ตอนที่ 2 ขอความรัก

1564 Words

ทับทิมไม่รีรอรีบเดินตามเข้าไป ยังไงวันนี้เธอต้องได้คำตอบ และคำตอบที่หวังได้ยินก็คือ 'ตกลงครับ' เท่านั้น ไม่งั้นอีทับทิมไม่ยอม! ก็ใครบอกให้มาแพ้ดวลเหล้าเธอล่ะ เพราะฉะนั้นคนแพ้ก็ต้องทำตามสัญญาที่ให้ไว้ได้สิ พอผอ.หนุ่มนั่งลงที่เก้าอี้ ว่าที่เด็กของผอ.ภาคย์ก็ไม่ลังเลปีนเก้าอี้ทำงานราคาแพงเพื่อขึ้นไปนั่งคร่อมบนตักของเขาทันที ผอ.หนุ่มทำหน้าเหลอหลา มือหนาจับที่เอวบางรั้งให้อีกฝ่ายลง ทว่าแขนเรียวกลับตวัดรัดรอบคอของเขาเอาไว้แน่น ทับทิมก็ไม่ยอมลงไปเหมือนกันหากไม่ได้คำตอบ "นักศึกษาครับ มันไม่เหมาะห้ามทำแบบนี้" ธรรศภาคย์ส่งสายตาดุห้ามปราม "เรียกหนูว่าทับทิมได้ไหมคะ หนูไม่อยากให้ผอ.เรียกหนูเหมือนคนอื่นๆ เลยค่ะ" "นัก.." "งื้อ..เรียกทับทิมก่อนค่ะแล้วหนูจะยอมลง" ทั้งออดทั้งอ้อน ถ้าเรียกนักศึกษาอีกอีทับทิมจะจูบปากผอ.ภาคย์แล้วนะ! ธรรศภาคย์ถอนหายใจออกมาเบาๆ ก่อนจะพยักหน้าออกมา "ครับ 'ทับทิม' ลงไปได้แล้วครับ เดี๋ยวมีคนมาเห็นเข้าจะดูไม่ดีทั้งคุณและผมเลย" "งื้อ..ดีใจจังค่ะที่ผอ.เรียกชื่อหนูแล้ว แต่หนูขอไม่ลงได้ไหมคะ ชั้นนี้ทั้งชั้นคือห้องทำงานของผอ.คนเดียวไม่มีใครเข้ามาเห็นแน่ๆ ค่ะ" เธอศึกษาข้อมูลมาเป็นอย่างดี ในเมื่อผอ.ภาคย์ควบสองตำแหน่งในเวลาเดียวกัน คือเป็นทั้งผอ.และรองผอ. ก็จนกว่าอ.ธนาผัวพี่คำแพงจะขึ้นมาเป็นรองผอ.ชั้นนี้ถึงจะมีสองคนเทียวขึ้นลง "รู้ได้ไงครับ" ธรรศภาคย์ขมวดคิ้ว เด็กคนนี้ชักจะรู้เรื่องเขาเยอะเกินไปแล้ว "หนูรู้ทุกเรื่องเกี่ยวกับคนที่หนูสนใจค่ะ" มันไม่ใช่ความลับขนาดนั้นไหม ถึงชื่อรองผอ.จะเป็นชื่อของอ.ธนาก็ตาม ทว่าฝ่ายนั้นยังไม่ได้ขึ้นมารับตำแหน่งจริงๆ จังๆ สักหน่อย ธรรศภาคย์ชะงักไป คนที่หนูสนใจงั้นเหรอ? จะมาสนใจอะไรเขา "ถึงอย่างนั้นก็เถอะครับ ผมไม่อนุญาตให้คุณขึ้นมานั่งคร่อมผมอยู่ดี" "แต่หนูเป็นเด็กผอ.แล้วนี่คะ ขอนั่งหน่อยไม่ได้เหรอคะ" ทับทิมส่งสายตาออดอ้อน ทำไมเขาขี้หวงตัวจังเลย "ผมยังไม่ได้รับปากเลยนะครับว่าจะให้คุณเป็นเด็กผม" "จะผิดคำพูดเหรอคะ ในเมื่อหนูขอในสิ่งที่ตัวเองชนะดวลได้ ผอ.ก็ต้องทำตามที่รับปากเอาไว้สิคะ แบบนี้เรียกขี้โกงกันนี่นา" "ก็ใครจะคิดว่าคุณจะกล้าขอแบบนี้ล่ะครับ" เป็นเด็กของเขาเหรอ ไม่ดูสถานะของเราทั้งคู่เลย แบบนี้มันต่างจากสมภารกับเด็กวัดตรงไหน ซึ่งแน่นอน เขาไม่ยุ่งเกี่ยวกับเด็กวัดแน่ๆ "แต่ผอ.รับปากมาแล้วนี่คะ จะผิดคำพูดเหรอคะ" ทับทิมพยายามบีบน้ำตา ออกมาสิ! ออกมาสิวะ! ทว่าบีบเท่าไหร่มันก็ไม่ยอมออกมาสักที เพราะตอนนี้อีทับทิมกำลังใจเต้นแรงกับความแน่นของกล้ามขาผอ.