ตอนที่ 21 เป็นตัวของตัวเองดีแล้ว

1396 Words

"ผอ.ขาหนูมีอะไรจะถามค่ะ" คนตัวเล็กเอ่ยน้ำเสียงอู้อี้กับอกอุ่น เราอาบน้ำกันเสร็จก็เลยเข้านอนพร้อมกัน พอเจ้าของเตียงนอนหงายทับทิมก็รีบเขยิบเข้ามานอนหนุนแขนเขาทันที ไม่แค่นั้นแขนเล็กยังกอดเอวสอบแน่นราวกับกลัวเขาหนีหายไปไหน "เรื่องอะไรครับ" คนที่ชอบนอนถอดเสื้อ สวมกางเกงขาสั้นเวลาอยู่ที่บ้านคนเดียว ทว่าวันนี้เขาจำเป็นต้องใส่ชุดนอนเสื้อแขนสั้นกางเกงขายาว เพราะกลัวเด็กหื่นแถวนี้คิดทำมิดีมิร้ายกับเขาเลยต้องเซฟตัวเอง "เมื่อคืนหนูมีพฤติกรรมอะไรแปลกๆ ไหมคะ" "อย่างเช่นอะไรครับ" "หนูชอบฝันว่าได้มีอะไรกับผอ.บ่อยๆ ค่ะ เลยอยากรู้ว่าเมื่อคืนหนูได้ทำอะไรผอ.ไหมคะ" ธรรศภาคย์นิ่งไป ก่อนจะเอ่ยออกมา "ทำไมถึงฝันครับ" ผอ.หนุ่มสงสัยในตรงนี้มากกว่า ทำไมต้องฝันว่ามีอะไรกับเขาด้วย "เพราะหนูชอบอธิษฐานให้หนูฝันเห็นผอ.ทุกคืนไงคะ แล้วก็หากวันไหนฝันถึงหนูก็จะชอบฝันว่าได้มีอะไรกับผอ.โดยที่หนูเป็นฝ่ายรุกค่ะ" "หมกมุ่นเกินไปไหมครับ" "ยอมรับค่ะ แต่รักทั้งนั้นนะคะ" "นอนเถอะครับ แล้วคืนนี้ก็ไม่ต้องฝัน" ทับทิมทำให้เขารู้สึกว่ามันอันตรายเข้าไปทุกที "แล้วหากหนูไม่นอนล่ะคะ ผอ.จะชวนหนูทำอะไรหรือเปล่า" "ผมจะนอนครับ" "งื้อ..อย่าเพิ่งนอนค่ะเพิ่งสองทุ่มเอง" "ปกติผมไม่ใช่คนนอนดึก" "สามทุ่มค่อยนอนค่ะ เล่าเรื่องผอ.กับแฟนเก่าให้ฟังหน่อยสิคะ" "จะให้เล่าอะไรครับ" "ผู้หญิงคนนั้น..ทำยังไงถึงได้ใจผอ.คะ" "ไม่ต้องทำยังไงครับ" "โชคดีจัง อยู่ดีๆ ผอ.ก็รักเธอเอง ไม่เหมือนหนู พยายามแทบตายยังไม่ได้ใจผอ.เลยค่ะ" ทับทิมเกิดน้อยเนื้อต่ำใจตัวเองขึ้นมา คนจะรักอยู่เฉยๆ เขาก็รัก คำคำนี้ใช้ได้จริงๆ สินะ หากไม่เพราะเธอชนะดวลเหล้าแล้วขอมาเป็นเด็กของเขาจะได้มีโอกาสมานอนซบอกอุ่นอย่างนี้ไหม เพราะหากให้เขาเป็นฝ่ายเดินเข้ามาหาเธอเองคงเป็นไปไม่ได้ "หนูอยากเป็นผู้หญิงคนนั้นจังเลยค่ะ" "เป็นตัวของตัวเองก็ดีอยู่แล้วครับ" "เป็นตัวของตัวเองแล้วผอ.ไม่รักนี่คะ เลยอยากลองเป็นแบบคนอื่นบ้าง" ".." "ผอ.ขาาา" "..ครับ" "แล้วทำไมถึงเลิกกันหนูขอถามได้ไหมคะ ผอ.