อื้อ! >x___
พอฉันส่ายหน้าเป็นระวิง ก็รู้สึกถึงลมหายใจอุ่นๆ ที่เป่ารดพวงแก้ม ก่อนได้ยินเสียงอัสหัวเราะในคอเบาๆ แล้วกระซิบบอกอีกครั้งด้วยน้ำเสียงราบเรียกปกติ
“งั้นก็อยู่เฉยๆ เงียบๆ”
(>__
“ดีมาก เด็กดี”
บอกพร้อมละมือที่ปิดปากฉันแล้วเอื้อมไปลูบผม พอจะวีนใส่ว่า ‘ฉันไม่ใช่หมานะ!’ มือนั้นก็กลับดึงศีรษะฉันไปใกล้ ก่อนที่ริมฝีปากอุ่นจะประทับจูบที่ขมับเบาๆ และอ้อมแขนนั้นก็รัดรึงแนบแน่นขึ้นอย่างแปลกประหลาด เอ่อ... อ่า... ง่า...
ทำแบบนี้มันหมายความว่าไงเนี่ย
ตึกๆๆๆๆๆ!
ง่ะ... หัวใจฉัน เต้นแรงจนน่ากลัวเกินไปแล้ว TOT
ฉันแอบมองผ่านแขนอัสจนเห็นสมุน MG คนนั้นวิ่งผ่านจุดที่เราหลบไปแล้ว แต่พอกระซิบบอก อัสก็บอกว่าต้องหลบให้แน่ใจก่อน และไม่ยอมคลายอ้อมแขนซะที =///= ไม่ยอมให้ฉันขยับหนีด้วยอะ! ฉันยืนนิ่ง วางมือลงบนอกกว้างเพื่อให้มีช่องว่างระหว่างเราบ้างก็ยังดี มันไม่ปกติ... อัสเมาอะไร