มาก! ฮื่อ..คนอะไรแน่นไปทั้งตัวจนอยากเอาหน้าซุกทั้งวัน ซุกตัวเหรอ? หึ ซุกหรรมน่ะ! ฮ่าาาาา "ลงก่อนครับ" ธรรศภาคย์พยายามจะดันตัวอีกคนให้ลง ทว่าทับทิมกลับส่ายหัว ถ้าผอ.ไม่ทำตามที่ให้สัญญามาเธอก็จะอยู่แบบนี้แหละ! เขาไม่ต้องทำงาน เธอก็จะไม่ไปเรียนเหมือนกัน แต่ฮื่อ..ทำไมเขาถึงได้หล่อวัวตายความล้มอย่างนี้นะ ละสายตาไม่ได้เลย มาเป็นผัวหนูซะดีๆ เถอะค่ะผอ.ขาาา "ถ้าอยากให้ผมตกลงก็ลงก่อนครับ" "จะ..จริงเหรอคะ!" ทับทิมแววตาเป็นประกายเมื่อเห็นเขายอมอ่อนข้อ เขาจะรับเธอเป็นเด็กของเขาจริงๆ แล้วใช่ไหม ธรรศภาคย์พยักหน้าอีกที ทว่าทับทิมจับมือของเขามาเกี่ยวก้อยทำสัญญา "สัญญาแล้วนะคะ เป็นผู้ใหญ่ต้องห้ามโกหกเด็กค่ะ" "ครับ" วางมือเขาลงแล้วโน้มใบหน้าเข้าไปหอมแก้มเขาซ้ายขวาฟอดใหญ่เพื่อให้รางวัล ฮื่อ..แก้มของผอ.ภาคย์หอมมาก! นุ่มมาก! อยากหอมทั้งวันทั้งคืน แต่ต้องตัดใจ ในเมื่อเขารับปากมาแล้วว่าจะให้เธอเป็นเด็กเขาก็ต้องยอมเชื่อฟัง ปีนลงจากตักของอีกฝ่ายลงมายืนด้านข้าง มองคนที่ดูจะเสียอาการยิ้มๆ หน้าเขานิ่ง แต่ดูหูของเขาสิแดงมาก นี่เขินเหรอเนี่ย เดี๋ยวได้เขินมากกว่านี้อีกค่ะผอ.ขาาาา ธรรศภาคย์ทำตัวไม่ถูก เกิดมาตั้งแต่จำความได้ก็ไม่เคยมีใครได้หอมแก้มเขาเลยแม้กระทั่งแม่ กระแอมในลำคอเพื่อเรียกความมั่นใจตัวเองกลับมา "ผมจะให้คุณเป็นเด็กของผมก็ได้ ทุกสิ้นเดือนผมจะโอนเงินเข้าบัญชีให้คุณเดือนละห้าหมื่นบาทโอเคไหมครับ" เลิกคิ้วถามทับทิม หากเธอคิดว่าน้อยไปก็ขอมา เขาสามารถให้ได้มากกว่านี้ แต่แค่ไม่รู้ว่าจะเสนอยังไงดีก็เลยเอาเรตกลางๆ ไว้ก่อน ความจริงห้าหมื่นบาทก็ไม่ใช่น้อยเลยนะกับคนอายุเท่าทับทิม มีหน้าที่แค่เรียนหนังสือ ไม่น่ามีค่าใช้จ่ายอะไรเยอะ ทับทิมเบิกตาโต เป็นเด็กของผอ.นี่มีเงินเดือนด้วยเหรอ "โอเคไหมครับ" ถามย้ำเมื่อเห็นทับทิมยื่นนิ่งไม่ตอบ หรือจะขอเพิ่มก็ว่ามา "แล้วนอกจากเงินเดือนที่ได้รับมีสวัสดิการอะไรเพิ่มอีกไหมคะ" "คุณอยากได้อะไรครับ รถยนต์ บ้าน คอนโด ส่วนบัตรเครดิตเดี๋ยวผมไปทำให้" โห! ดวงตาแทบจะถลนออกมาจากเบ้าอยู่แล้ว ทำไมมันมากขึ้นทุกทีล่ะ แต่อีทับทิมไม่ได้สนใจในสิ่งของพวกนี้หรอกนะ เธอสนใจแค่... "หนูไม่ได้อยากได้อะไรที่ผอ.กล่าวมาทั้งหมดเลยค่ะ" ธรรศภาคย์มองอย่างแปลกใจ ทับทิมเขยิบเข้าไปนั่งลงบนขาของเขาอีกครั้งในท่าหันข้าง สองแขนกอดรัดเอวสอบแล้ววางข้างแก้มลงบนอกอุ่นเบาๆ ทีแรกธรรศภาคย์จะผลักอีกคนออกแล้ว ทว่าได้ยินทับทิมเอ่ยอะไรบางอย่างขึ้นมาก่อน "หนูแค่อยากได้ความรักจากผอ.