ตอนที่ 3 ไม่เชื่อลองมาอึ๊บดู
1801 Words
"จะเป็นเด็กเลี้ยงของผมต้องปฏิบัติตัวอย่างเคร่งครัด ผมมีข้อห้ามหลักๆ 3 ข้อ"
ธรรศภาคย์ยกตัวทับทิมลงยืนด้านล่าง เอ่ยในสิ่งที่คิดว่าต้องให้หญิงสาวทำอย่างจริงจังไม่งั้นเดือดร้อนแน่
"ข้อแรก ห้ามขึ้นมาหาผมบนนี้"
"อ้าวทำไมล่ะคะ" ที่อยากเป็นเด็กของเขาก็เพราะอยากใกล้ชิดนี่นา ไม่ให้ขึ้นมาหาก็คิดถึงแย่เลยสิ
"เรื่องของคุณและผมต้องเก็บเป็นความลับครับ ห้ามให้ใครรู้เด็ดขาด คุณต้องเข้าใจในสถานะตัวเองว่าคุณเป็นนักศึกษาและผมเป็นผอ."
ทับทิมยู่หน้า
"แล้วไปหาที่อื่นได้ไหมคะ อย่างเช่นที่บ้านแบบนี้ค่ะ"
"ไม่ได้ครับ"
"ผอ."
"ข้อสอง พฤติกรรมทั้งหมดที่คุณทำวันนี้ก็ห้าม"
"นั่งตักน่ะเหรอคะ หรือกอด จูบ ลูบ หรรม เอ๊ย! ลูบคลำค่ะ"
ธรรศภาคย์มองแรง!
"ทั้งหมดครับ หากใครมาเห็นเข้าจะมองไม่ดี"
"ที่ลับตาคนได้ไหมคะ"
"ไม่ได้ครับ"
อ้าว ขึ้นมาหาก็ไม่ได้ ไปหาที่บ้านก็ไม่ได้ กอด จูบ ลูบ คลำลับตาคนก็ไม่ได้ แล้วเธอทำอะไรได้บ้างล่ะ
"และ ข้อสุดท้าย เราจะไม่มีอะไรกัน"
"ห๋า?"
"ครับ หลักๆ ผมมีสามข้อแค่นี้ นอกนั้นคุณอยากทำอะไรก็ทำเลย"
"โห..ผอ.ขาาาา"
สามข้อที่ห้ามมาทั้งหมดคือเธออยากทำกับเขาทั้งนั้น แบบนี้ก็ไม่ต่างจากคนปกติทั่วไปเดินผ่านกันเลยสิ
"แล้วที่ผอ.บอกว่าคนที่รับเลี้ยงต้องได้เซ็กส์ล่ะคะ"
"ผมไม่ได้อยากมีอะไรกับคุณครับ"
เขายังยึดถือคติ 'เป็นสมภารไม่กินไก่วัด' ที่เสนออะไรหลายๆ อย่างให้ทับทิม และรับเธอมาเป็นเด็กเลี้ยงเพราะแค่ไม่อยากเสียคำพูด
"เอาเป็นว่าหน้าที่ของผมคือโอนเงินให้คุณทุกสิ้นเดือน เดือนละห้าหมื่นบาท คุณอยากเอาไปทำอะไรก็ทำ ไม่พอก็ให้ขอเพิ่มแค่นั้นครับ"
'ใจร้าย' ทับทิมแอบบ่นเขาในใจ
"หนูสวยไม่พอที่จะทำให้ผอ.อยากอึ๊บหนูหน่อยเหรอคะ"
ในเมื่อเธอพร้อมพลีกายถวายตัวให้ขนาดนี้ ไม่อยากตอดเล็กตอดน้อยเธอบ้างหรือไง
"คุณควรดีใจมากกว่ามั้ยครับที่ผมยอมจ่ายแต่ไม่ทำอะไรคุณเลย"
"แต่หนูอยากเสียตัวให้ผอ.นี่คะ"
"ทำบ่อยหรือครับแบบนี้"
พูดออกมาโต้งๆ ไม่อาย ต้องมีประสบการณ์มากแค่ไหนกัน
"ผอ.หมายถึงอะไรคะ" ทับทิมทำหน้างง
"ก็เสนอตัวเองให้ผู้ชายนอนด้วยไปทั่วไงครับ คุณทำบ่อยเหรอครับ"
"ปะ..เปล่าค่ะ" ทับทิมส่ายหัวรัวๆ เขากำลังเข้าใจเธอผิด
"หนูเสนอตัวให้ผอ.แค่คนเดียวค่ะ เชื่อมั้ยคะว่าหนูยังไม่เคยมีอะไรกับใคร"
"ไม่มีคนบริสุทธิ์ที่ไหนจะมาพูดโฆษณาตัวเองแบบนี้หรอกครับ"
"ตะ..แต่หนูซิงจริงๆ นะคะ ไม่เชื่อลองมาอึ๊บดูก็ได้ค่ะ"
ธรรศภาคย์ส่ายหัว ตอนนี้เขาคิดว่าตัวเองเริ่มเครียดกับความใจกล้าของทับทิมแล้วล่ะ ตั้งแต่เกิดมายังไม่เคยเจอใครใจกล้าขนาดนี้เลย
ความอายไม่มีสักนิด แล้วจะให้เขาคิดได้ยังไงว่าทับทิมยังซิง ไปหลอกไอ้เฒ่าคนอื่นเหอะอีหนู!
