Blood: A Shadow's Game (Volume VII)

Chapter 1 - THE DEAL

Flashback

____________________

"How about Michael?"

"It's in the prophecy."

"What about his rage?"

"The fire will continue burning, however, if not quench when it started feeding gas, it would turn into complete darkness after the inevitable explosion."

"Stoping him would only aggravate the situation."

"What will we do when that time comes?"

"We don't know. We can't see the future. Only we would know by the prophecy."

"The only hope we have is for him to understand the situation, but I know it will be hard."

"If only we can do something to help Michael."

"Let's hope and pray for Michael."

Michael. Michael. Michael..

"Yamero!" Rinig ko na parang nanggising sa buong sistema ko.

"Michael." Wika ko kasabay ng pagmulat ng aking mga mata.

Ilang araw na akong walang malay?

Pagkalabas ko ay narinig ko ang galit na boses ng isang lalaki kaya ko ito sinundan.

"Yamero!"

"I have been half-dead for centuries and I just woke up a few weeks ago. I waited for a very long time despite of my patience issue, and now you want me to wait for my drink?!" Aniya habang nakaupo sa kaniyang trono.

"Forgive me, my lord, but someone stolen all your drinks."

"Dare?" Madiin niyang tanong atsaka bigla na lamang lumitaw sa harapan ng matanda.

Parang nakita ko na sila. Saan nga ba?

"I-I-I-I don't know, my lord." Utal na sagot ng matanda.

"But he's an awesome dude." Rinig naming sabi ng binatang lalaki na papunta saamin ngayon.

"Yeah. His name, James, is literally a name for a king." Ani naman ng isa.

Pagkabanggit niya ng pangalan ay biglang natigil ang prinsipe atsaka dahan-dahang napatingin sa kaniyang likuran kung nasaan ang pintuan papasok sa kinaroroonan namin.

"You, you, you. What's the name, again?" Pagsalubong niya sa dalawang binata na nagpagulat sakanilang dalawa.

Pinaglalaruan nila ang tig-isa nilang punyal sakanilang mga kamay. At dahil sa gulat nila'y muntik nila itong mabitiwan.

I found it awesome and I want to do it too.

"My lord."

"The name?" Madiin niyang tanong na may tonong pagbabanta.

"J-j-james, my lord."

"Aha! James!" He exclaimed.

"James. James? James?" Tanong niya sakaniyang sarili atsaka bigla na lang nasa kaniyang trono nakaupo at nakapatong ang mga hita sa kamay ng kaniyang upuan.

"It ranged the bell but I can't remember who's who." Sabi niya sakaniyang sarili.

"James?" Tanong niya ulit.

"Welker." Sambit ko na umagaw ng atensyon nilang lahat.

"Oh? You're awake. I thought you're gonna stay dead forever." Wika saakin.

"Matte. What is it again?" Tanong niya saakin nang maalala ang sinabi ko. Sa kaninang pwesto niya sakaniyang trono ay napalitan na at nandito na siya saaking tabi.

"W-what is it....again? The name?" Madiin niyang tanong.

"Welker." Pagulit ko.

Bakit ko nga ba ito sinabi? Who is Welker?

"Welker." Aniya.

"James Welker?! He's alive?!"

"That selfish, imbecile, arrogant, malicious, enigmatic lying asshole is alive?!" Madiin niyang tanong saamin at nagsisimula ng magkulay apoy ang kaniyang katawan.

"My lord, calm down. Your coolness."

"Ahh!" Malakas niyang sabi atsaka mabilis na nagsabog ng apoy ngunit mabilis din itong nawala.

"Okay, okay. I'm calm. I'm cool. I'm fine."

"So, anyway. Where are we?" Tanong niya saamin habang nakaupo na ulit sakaniyang trono na parang walang nangyari.

"Oh, my drink." Pagpitik niya ng kaniyang daliri atsaka tinuro ang matanda na nanginginig habang nakayuko.

"Hello? What the hell are you doing?" Pagkuha ng atensyon ng prinsipe sa matanda. Napatingin naman ang matanda saamin nang mapagtantong maayos na ang lahat.

"Who stole all my drinks?"

"I-I-I don't know, my lord."

"I think it was him. James. I think he's the one who stole it." Wika ng isang lalaking binata kaya masakit siyang tinignan ng prinsipe.

"My lord. We saw him pulling a huge wagon with a black fabric on top of it."

"Yes, my lord. We saw him leaving the castle." Sang-ayon ng isang binata.

"You saw James Welker leaving my castle pulling a huge wagon with a black fabric covering something, isn't it?" Madiin niyang tanong sa mga lalaki.

"And you didn't even find that suspicious?"

"Bakayarou!"

