวทำไมว่าทำอะไรผิด” พูดไปจะรู้เรื่องปะละ โง่ขนาดนี้
“นายน่ะไม่เข้าใจอะไรสักอย่าง”
“อยากให้เข้าใจอะไรก็บอกสิวะ อมพะนำไว้คิดว่ากูจะตรัสรู้อ่านใจได้หรือไง?” รู้ว่ากำลังทำให้ซันหัวเสีย ฉันแค่ไม่ชอบความรู้สึกของตัวเองแบบนี้เหมือนกันนั่นแหละ กฎของการแอบชอบฝ่ายเดียวมันจะผิดหวังหรือสมหวังก็ต้องรอจนกว่าจะแน่ใจว่าคนๆ นั้นคิดแบบเดียวกันไหม
และใช่ไง ฉันไม่มีวันรู้ได้เลยว่าซันคิดกับฉันเกินเพื่อนที่ควรจะเป็นหรือเปล่า ยิ่งเขาตอกย้ำว่าฉันเป็นเพื่อน แนะนำกับใครก็เพื่อน ทั้งที่สายตาคนรอบข้างมองเราเป็นคู่รักมากกว่าซึ่งฉันโคตรจะดีใจ แต่ซันก็เหมือนดึงฉันให้ตกลงเหว ขณะที่กำลังรู้สึกดีที่มีคนมองออก แต่คนที่โดนมองกลับดูไม่ออกว่าเพื่อนสาวคนนี้คิดกับเขาเกินกว่าเพื่อนที่ให้สัญญากันเอาไว้
ขอลิบคำว่า ‘เป็นเพื่อนกันตลอดไป’ คืนมาให้หมด ฉันเกลียดสถานะนี้มากๆ มากจนไม่อยากให้ใครมาเป็นเพื่อนกับฉันอีกไม่ว่าจะหญิงหรือชาย ฉันเกลียดมันที่ทำให้ฉันต้องเจ็บปวดและกล้ำกลืนฝืนทนกับสถานะบ้าๆ แบบนี้ ฉันเกลียดคำว่าเพื่อน เกลียด เกลียด เกลียด!
ถ้ารู้ว่าความรู้สึกที่มีต่อซันจะเปลี่ยน คงไม่สัญญาแบบนั้นไปหรอก เพราะคำสัญญาเพียงไม่กี่ปีฉันก็รู้ใจตัวเองว่าเปลี่ยนไปตั้งแต่ตอนไหน หากสัญญาช้ากว่านี้ฉันก็คงจะบ่ายเบี่ยงมันไปยังดีเสียกว่า
“เรื่องของแม่งเหอะ กูขี้เกียจมานั่งเอาใจแล้ว” ซันตัดบทและกินสเต็กในจานที่ตักมาพูนทั้งสลัด ทั้งเครื่องเคียง ฉันลอบมองใบหน้าหล่อเหลาที่เคี้ยวสเต็กหมูเกรดดี ก่อนจะก้มหน้ามองจานสลัดของตัวเองซึ่งซันตักมาให้มันเป็นของที่ฉันชอบทั้งนั้นเลย ฉันเอาแต่ใจมากๆ ทั้งที่ซันทำทุกอย่างให้ขนาดนี้
“ขอโทษ” เอ่ยปากขอโทษเขาก่อนและถอนหายใจออกมา “ฉันผิดเองที่งี่เง่า ฉันไม่เคยเกลียดนายนะรู้ไว้ด้วย”
“อือ” ชอบขนาดนี้จะเกลียดลงได้ยังไงกันล่ะ “จะไปไหนต่อ?”
“นัดกับเพนจะไปดื่มที่ผับสักหน่อย” อย่างน้อยเหล้าก็ย้อมใจฉันได้ไม่มากก็น้อยละนะ “ไม่ต้องห่วง เพนมารับ”
“อย่าดื่มเยอะ แล้วก็ดูแลตัวเองด้วย”
“...”