ค่ะ" ".." "ได้ไหมคะ หนูขอแค่ความรัก ผอ.ไม่ต้องให้สิ่งของมีค่ากับหนูเพราะหนูไม่ต้องการ หนูแค่ต้องการความรักจากผอ.ค่ะ" อยากได้ความรักจากคนที่เธอรัก ไม่น่ามีอะไรวิเศษไปกว่านี้แล้ว "คงจะไม่ได้ครับ" ธรรศภาคย์เอ่ยเสียงเรียบ ทำเอาทับทิมผละใบหน้าขึ้นมองด้วยความไม่เข้าใจ "ทำไมเหรอคะ" แค่ขอความรักจากเขาเองง่ายๆ เขาไม่ต้องเสียอะไรสักอย่าง เธอรับรองว่าเขาจะไม่สิ้นเปลืองเงินทองกับเธอแน่นอน "คุณกำลังขอให้ผมรักคุณ?" "ค่ะ" เธอแค่อยากมีคนที่รักเธอเพิ่ม คนที่ทำให้รู้ว่าโลกใบนี้ไม่ได้โหดร้ายกับเธอเกินไป ให้เธอเกิดมาทำไมในเมื่อทุกๆ วันมีแต่ความอ้างว้าง โดดเดี่ยว เธอไม่ชอบที่ต้องอยู่บ้านคนเดียว กินข้าวคนเดียว ตื่นมาตัวคนเดียว เข้านอนคนเดียว อยากมีสักคนให้โทรหา อยากมีสักคนให้บอกรัก และเขาก็บอกรักเธอกลับ คนที่ให้ใจเธอมาจริงๆ ไม่ใช่แค่ให้สิ่งของทดแทนแล้วก็ไป แบบนั้นเธอไม่ต้องการ "เรื่องหัวใจมันบังคับกันไม่ได้ครับ ซึ่งการที่คุณขอให้ผมรับคุณเป็นเด็กของผม คุณเข้าใจคำว่า 'เด็ก' มากแค่ไหนครับ" ".." "สำหรับผมแล้ว ก็แค่คนคนหนึ่งที่เข้าหาเพราะความอยากได้อยากมี อยากมีบ้าน อยากมีรถ เป็นความสัมพันธ์แบบน้ำพึ่งเรือเสือพึ่งป่า ผู้ชายได้เซ็กส์ ส่วนผู้หญิงก็ได้ข้าวของเงินทอง พอถึงจุดอิ่มตัว ผู้หญิงได้ข้าวของที่มากพอ หรือผู้ชายเจอเด็กคนใหม่ที่น่าสนใจกว่าต่างก็แยกย้าย นี่ต่างหากนิยามคำว่า 'เด็ก' ที่คุณขอผมมา หรือเรียกเต็มๆ ว่า 'เด็กเลี้ยง' " "ตะ..แต่หนูไม่ได้อยากได้สิ่งของพวกนี้นี่คะ หนูแค่อยากได้ความรักจากผอ.เท่านั้นเองค่ะ" เธอคงเข้าใจคำว่าเด็กของเขาผิดไปสินะ นึกว่าจะได้ความรักอะไรแบบนี้ "แบบนั้นก็ต้องเป็นแฟนผมแล้วครับ" "ผอ.กำลังขอหนูเป็นแฟนเหรอคะ!" ทับทิมเบิกตาโตดีใจ หวานหมู! อีทับทิมจะได้เป็นแฟนผอ.ภาคย์แล้วโว้ย! "เปล่าครับ" ธรรศภาคย์ส่ายหัว ทับทิมเหยียบเบรกจนหัวทิ่ม "ผมแค่เล่าให้ฟังครับ ความรักเกิดจากคนสองคน ไม่ใช่แค่ฝ่ายใดฝ่ายหนึ่ง ตอนนี้ผมให้คุณได้แค่สถานะ..'เด็กเลี้ยง' เท่านั้น เพื่อรักษาคำพูดที่เคยให้ไว้กับคุณตั้งแต่แรก" "งั้นเป็นเด็กเลี้ยงผอ.ก่อนก็ได้ค่ะ" เอาวะ! กำขี้ดีกว่ากำตด อย่างน้อยก็ได้มีเซ็กส์กับเขา อีทับทิมต้องได้เห็นบั้งข้าวหลามผอ.ภาคย์! วันนี้เขายังไม่รัก แต่วันหน้าก็ไม่แน่นี่นา.. อย่าเพิ่งสบประมาทอีทับทิมไปนะคะผอ.ขาาาา จะทำให้หลงหัวปักหัวปำเลยคอยดู!

Free reading for new users

Scan code to download app

App Store Google Play

Facebookexpand_more