"ออกไปได้แล้วครับผมจะทำงาน สามข้อห้ามหวังว่าคงไม่ลืมนะครับ"
"ตะ..แต่หนูยังไม่ได้รับปากนี่คะว่าจะทำตาม" เขาเสนอมานั่นก็เป็นเรื่องของเขา แต่เธอไม่ได้ว่าจะทำตามสักหน่อย
"การที่หนูขอมาเป็นเด็กผอ.เพราะอยากใกล้ชิด ถ้าหนูต้องทำตามทั้งสามข้อเราก็ไม่ต่างจากคนปกติทั่วไปเลยค่ะ"
"ต่างสิครับ ผมให้เงินคุณไง คุณมีเงินใช้ซึ่งไม่ต้องมาฝืนใจทำอะไรแบบนี้"
"ใครบอกว่าหนูฝืนใจคะ ผอ.รู้ไหมคะว่าหนูแอบรักผอ.ตั้งแต่อยู่ม.สามแล้วค่ะ"
".."
"ที่หนูอยากมาเรียนที่นี่ก็เพราะผอ.นะคะ วันนั้นที่วิทยาลัยไปแนะแนวที่โรงเรียน หนูสะดุดตากับรูปของผอ.ในโบรชัวร์มาก ตั้งแต่วันนั้นจนถึงวันนี้ สามปีแล้วนะคะที่หนูรักผอ.แบบไม่เผื่อใจให้ใครเลยค่ะ"
".."
"ผอ.อาจจะคิดว่าหนูเข้าหาผอ.เพราะความอยากได้อยากมี แต่ความจริงแล้วหนูรักผอ.แบบที่ผู้หญิงคนหนึ่งรักผู้ชายคนหนึ่งค่ะ"
เธออาจจะดูแรดๆ แรงๆ พุ่งเข้าชนแบบไม่คิดชีวิต แต่ในเมื่อเธอมีเป้าหมายชัดเจนอยู่แล้วว่าต้องเป็นเขา ทำไมเธอต้องเก็บความรู้สึกเอาไว้แล้วทำเหมือนว่าไม่สนใจด้วยล่ะ
"วันนี้ผอ.ยังไม่เชื่อก็ไม่เป็นไรค่ะ แต่หนูจะทำให้ผอ.เห็นว่าหนูรักผอ.โดยใช้หัวใจจริงๆ แต่ขออย่าปิดกั้นตัวเองได้ไหมคะ ให้หนูแสดงความรักที่มีให้ผอ.เห็น หนูไม่เอาเงินเดือนก็ได้ค่ะ แต่ขอได้ใกล้ชิด ได้ทำอะไรเพื่อคนที่หนูรัก ให้หนูได้สานฝันตัวเอง ถือซะว่าสงสารเด็กตาดำๆ คนหนึ่งที่มันขาดแคลนความรักก็ได้ค่ะ"
ใจของผอ.หนุ่มกระตุกวูบ สองครั้งแล้วนะที่ทับทิมแสดงออกว่าต้องการความรักจากเขา หญิงสาวกำลังมีปัญหาอะไรถึงได้ต้องการความรักจากคนอื่นมากขนาดนี้
"แล้วทำไมต้องเป็นผมครับ ทำไมไม่เป็นคนอื่น"
หากทับทิมบอกว่าชอบเขามาตั้งแต่ม.สาม เข้ามาเรียนที่นี่ก็เพราะเขา เขามีอะไรดีขนาดนั้นที่เด็กคนนี้ต้องให้ใจเขามา และมาขอความรักจากเขากลับ
"ผอ.ดูอบอุ่นเหมือนพ่อค่ะ"
ทับทิมเอ่ยเพียงเท่านั้นแล้วรีบเม้มปากเอาไว้ ปัญหาภายในบ้านไม่อยากเอามาเล่า ให้เขารู้เอาไว้ก็พอว่าเขาดูไม่ต่างจากคนในครอบครัวของเธอคนหนึ่ง
