เด็กเลี้ยงผอ.แสนร้าย (ผอ.ภาคย์:ทับทิม)

ตอนที่ 20 ติดเด็ก

"สมใจยังครับ" 'เด็กแสบ' ธรรศภาคย์ต่อประโยคหลังในใจ

ถ้าไม่เพราะเมื่อคืนทับทิมทำเขาแตกมาแล้วเขาอาจยับยั้งชั่งใจตัวเองไม่อยู่ขนาดนี้ก็ได้

เขาไม่อยากเอาอารมณ์ความต้องการเพียงอย่างเดียวมาเป็นตัวตั้งตัวตีหากต้องมีอะไรกับใครสักคน เพราะนั่นหมายถึงคนคนนั้นจะกลายมาเป็นเมียของเขาในอนาคตด้วย

เขาอยากให้ทับทิมชั่งใจตัวเองดีๆ เธออาจแค่ชอบเขาในเวลาอันสั้น แต่สำหรับเขาแล้วนั้น หากตัดสินใจที่จะมีอะไรกับใครสักคนเขาจะมองไปไกลกว่านั้น

ทับทิมผละใบหน้ามองอย่างออดอ้อน มันเสร็จแล้วก็จริง แต่ถ้าได้เสร็จกับเอ็นของเขามันคงจะดีกว่านี้

"ไปแต่งตัวครับเดี๋ยวผมหาเสื้อผ้าให้"

บอกพร้อมอุ้มอีกคนลงยืนด้านล่าง ผอ.หนุ่มจึงลุกเดินไปเข้าห้องน้ำ มองคราบน้ำสีใสติดกับมือมาจนเต็ม

'คงอยากมากเลยสินะเด็กแสบ' ส่ายหัวแล้วทำการล้างมือให้เรียบร้อย กลับออกมาก็เจอคนตัวเล็กนั่งหน้าบึ้งอยู่บนโซฟามองเขามา

ธรรศภาคย์เดินเข้าห้องนอนไปหยิบกางเกงขาสั้นกับเสื้อแขนสั้นออกมายื่นให้คนตัวเล็ก ทับทิมจัดการใส่มันตรงนั้นเลย

เสื้อสีเทาของเขาตัวโตกว่าเธอเยอะ ส่วนกางเกงไม่ต้องพูดถึง ถึงเป็นหัวยืดทว่ามันหลวมจนต้องเอาหนังยางมัดแกงมามัดเอาไว้

ทำคนแอบมองส่ายหัว ถ้าทับทิมเลือกกลับบ้านตั้งแต่ทีแรกก็ไม่ต้องทำอะไรแบบนี้ ก่อนจะดึงสายตากลับไปมองที่จอทีวี เขามีรีโมตในมือ

ทับทิมใส่เสื้อผ้าเสร็จเดินไปนอนเบียดคนตัวโตที่โซฟา โดยเอาตัวเองนอนอยู่ด้านหน้า ยกศีรษะขึ้นหนุนแขนเขาแล้วจับแขนอีกข้างของเขามากอดเอวเธอ

ด้วยความที่กินข้าวอิ่ม และเพราะเมาค้างเมื่อคืนทำให้เธอหลับไปอย่างง่ายดาย

ธรรศภาคย์ชะโงกใบหน้าขึ้นดูเพราะแปลกใจที่ทับทิมนิ่งนาน ก็พบว่าอีกคนหลับไปแล้ว

เขาจึงดึงผ้าห่มผืนบางที่พาดอยู่ตรงพนักโซฟาลงมาห่มให้ทั้งเขาและเธอหลบจากอากาศหนาวเย็นของเครื่องปรับอากาศ

นานเท่าไหร่ไม่รู้ จนเขารู้สึกชาตามแขนจึงขยับเล็กน้อย เป็นจังหวะที่ทับทิมเองก็พลิกตัวนอนตะแคงข้างอีกฝั่งแล้วพาดแขนมากับเอวสอบ ใบหน้าสวยซุกอยู่ตรงอกอุ่นแล้วนิ่งไป

ท่อนแขนใหญ่ที่ไม่รู้จะวางตรงไหนจำต้องวางพาดบนเอวคนตัวเล็ก และคนที่กินข้าวเหนียวไปเมื่อเช้าเกิดความรู้สึกง่วงเหมือนกันจึงปล่อยให้ตัวเองหลับไป

มารู้สึกตัวก็ตอนที่เขาชาแขนอีกครั้งจึงพลิกให้อีกคนนอนบนตัว

ทว่าคนที่นอนอิ่มแล้วกลับไม่ยอมหลับต่อ อมยิ้มแล้วค่อยๆ วางใบหน้าลงกับอกอุ่น ตามองใบหน้าหล่อเหลาอย่างมีความสุข

คนอะไรหล่อจริงหล่อจัง แม้แต่ยามหลับยังไม่หยุดพัก จะทำอีทับทิมคลั่งไปถึงไหน

เขาจะรู้บ้างไหมว่าพฤติกรรมของเขาเนี่ยที่ทำให้เธอใจกล้าได้มากขนาดนี้ ถ้ารู้สึกกับเธอมากกว่าเด็กเลี้ยงก็ช่วยบอกเธอที อย่าใจแข็งนักเลย ในเมื่อเธอยอมให้เขาหมดแล้วทั้งตัวและหัวใจ

