ชั้นดาดฟ้ากับบรรยากาศพระอาทิตย์กำลังจะตกดิน ทับทิมตาเป็นประกายเมื่อได้มองสถานที่แบบนี้
มันคือร้านอาหารบนชั้นดาดฟ้า ซึ่งมีหลายคนที่มานั่งทานเหมือนกัน ไม่แค่นั้นยังมีดนตรีขับกล่อมเบาๆ จากนักดนตรีบนเวทีเล็กๆ นั่น สร้างบรรยากาศให้โรแมนติกขึ้นไปอีก
เราสองคนเดินตามหลังพนักงานต้อนรับมาถึงโต๊ะ ทับทิมมองอาหารกว่าสิบอย่างที่วางในจานบนผ้าปูสีขาวสลักชื่อโรงแรม
ทำให้เธอต้องกวาดสายตามองไปดูรอบๆ ก่อนจะเห็นชื่อโรงแรมติดอยู่บนตึกสูงไม่ไกลกัน คงจะเป็นกิจการในเครือเดียวกันสินะถึงได้ตั้งอยู่ใกล้กันขนาดนี้
"นั่งเลยครับ" ผอ.หนุ่มผายมือบอกทับทิม
หญิงสาวจึงพยักหน้าแล้วนั่งลงด้วยความประหม่า สารภาพว่าไม่เคยได้มานั่งทานข้าวในที่หรูๆ หรือการเป็นเด็กผอ.ภาคย์จะได้รับสวัสดิการดีๆ แบบนี้กันทุกคน
"ทานเลยครับ" บอกพร้อมเขาเองที่ลงมือทานเหมือนกัน
ทับทิมพยักหน้า กินไปด้วยเกร็งไปด้วย ถ้าให้เลือกระหว่างนั่งกินข้าวที่บ
