3. กำลังจะก่อเรื่อง?
854 Words
หลายวันต่อมา
@ บาร์หรูแห่งนึง
"นี่แกไม่ดื่มสักวันมันจะตายไหมอ่ะ?" เพื่อนสาวบอกผ่านความเหนื่อยใจ ดาริณมักชวนออกเที่ยวกลางคืนทุกวัน แลกสรรหาข้ออ้างพากันหลอกบุพการีอยู่บ่อยๆ
"เอาน่าแค่สนุกๆ หรือว่าแกจะกลับไปนอนอยู่บ้าน ฟังเสียงบทสวดมนต์หน่ะ!" เธอออกจะสนุกสนาน ยามได้อยู่ในที่มีเสียงดนตรีครึกครื้น บวกท่าเต้นมากมายของนักท่องราตรี ราวกับปลุกเร้าให้เธอสดชื่น
มือเล็กจับแก้วค็อกเทลสีฟ้าขึ้นจิบ แล้วโยกแขนเรียวโบกไปมา จนลืมไปว่าเธอสวมเกาะอกแนบเนื้อ เกือบหลุดร่วงเผยสัดส่วน
"จะกลับไปทำไมล่ะ ถ้าแกอยู่นี่ฉันก็อยู่ด้วยป่ะ" ยิปซีบอกเสียงอ่อน ในความสนิทกันยังมีข้อดี คือเธอได้รับการช่วยเหลือจากดาริณอยู่บ่อยครั้ง
"แล้วเรื่องจะไปฝรั่งเศส แกจะไปกับฉันไหมล่ะ" ร่างอรชรยกแก้วชูตอบ ยามถูกชายหนุ่มแปลกหน้า สื่อสารความหมายว่าอยากรู้จักเธอบ้าง
"ฉันจะไปได้ไงเล่า แกก็รู้ว่าฉันติดงานที่บ้านหน่ะ"
"รอบนี้จะหนีลูกน้องป๊ายังไงดี?" ใบหน้าสวยเริ่ดหันไปยิ้มหว่านเสน่ห์ แต่ในใจอกอวบยังนึกถึงภาพฝัน ว่าจะได้ท่องเที่ยวต่างแดนแบบเป็นอิสระ
"ก็ชวนไปบาร์ด้วยกันก็จบสิ ทำอย่างแกเลือกได้เวลามีบอดี้การ์ดตามคุม" ยิปซีบอกจนคุ้นชินกับเรื่องนี้ หากเป็นคนอื่นคงดีใจที่ครอบครัวมีฐานะ ได้ผู้ติดตามรักษาความปลอดภัย
"เฮ้อ...แค่คิดก็เบื่อรอแล้ว แต่เดี๋ยวไปห้องน้ำแป๊บนึงนะ" เธอมากันสองคน มักจะสลับเวลาไปเข้าห้องน้ำ เพื่อไม่ให้ใครลอบวางยาในแก้วเครื่องดื่ม
"รีบไปรีบมานะ ฉันจะได้ไปด้วย" พอเห็นว่ายิปซีพยักหน้ารับรู้ ร่างอรชรเลยเดินตามทางที่ถูกจัดแยกไว้เฉพาะสตรี เป็นเวลาไม่นานที่เธอจัดการธุระส่วนตัวเรียบร้อย
ครืน~ ครืน~
"....ม๊า!" เสียงแหลมหลุดเรียกสรรพนาม ตอนล้วงเอาโทรศัพท์เครื่องหรูขึ้นมา แต่ตอนนี้เสียงดนตรีดังอึกทึก นั่นแปลว่าเธอต้องเดินเลี่ยงออกไปคุยตรงทางออกข้างหลังร้าน
"ฮัลโหลม๊า" หญิงสาวรีบกดรับ ผ่านกิริยาเร่งรีบให้ปลายสายเข้าว่าเธอยุ่งอยู่ แม้ว่าด้านข้างจะมีคนเดินผ่านไปผ่านมา