เขยิบใบหน้าขึ้นไปจุ๊บริมฝีปากหยักทีหนึ่ง ก็เห็นเขาค่อยๆ เปิดเปลือกตาขึ้น

ผอ.หนุ่มชะงักไปเมื่อพบว่าทับทิมมานอนบนตัวของตัวเอง ทว่าไม่กล้ากล่าวหาเธอเพราะสองแขนของเขากลับกอดเธอเอาไว้อยู่

"นอนต่อได้นะคะถ้าผอ.ยังง่วง"

ส่วนเธอยังอยากอยู่ท่านี้นานๆ สองคนภายใต้ผ้าห่มผืนเดียวกันแนบชิดสนิทกาย

ผอ.หนุ่มกลับส่ายหน้าเมื่อได้มองนาฬิกาบนฝาผนัง บอกว่าตอนนี้เป็นเวลาสี่โมงเย็น เขาต้องรีบพาทับทิมกลับบ้าน

"ไปแต่งตัวเถอะครับเดี๋ยวผมไปส่ง"

ทับทิมยู่หน้า เขาไล่เธออีกแล้ว

"หนูยังไม่อยากกลับเลยค่ะ วันนี้ขอไม่กลับได้ไหมคะ ขออยู่อีกคืน"

บอกพร้อมวางใบหน้าซบอก สองแขนสอดรัดเข้าใต้เอวสอบจนคนโดนกอดกลัวทับทิมเจ็บแขนรีบดันเอวตัวเองขึ้นจากโซฟานิดนึง

"นะคะ หนูขออยู่ต่ออีกคืนได้ไหม"

ถามเสียงเศร้าเพื่อให้อีกฝ่ายเห็นใจ จะมีโอกาสได้มาอยู่ใกล้ชิดเขาสองต่อสองอีกไหมก็ไม่รู้

ถ้าไม่เพราะเธอเมาเขาจะให้โอกาสย่างก้าวเข้ามาในพื้นที่ส่วนตัวบ้างหรือเปล่า

"เดี๋ยวแม่ถามหาเอาครับ"

"ถ้าแม่ไม่เจอแม่ก็จะโทรมาค่ะ"

แต่แม่เธอก็ไม่เห็นโทรมานะ แสดงว่าอีกฝ่ายคงยังไม่กลับ เธอเริ่มจะปลงกับการกลับบ้านของแม่แล้ว

เมื่อก่อนเธออาจโหยหาความรักจากแม่ ทว่าตอนนี้มีผอ.ภาคย์เข้ามาจนเธอไม่รู้สึกว่าการที่แม่ไม่กลับบ้านเธอจะเหงามากขนาดนั้น

แต่เป็นคนนี้ต่างหาก ถ้าไม่ได้นอนกกผอ.ภาคย์คืนนี้เธอต้องเศร้าใจมากแน่ๆ

"ทำไมถึงทำตัวเกเรนักครับ"

"เพราะหนูรักผอ.ค่ะ อยากอยู่กับผอ. นอกจากแม่กับพ่อแล้วหนูก็ไม่อยากอยู่กับใครอีกเลยค่ะ"

ใจกระตุกอีกแล้วกับคำบอกรักซ้ำๆ แล้วดูท่ายังไงวันนี้ทับทิมก็คงไม่ยอมกลับบ้านง่ายๆ

ต่อให้เขาเอาช้างมาลากก็คงไม่ไป ในเมื่อทำตัวติดหนึบเขาอยู่แบบนี้

ในที่สุดเขาก็ต้องเป็นฝ่ายโทรกลับบ้านเสียเอง

(เย็นนี้ก็ไม่กลับมาเหรอภาคย์)

คนเป็นพ่อถาม คิดถึงลูกชายคนเล็ก อยากให้กลับมาทุกอาทิตย์ ถ้าเป็นไปได้ก็อยากให้ธรรศภาคย์กลับมาอยู่ที่นี่เลย

"ติดงานครับ เอาไว้อาทิตย์หน้าผมกลับแน่นอน"

(เฮ้อ..พ่ออยากขายวิทยาลัยทิ้งจริงๆ เพราะพ่อสินะที่ทำให้แกไม่ได้หยุดพักทั้งที่วันนี้เป็นวันหยุด)

ผอ.หนุ่มหลุบตาลงมองคนที่กอดเอวเขาพร้อมกับเอาใบหน้าซุกอก อมยิ้มหน้าระรื่นส่งมาราวกับไม่ทุกข์ร้อน ทั้งที่เขาต้องโกหกคนทางบ้านเพื่อตัวเธอเอง

"ศุกร์หน้าเจอกันครับ"

(อืมๆ ดูแลตัวเองด้วย)

"ครับ"

วางสายจากคนเป็นพ่อแล้วอดไม่ได้ที่จะดีดหน้าผากคนตัวเล็กไปที ทำเอาทับทิมยู่หน้า ถึงไม่เจ็บมาก แต่เขาลงโทษเธอทำไมกัน

เพราะเขามันเขี้ยวเธอไงอยากบอกกับสายตาคู่นั้น มันอยากจับฟัด อยากจับกระแทกเอาให้จมเตียง!