คิ้วเข้มขมวดเข้าหากันเป็นปม ที่เด็กคนนี้พูดมาทั้งหมดนี่คือเพราะเขาเหมือนพ่อของเธองั้นเหรอ
"พ่อคุณอายุเท่าไหร่ครับ"
"สี่สิบห้าปีค่ะ"
เป๊ะ! ไม่ต้องเดาอะไรต่อแล้วไอ้ภาคย์ ที่มาสารภาพรักต่างๆ นานา สรุปว่าทับทิมมองเขาเหมือนพ่อตัวเอง!
"เอ่อ..แต่ๆ ไม่ใช่ว่าหนูรักผอ.แบบพ่อนะคะ หนูรักผอ.เหมือนแฟนคนหนึ่งค่ะ แค่บุคลิกของผอ.ดูอบอุ่นเหมือนพ่อแค่นั้นเองค่ะ"
ธรรศภาคย์ยกมือขึ้นนวดขมับ ยิ่งทับทิมพูดเขาก็ยิ่งดูแก่ขึ้นไปทุกที
"ผะ..ผอ.เวียนหัวเหรอคะ! หนูมียาดมค่ะ"
รีบเปิดกระเป๋าสะพายข้างแล้วหยิบยาดมหลอดสีเขียวออกมาเปิด ถือวิสาสะลงไปนั่งบนตักของเขาอีกที แล้วเอายาดมจ่อไปที่จมูกโด่งด้วยความเป็นห่วง
"คุณกลับไปก่อนนะครับผมจะทำงาน"
"ตะ..แต่.. ผอ.ดูหน้าซีดนะคะ ให้หนูอยู่เป็นเพื่อนดีกว่าค่ะ หากเป็นอะไรหนูจะได้รีบเรียกรถพยาบาล"
"ผมไม่เป็นอะไรหรอกครับ"
ถ้าเขาจะเป็นก็เพราะทับทิมยังอยู่เนี่ยแหละ ตั้งแต่เกิดมายังไม่เคยมีใครมาย้ำความแก่ให้เขาได้ชัดเจนขนาดนี้!
พยายามดูแลตัวเองดีมาตลอด ออกกำลังกายแทบทุกวัน ทาครีม รับประทานอาหารเสริม สรุปก็ยังโดนทับทิมเอาไปเปรียบเทียบกับพ่อของเธออยู่ดี เพิ่งรู้วันนี้ว่ามันไม่ช่วย
"ผมจะทำงานแล้ว คุณเองก็ไปเรียนได้แล้วเดี๋ยวไม่ทันเช็กชื่อ"
ทับทิมยกนาฬิกาข้อมือขึ้นดู อีกตั้งสิบนาทีถึงเวลาเข้าเรียนคาบเช้า
"ผอ.ขาาาา" มือสองข้างประคองใบหน้าหล่อเหลาเงยขึ้น แล้วโน้มเข้าไปแตะริมฝีปาก เอียงทำมุมสี่สิบห้าองศา
ทับทิมละเมียดละไมตามริมฝีปากหยัก ขบเม้มหยอกเย้าเล็กๆ ก่อนจะเพิ่มจังหวะหนักหน่วงขึ้นเรื่อยๆ
ส่งเสียงครางในลำคอออกมาว่าพึงพอใจ การที่เราได้ใกล้ชิดกันขนาดนี้เธอยิ่งหลงเขามาก เธอไม่อยากเสียเขาไปเลย
ผอ.หนุ่มรีบสะกิดเอวบางให้ผละออก พอทับทิมไม่หยุดเขาเป็นฝ่ายเอียงหน้าหลบจนจมูกเรียวซุกลงที่ข้างแก้มของเขาแทน
ทับทิมผละใบหน้าออกมอง