~วันนี้ลูกกลับดึกอีกแล้วนะ ให้แบล็คตามไปเฝ้าที่ร้านดีไหม~ มารดาบอกมีน้ำเสียงห่วงใย
"ไม่ต้องห่วงดาริณค่ะ งานใกล้จะเสร็จแล้วเดี๋ยวกลับบ้านเลย" ในขณะรอบข้างมีคนเมามายเดินผ่าน ต่างหันมองทางเธอ เพราะชุดเช็กซี่ล่อสายตาเพศตรงข้าม
~ถ้ายังไงก่อนกลับโทรบอกม๊าอีกรอบนะ จะได้รอรับลูก~ ไม่ใช่แค่เสียงของมารีน ยังพ่วงด้วยบิดาพูดตามในประโยคหลัง
"ค่ะ เดี๋ยววางสายก่อนนะม๊ามีลูกค้าจะสั่งชุด...ตู๊ดดดด" ร่างอรชรรีบเลี่ยงวางสายไปก่อน
พอสองเท้าเล็กจะเดินก้าวกลับเข้าในร้าน ทว่ามีชายวัยรุ่นจำนวนสองคนต่างยืนอยู่ประกบสองข้าง แต่ไม่ใช่เรื่องแปลกอะไรเพราะเธอเคยเจอทำนองนี้อยู่บ่อยครั้ง
"หลีกทางหน่อย" น้ำเสียงใสบอก แล้วเอาโทรศัพท์มือถือเก็บลงใส่กระเป๋าสะพาย
"จะให้หลีกไปไหนล่ะน้องคนสวย แลกกับเบอร์หน่อยได้ไหมล่ะ" ชายวัยรุ่นคนนึงพูดบอก ยักคิ้วยียวนโชว์ความกล้าให้เพื่อนอีกคนดู
"แนะนำว่าถ้าไม่อยากตายให้ถอยไป" เธอไร้ซึ่งความกลัวยกเท้าก้าวไปจ้องหน้าอีกฝ่ายแทน ถือคติที่ว่าเป็นลูกมาเฟียจะไม่ยอมคนเด็ดขาด
"เก่งซะด้วยว่ะ กูนี่ชอบเลย" ชายแปลกหน้าอีกคนรีบก้าวมาแทนเพื่อน ยกมือลูบคางตัวเองแสดงอาการพอใจ พลางเหลือบสายตามองชุดล่อแหลมบนตัวอรชร
"แต่ฉันไม่ชอบ!" เธอกระแทกรองเท้าส้นสูงเสียงดัง จนคนรอบข้างต่างหยุดเดิน หันมองสนใจเป็นจุดเดียวกัน
"ลองเป็นเมียกูหน่อย แล้วมึงจะติดใจเว้ย!" คนบอกเอื้อมมาคว้าแขนเรียวจะกระชากเข้าหาลำตัว แต่ถูกหญิงสาวขัดขืนใช้ข้อศอกกระทุ้งใส่ช่วงท้องชาย
"อึก!โอ๊ยอินี่!!รีบจับตัวมันสิวะ" แม้ว่าจะรู้สึกจุกปวดไปทั่วท้อง ชายคนบอกรีบควักเรียกให้บรรดาเพื่อนมาช่วย
"ฉันเตือนไว้ก่อน...ถ้าพวกนายไม่อยากตายเร็ว ก็รีบถอยออกไปซะ!" มือเล็กยกชี้ขู่ใส่บรรดาชายวัยรุ่น ต่อให้คนรอบข้างจะมองว่าเธอไม่อาจสู้คนพวกนี้ได้
"แต่กูอยากตายบนสวรรค์ชั้นเจ็ดด้วยอ่ะ ต้องทำไงดี" มีชายวัยรุ่นอีกคนเอ่ยขึ้นดึงความสนใจ
"....." ทำร่างอรชรรีบหันขวับ เธอรู้สึกคุ้นใบหน้าแบบนี้ กระทั่งหัวใจดวงเล็กพาลเต้นกระตุกรัว
เคล้ง!!!
.............................
- Writer