“อย่าโป๊ให้มากด้วย” ซันบ่นเรื่องการแต่งตัวของฉัน ถึงจะบ่นเก่งก็ไม่เคยห้ามนะ
“ฉันแต่งตัวเซ็กซี่แล้วมันไม่สวยเหรอ นายถึงได้บ่น”
“ไม่สวยห่าอะไร สวยมาก” คำตอบของซันทำให้ฉันนิ่งไปทันที เอิ่ม ปกติหมอนี่ไม่เคยชมฉันว่าสวยด้วยซ้ำ นอกเสียจากประชดประชันเก่งมากๆ เวลาที่เห็นฉันลงรูปในไอจี ซันเหมือนรู้ตัวเขาก็เคี้ยวสลัดผักพลางคว้าแก้วน้ำอัดลมดื่ม “สวยจริงก็ต้องชมปะ จะบอกว่าไม่สวยเดี๋ยวก็มาด่ากูอีก”
“ครั้งแรกนะที่นายชมฉัน”
“ครั้งแรกอะไร ชมออกบ่อย” แต่นั่นก็เมื่อหลายปีก่อนปะ ปัจจุบันเขาเคยชมฉันที่ไหนมีแต่บ่น บ่น แล้วก็บ่นฉัน “กินเสร็จจะไปไหนต่อ”
“ดูหนังกัน ไม่ได้เข้าโรงหนังนานแล้ว นะๆ”
“เออ ฉันตามใจเธอตลอดนั่นแหละ ไม่ต้องมาอ้อน” ก็อ้อนเพื่ออยากให้นายได้เห็นและใจอ่อนกับฉันบ้างไง แต่ก็นะทำหน้าอ้อนใส่ผู้ชายคนอื่นป่านนี้คงระทวยกองแทบเท้าฉันแล้ว ยกเว้นกับซันที่ไม่แคร์ด้วยซ้ำนั่งกินอาหารในจานจนหมดและนั่งรอฉันกินพลางกดมือถือไปด้วย
“พี่ซันคะ”
“ว่าไงคะ?” ฉันถึงกับขมวดคิ้วเมื่อเห็นร่างบอบบางของผู้หญิงคนหนึ่งที่สวมชุดนักศึกษาเซ็กซี่มาเอ่ยทักซัน หมอนั่นก็รีบทิ้งมือถือและฉีกยิ้มกว้างให้กับหล่อน “หนูรู้จักพี่เหรอ”
“พี่ซันลืมไปแล้วเหรอคะ เราเคยเจอกันตอนนั้นไง”
“ตอนไหนคะ หนูอธิบายชัดๆ สิ พี่คิดไม่ออก” ที่คิดไม่ออกก็คือควงผู้หญิงเยอะจนนับเลยนิ้วที่มือ เหอะ ฉันให้นิ้วตีนนับด้วยก็เกิน เชื่อสิ แล้วอะไรคือคุยกับหล่อนคะ ขา โทนเสียงก็อ่อนหวานและสายตาที่หยาดเยิ้มนั่นอีก เป็นใครจะไม่หลงเสน่ห์ซันกันล่ะ แค่คำพูดก็ทำให้คนที่ได้ฟังพร้อมพลีกายให้แล้ว
“เราเคยเจอกันตอนที่พี่ซันเดินชนหนูที่คณะไงคะ”
“อ่า พี่จำได้แล้ว น้องตัวเล็กคนนั้นนั่นเอง ดีใจจังหนูจำพี่ได้ด้วย”
“เอ่อ พี่ซันมากับแฟนเหรอคะ?” หล่อนเพิ่งสังเกตสินะว่าฉันนั่งอยู่ด้วย พอเห็นใบหน้าบึ้งตึ้งของฉันก็รีบส่งยิ้มแห้งๆ มาให้ เพราะฉันกระแทกช้อนลงบนจานอย่างแรงจนมันจะแตกให้ได้ หวังจะทำให้คนตรงหน้าสำนึก แต่เปล่าเลย
“ไม่ใช่ค่ะ เพื่อนสนิทพี่เอง พี่ยังโสด ไม่มีใคร” ซันกระตุกยิ้มมุมปากขณะใช้สายตาที่แทบจะทำให้หล่อนละลายกลายเป็นน้ำ “เอาเป็นว่าหนูมาทักพี่ขนาดนี้ พี่ต้องให้เบอร์หนูแล้วสินะ”
“พี่ซันรู้ได้ยังไงว่าหนูจะขอเบอร์พี่”
“ทำไมจะไม่รู้ พี่น่ะอ่านใจผู้หญิงเก่งจะตายไป” เหอะ ทีกับฉันไม่เคยจะรับรู้ ทีกับผู้หญิงคนอื่นอ่านใจพวกหล่อนได้ง่ายเหลือเกินนะ ด้วยความหมั่นไส้ฉันกัดฟัดกรอดและเอาปลายรองเท้าส้นสูงที่สวมใส่กระแทกไปที่หน้าแข้งของซัน
ปึก
“เหี้ย! แม่งเอ๋ย กูเจ็บนะเว้ย เล่นเหี้ยอะไรเนี่ย”
“โทษทีนะ พอดีตีนมันอยู่ไม่สุขน่ะ” ฉันเบ้ปากใส่ซันและหยิบแก้วสมูทตี้ขึ้นดื่มราวกับไม่แยแสเขาแม้แต่นิด ซันไม่ได้สนใจและมองค้อนฉันอีกต่างหาก ก่อนจะให้เบอร์ตัวเองกับรุ่นน้องมหาลัยเดียวกัน
“เล่นบ้าอะไรของเธอ ขายหน้าฉันหมด”
“สมน้ำหน้า” ให้หล่อนเห็นไปเลยว่านายมันก็มีมุมที่อุบาทว์กับเขาบ้างไง และฉันก็เห็นมันบ่อยซะด้วย “เมื่อไหร่จะเลิกเจ้าชู้สักที”
“อะไรของเธอเนี่ย ฉันไม่ได้เจ้าชู้ เขาเรียกว่าหว่านเสน่ห์เฉยๆ ต่างหาก”
“แล้วไปนอนกับผู้หญิงคนอื่นล่ะ? ไม่เรียกเจ้าชู้หรือไง”
“เฮ้อ ฟังนะแป้ง” ซันถอนหายใจพลางยกมือห้ามเพราะฉันเถียงเขาคอเป็นเอ็น “นี่มันชีวิตของฉัน เธอเป็นเพื่อน ไม่ใช่แม่ฉัน ไม่ใช่เมียฉัน... ไม่มีสิทธิ์ห้ามฉันไม่ให้นอนกับใคร”
“...”
“เราไม่ก้าวก่ายชีวิตกันและกันดิ เป็นเพื่อนนะ เพื่อนอะที่ไม่ว่าจะทำผิดหรือถูกก็จะไม่ก้าวก่ายกัน เค?”
[50%]
*--------------------------------------------------*
- Writer