"ทำไมคะ" ถามน้ำเสียงที่บ่งบอกว่าเธอเสียดาย จูบแรกในชีวิตกับคนที่เธอรักช่างดีเหลือเกิน
ธรรศภาคย์มองทับทิมด้วยสายตาดุๆ ยังมีหน้ามาถามอีก จูบแบบนี้กะเอาเขาตายเลยมั้ง ไม่ให้พักหายใจหายคอบ้างเลย
"ไปเรียนได้แล้วครับ เดี๋ยวไม่ทันเช็กชื่อ"
ทับทิมอมยิ้ม เพราะสังเกตว่าหน้าเขาไม่ซีดแล้วนะ แต่หน้าแดงต่างหากล่ะ อย่าบอกนะว่าเขินอีกแล้ว
อิอิ
ผอ.ภาคย์น่ารักจัง เคยจูบกับใครมาบ้างหรือเปล่าเนี่ย อายุเข้าเลขสี่แล้วหากบอกว่าไม่เคยเธอไม่เชื่อ แต่หากบอกว่าห่างหายมานานเธอจะลองหลับตาเชื่อดู
"ไปได้แล้วครับ"
สะกิดบอกอีกที จ้องอยู่ได้ ชอบมากขนาดนั้นเลยหรือไง
"ขอไลน์เอาไว้ติดต่อหน่อยสิคะ"
ทับทิมกลั้นขำ ไปก็ได้ แต่อยากได้ไลน์เขาก่อน เอาไว้บอกรักบอกคิดถึงยี่สิบสี่ชั่วโมง
ธรรศภาคย์ล้วงมือถือในกระเป๋ากางเกงออกมาแล้วกดเข้าไปในแอปพลิเคชันไลน์ยื่นให้ทับทิม
หญิงสาวรับมาแล้วรีบพิมพ์ไอดีไลน์ของตัวเองลงไปก่อนจะกดค้นหา ไม่นานมันก็ขึ้นชื่อและรูปโปรไฟล์ รีบกดแอดเพื่อนทันทีแล้วส่งกลับให้เขา
แต่เดี๋ยวก่อน
"หนูขออนุญาตนะคะ"
ทับทิมกดเข้าไปในโหมดถ่ายภาพแล้วยกห่างออกไปจากตัว ใบหน้าขาวใสโน้มเข้าไปหอมแก้มผอ.แล้วกดถ่ายภาพ ตั้งรูปของเราทั้งสองเป็นภาพพื้นหลังหน้าบทสนทนาในไลน์ก่อนส่งกลับคืน
"อย่าลบนะคะผอ.ขาาาา"
บอกด้วยน้ำเสียงและแววตาออดอ้อน อีทับทิมอยากเข้าไปเป็นส่วนหนึ่งในชีวิตผอ.ภาคย์จริงๆ
ปีนลงจากตักเขาแล้วเดินออกจากห้องสบายใจเฉิบ วันแรกได้กอด ได้จูบ วันหลังได้อึ๊บแน่ๆ
พ้นหลังคนตัวเล็กเดินออกไปผอ.หนุ่มทิ้งแผ่นหลังลงไปกับพนักพิงเก้าอี้อย่างเคร่งเครียด ทับทิมกำลังเข้ามาทำให้ชีวิตของเขาปั่นป่วนบอกเลย
อะไรที่ไม่เคยทำก็ได้ทำ อะไรที่ไม่เคยถูกกระทำก็โดนสัมผัสมา
แล้วนี่ก็ด้วย มองรูปภาพที่ถูกถ่ายเมื่อกี้ถูกตั้งเป็นภาพพื้นหลังหน้าบทสนทนาในไลน์เรียบร้อย เกิดมายังไม่เคยมีใครมาทำอะไรกับเขาแบบนี้เลย
"เด็กแสบ" ธรรศภาคย์ปิดหน้าจอมือถือลงแล้วยัดเก็บลงในกระเป๋าเพื่อเริ่มทำงาน
- Writer