ตอบได้หรือเปล่า" "ไม่รู้สิครับ" "อ้าว อยู่ๆ ก็ห่างกันไปแบบนี้เหรอคะ หรือหมดรักกันไปเฉยๆ แบบที่ไม่ต้องบอกเลิกกันเลย" "ผมไม่เคยมีแฟน" "คะ" ทับทิมดันศีรษะตัวเองขึ้นมองหน้าเขาขวับ อะไรนะ? ผอ.ภาคย์บอกยังไม่เคยมีแฟน! "ไม่เคยมีจริงเหรอคะ" "แปลกเหรอครับ" ธรรศภาคย์มองหน้าคนถามกลับ "แปลกค่ะ" เพราะเขาเองก็อายุไม่ใช่น้อยๆ แล้วนะ หล่อก็หล่อ หน้าที่การงานก็ดี บอกเลยเชื่อไม่ได้ อบอุ่นขนาดนี้มันไม่อยากปักใจเชื่อ "นอนเถอะ" "เดี๋ยวค่ะ" รีบรั้งเขาเอาไว้ เธอยังไม่ได้ถามเรื่องที่อยากรู้เลย "ครับ?" "แบบนี้ผอ.ก็ยังซิงอยู่ใช่ไหมคะ" แล้วแบบนี้เขาจะทำเป็นไหมนะ หากมีจังหวะให้เขาและเธอบั๊บๆ กัน แต่ไม่เป็นไร เพราะอีทับทิมศึกษาจากท่านอาจารย์กูมาเยอะ สุดหล่อของหนูอย่าห่วงไปเลยนะคะ อิอิ "โอ๊ย!" มือเรียวยกขึ้นกุมที่หน้าผากตัวเอง มองใบหน้าหล่อผ่านความมืดอย่างไม่เข้าใจ "ผอ.ดีดหน้าผากหนูทำไมคะ" "แล้วคิดอะไรทะลึ่งครับ" "ผอ.รู้ได้ไงคะว่าหนูคิดทะลึ่ง" ทำไมผอ.ภาคย์ถึงเก่งจัง อ่านความคิดของเธอออกทุกที "คุณก็มีแต่เรื่องพวกนี้ ผมคงมองไม่ออกมั้งครับ" "แต่หนูไม่เคยเป็นแบบนี้กับใครเลยนะคะ หนูทะลึ่งกับผอ.แค่คนเดียวค่ะ" "จะนอนแล้วครับ" บอกพร้อมรั้งผ้าห่มขึ้นคลุมอกแล้วปิดเปลือกตาลง ทว่าทับทิมยังสะกิดไม่หยุด "ผอ.ขาาา" ยังไม่สามทุ่มเลย เธอมีเรื่องอยากคุยกับเขาอีกเยอะแยะ เขาอยากแต่งงานไหม อยากมีลูกหรือเปล่า ลูกผู้หญิงหรือผู้ชายดี เธอจะได้เตรียมตัว "ผอ.ขาาา" เงียบ "ผอ.สุดหล่อออ" เงียบ.. "หลับแล้วเหรอคะ" ไม่มีประโยคตอบกลับมา ทับทิมโน้มใบหน้าขึ้นไปจุ๊บลงบนริมฝีปากของเขาหนักๆ ทีหนึ่งแล้วเอ่ยออกมา "ฝันดีนะคะสุดหล่อของหนู หนูรักผอ.ค่ะ เจอกันในฝันนะคะ" บอกแล้วกระเถิบตัวเองลงมานอนหนุนแขนของเขาอย่างเก่า ขณะที่แขนเรียวพาดบนเอวของผอ.ภาคย์ มีความสุขที่สุด เธอคิดไม่ถึงว่าจะมีวันนี้จริงๆ ถึงเรายังไม่ทันได้มีอะไรลึกซึ้ง ความสัมพันธ์ยังไม่ใช่แฟน เป็นแค่เด็กเลี้ยงของเขาที่เขาให้อภิสิทธิ์ขึ้นเตียงด้วย ถึงจะได้แค่นอนกอดแต่มันก็คุ้มแล้ว แต่ไม่แน่ วันข้างหน้าผอ.ภาคย์อาจจะเห็นใจเด็กตาดำๆ ที่มันหิวโซ ใจดีป้อนเอ็น อิอิ อีทับทิมจะรีบกินแทนข้าว แค่คิดก็ยิ้มหวานรอแล้ว เดี๋ยวเอาไปนึกภาพต่อในฝันแล้วกัน ผอ.