คิดไปเองรึเปล่านะ...
แววตาที่เย็นชาอยู่เสมอนั้น กำลังทอดมองฉันด้วยประกายวาวหวานแปลกๆ...
และอาจมองอยู่ตั้งแต่แรก... ที่ฉันยังลุ้นให้น้องปูย้ายบ้านด้วย
=///= หน้าฉันร้อนอีกแล้ว สงสัยเพราะแดดนี่แน่เลย ฉันคงอาบแดดมากไป! อัสบอกถึงที่มาของเปลือกหอยสั้นๆ ว่าหยิบมาจากที่หล่นอยู่แถวที่ฉันนอนนั่นแหละ ก่อนลุกไปเก็บขวดแตกๆ ที่เป็นบ้านเก่าของปูน้อยมาพันกับกระดาษหนังสือพิมพ์แล้วใส่ถุงขยะ ขณะที่ฉันยังนั่งอึนกับตัวเองอยู่แบบหูอื้อตาพร่า
ก่อนจะรู้สึกถึงแรงฉุดที่แขนอย่างรุนแรง!
“กรี๊ดด!!!”
“...”
“เฮ้! เนิร์ดบอย!!”
คนที่ฉุดฉันตะโกนลั่น ก่อนจี้บางอย่างมาที่เอวของฉัน อะไรอะปืนฉีดน้ำเหรอ T_T
“ตามเรามา! ไม่งั้น...”
บอกจบก็ยื่นวัตถุสีดำมะเมื่อมไปข้างหน้าแล้วขยับนิ้วเพียงนิดเศษไม้ที่ตกอยู่ข้างตัวอัสก็แตกกระจาย! ปืนเก็บเสียงเหรอ O[]O! แงๆ... อยากเห็นของจริงมานานแล้ว แต่ในสถานการณ์แบบนี้จะดีใจ