Yumuko ulit kaming lahat dahil sa pagsabog niya dahil sa galit, kairitahan at inis. Pagkatapos niya ay nagpakawala siya ng malalim na paghinga atsaka nakita ko na lamang na nakaupo na siya sakaniyang trono.... ulit.

Hawak niya ang kaniyang sintido at alam kong nagiisip na siya ng plano o kung paano bumawi o bawiin ang kaniyang inumin.

"Boss! Our base is under attack." Bungad ng lalaki na punong-puno ng galos sa katawan. Wala siyang damit at tanging pantalon lang ang kaniyang suot.

"Uzai." Irita niyang sabi atsaka nagpakawala ng malalim na paghinga bago tumayo at naglakad palabas.

"Boss. Matte kudasai." Ani ng dalawang lalaki atsaka tumakbo upang sumunod sa prinsipe.

Sumunod din ako para makita kung anong nangyayari. Naramdaman ko ring sumunod ang matanda.

Pagkalabas namin ay nakita namin ang kaguluhan sa labas. Napatingin ako sa himpapawid at nakita doon ang dragon na may ulo ng leon at buntot ng ahas. Nakita ko rin ang babaeng may mahabang buhok na nakasakay sa kanilang likuran.

"My lord, what will we do?" Tanong ng matanda sa prinsipe habang pinagmamasdan ang kaguluhan sa labas ng kastilyo. Hindi pa kasi kami tuluyang nasa labas ng kastilyo.

"Koko de chotto matte te." Sambit niya saamin atsaka mag-isang lumabas at nagpakita sa mga kalaban sa labas.

"Huh?" Tanong ko dahil wala akong naiintindihan sa mga sinasabi niya.

"He said we wait here." Sagot ng matanda saakin.

"No, I won't just wait here." Ani ng isang lalaki atsaka sumunod sa prinsipe. Sumunod din ang isa niyang kasama samantalang kami ng matanda ay naiwan dito.

I am looking at him outside but in just a split seconds, almost all of the armies have been cut into pieces before my very eyes.

"This isn't the right time." Sabi niya sakanila. Bigla siyang natigil sa pagbalik sa kastilyo nang parang may naalala siya.

Pagharap ko sa gilid namin ay nandito na ang kariton na tinutukoy ng dalawang binata kanina. Hinanap ko siya agad at nakitang nandoon pa rin siya sa kaniyang kinatatayuan ngunit may hawak ng babae na sa tingin ko'y yung babaeng nakasakay sa halimaw na nasa himpapawid kanina.

Lumutang sila sa ere kung saan kitang kita siya ng mga natirang kalaban sa labas.

"Let go of me, f*****g asshole!" Rinig kong sabi ng babae sa prinsipe.

"Let her go!" Sabi rin ng mga kasamahan ng babae.

"Alright." Dinig namin at pinanood kung paano nalaglag ang babae.

"Okay. Now, old lady, give me my drink." Wika niya saaming likuran atsaka naglakad pabalik kung nasaan ang kaniyang trono.

How'd he do that?

"They're annoying me here since the human world is at peace. Hmm... let me do some fun here."

"You, hybrid. Tell me some place." Aniya saakin.

Sa hindi ko masabing dahilan ay kusang bumukas ang aking mga bibig at bumigkas ng eksaktong lugar o magandang sabihin na tahanan.

"Alright, good." Pagkasabi niya nito ay sobrang bilis niyang nawala at ganon din sa pagbalik niya sa kaniyang pwesto.

"Tapos na?" Hindi makapaniwalang tanong ko.

"Yes."

"Anong ginawa mo?"

"Made some fun."

"Let's see here."

May kung ano siyang kinuha sa likod ng kaniyang upuan atsaka ito pinindot. Tumunog ang malaking pader na katapat ng kaniyang upuan atsaka ito bumukas. May tubig ito na hindi nalalaglag.

Nakarinig kami ng sigawang nanggagaling sa may tubig. Dito, pinakita ng tubig ang mga imahe na kung saan ang mga tao ay nagkakagulo dahil sa mga apoy sa paligid at mga lobong nagkalat.

"It's really good to watch such scene like this." Sambit niya.

Habang nanonood ako ay naagaw ng atensyon ko ang isang ina na pilit pumapasok sa nasusunog na bahay. Nang titigan ko silang maigi ay nabigla na lamang ako dahil dito.

"Mommy? Mama."

Naramdaman kong napatingin sila —ang prinsipe at ang matanda— saakin ngunit hindi ko sila pinansin.

"It this your mother?"

"I think so? I mean, yes. She's my mother." Tugon ko.

"Mm-hmm. You put your family's lives at peril, hybrid."

"Hindi ko naman alam." Sagot ko.

"You still did wheather you did it on purpose or not. Tsk. What type of human are you?"

"Oh, no. What type of hybrid are you?"

"Please, save them."

"S-save? Me? Saving is not my thing."

"Please. I'll do whatever you ask me to do. Just please, save my family." Paglapit ko sakaniya ngunit mabilis siyang nawala bago ko pa siya mahawakan.

"Hmmm?? Let me think." Wika niya saaking likuran.

"Whatever? Whatever I'd ask you to do?"

"Yes. Just please save my parents."

"Okay. I will, but I can't think of what would be the exchange of what you're asking for."

"I can wash dishes."

"Old lady can do that." Aniya.

"I can wash your clothes."

"I can wash them with a single click of my fingers."

"I can clean your castle, but give me time though, it's really huge."

"I already have men who does it."

"Boss, maybe she can be the mother of your child. What do you say?" Singit ng isang lalaki na hindi ko napansing dumating na nagpalaki ng mata naming dalawa.

"This hybrid? Big no!"

"But if you two can shut up for five minutes and not giving your futile opinions, maybe I would."

"Sumimasen." Pagyuko niya sa prinsipe.

"What else can you offer? I already have everything." Sabi niya saakin atsaka naupo sakaniyang trono.

"Whatever you need. Please. Just save my family. Please."

"My lord." Makahulugang singit saamin ng matanda.

Nawala ang prinsipe sakaniyang trono, ang matanda naman ay bumalik sa pinanggalingan niya kanina kaya kami sumunod.

Pagkarating namin sa may parteng likod ng kaniyang kastilyo ay nakita namin ang mga babaeng nakasuot ng kulang kulang sa telang damit na may makikintab na disenyo habang sila ay sumasayaw papalapit sa prinsipe.

"You've gotta be f*****g kidding me." Rinig kong sabi ng dalawang lalaki sa aming tabi.

"My lord, I think he knows you're alive." Wika sakaniya ng dalawang lalaki ngunit hindi siya sumagot.

Napansin ko na lamang ang paghaba ng mga kuko niya, at gaya ng dati, sa isang kurap ko'y puro wala ng buhay ang mga ito at sabay-sabay silang napahiga sa sahig, samantalang ang kamay ng prinsipe ay punong puno ng dugo galing sa mga ito.

"I think I know what will be the exchange for saving your family." Sambit niya saakin atsaka ako nilagpasan.

Pagkarating namin sa may trono niya ay tamad siyang nakaupo dito at ang mga dugo sakaniyang kamay ay wala na. Napatingin naman ako sa mga imaheng nasa harapan niya't nakitang wala na ang mga apoy at ang mga lobo. May mga ambulansya na rin akong nakita at isa sa mga ito ay nandoon ang papa at kapatid ko kasama ng aking mama na hawak ang kanilang kamay.

"Thank you." Kusang lumabas saaking bibig.

"Anong kapalit?"

Pagkurap ko ay nasa panibago na kaming lugar. Wala na ang matanda, ang dalawang lalaki at tanging kami lang ng prinsipe ang naririto. Nandito kami sa parang... hindi ko alam kung nasaan kami.

"Sabi ko na nga ba. Makakapunta ka dito ng buo." Sabi niya saakin at nagumpisa ng maglakad.

"Saan tayo pupunta? Nasaan tayo? Anong ginagawa natin dito? Anong kinalaman nito sa kapalit?" Sunod-sunod kong tanong. Napatalon ako at napakapit sakaniya nang biglang nalaglag ang katawan ng mga babaeng pinatay niya kanina.

"Sorry." Aniko at mabilis na humiwalay.

"There you are. I knew you're alive. But, when?" Ani ng lalaki na may kulay itim na buhok.

"What do you want again?" Tanong ng prinsipe sa lalaki.

"Hindi ka pa rin nagbabago, Dio. Why don't you just try some of them? It will give you pleasure. They're the great w****s I know."

Magsasalita pa ulit ang lalaki nang mapansin ako.

"Oh?"

"Who's she? Your w***e? But it doesn't look like one. She's so young."

"Do you want her?"

"Of course. You know me well. You know I like fresh and young whores."

"But, what is it, really? You won't go down here offering me something without exchange for something. It's not you."

"You can have her, but in return, stop putting your w****s in my castle. Stop messing around with me."

Natawa naman ang lalaki na parang hindi makapaniwala.

"Do you really loathe them?"

"I loathe being the dog. Ano ako? I'm so much more than being a dog who takes what his master's left."

"But you're not. I've never thought that."

"Brother, you know I only care about you. Just come here, come home."

"I don't want to. I told you, once I leave I won't ever come back."

"Father didn't mean it."

"Yamero!"

"Okay. Fine. I won't put more w****s in your castle." Makahulugan niyang sabi.

"Stop messing around, Michael." Madiing sabi ng prinsipe.

Michael?

Siya yung tinutukoy nung napanaginipan ko?

"Alright, alright. You won. But atleast have a drink with me. It's nice seeing my brother here."