หนุ่มค่อยๆ ลืมตาขึ้นเมื่อได้ยินเสียงลมหายใจเข้าออกสม่ำเสมอของทับทิม ความจริงเขายังไม่หลับ แต่แค่ไม่รู้จะตอบคำถามอะไรที่ทับทิมถามมา เล่าให้ใครฟังใครจะเชื่อว่าเขายังไม่เคยมีแฟนจริงๆ มัธยมเป็นโรงเรียนชายล้วนไม่พอ เขายังต้องตั้งใจเรียนและติวอย่างหนักเพื่อให้สอบติดมหาวิทยาลัยชื่อดัง เขาถูกตั้งความหวังในเรื่องบริหารต่อจากผู้เป็นพ่อเพราะพี่ชายทั้งสองส่ายหัว เขาจึงไม่มีเวลาสนใจกับใครที่เข้ามาเลย และอาจเป็นเพราะเขามีโลกส่วนตัวสูงด้วย เลยทำให้น้อยที่ผู้หญิงจะกล้าเข้ามาทัก บางรายแค่เข้ามาถามไถ่แล้วก็จากไปเพราะเขาไม่อยากสานต่อกับใคร ยกเว้นทับทิม เกิดมาเขายังไม่เคยพบเคยเจอใครที่แปลกประหลาดเท่านี้มา คนที่เอาแต่พร่ำบอกรักเขาวันละร้อยรอบถึงแม้เขาจะไม่เคยทำให้เธอเห็นโอกาสที่จะรักเธอตอบสักครั้ง ตามตื๊อเก่งมาก พยายามสุด ทับทิมเป็นความแปลกประหลาดในชีวิตของเขาจริงๆ เพราะฉะนั้นเขาถึงบอกทับทิมว่าอย่าอยากไปเป็นเหมือนใคร เป็นตัวของตัวเองดีแล้ว เพราะอีกคนไม่ใช่คนแย่อะไรเลย ผู้ชายบางคนอาจจะชอบแบบนี้ก็ได้ ธรรศภาคย์ตื่นขึ้นมากลางดึกเพราะรู้สึกอึดอัดตรงกลางกายจนนอนต่อไม่ได้ หยิบมือถือตรงหัวเตียงเปิดโหมดไฟฉายส่องดู ชะงักไปเมื่อเจอว่าแขนเรียวเล็กผลุบหายเข้าไปในกางเกงเขากว่าครึ่งท่อน แถมมันยังยุกยิกด้านใน สร้างความเสียดเสียวให้เขามากเพราะทับทิมเล่นเอามือกำรอบท่อนเอ็นแล้วสาวมันขึ้นลง กัดฟันหันไปมองคนที่ยังนอนหนุนแขนเขาว่าจะเอาเรื่องสักหน่อย แต่กลับพบว่าอีกคนยังคงหลับอยู่ ถอนหายใจออกมาอย่างปลงๆ อยากตามเข้าไปดีดหน้าผากในฝันนัก! "เด็กแสบ" เอาเข้าไปตอนไหนก็ไม่รู้ มารู้ก็ตอนที่เธอขยับมือ กัดฟันค่อยๆ ดึงแขนของทับทิมออกจากกางเกงกลับมาพาดที่เอวเขาอย่างเดิม มองหน้าคนตัวเล็กอย่างมันเขี้ยวจนอดเอาหน้าผากไปชนหน้าผากไม่ได้ เมื่อเห็นทับทิมเริ่มขยับตัวเขาจึงนิ่ง กระทั่งเธอเป็นฝ่ายนอนหันหลังให้ แต่มือเรียวกลับคว้าท่อนแขนของเขาแล้วเอาไปพาดบนเอวของเธอ กอดเอาไว้ราวกับกลัวเขาหนีหาย เขาจึงต้องเป็นฝ่ายนอนตะแคงตามเธอไป ค่อยๆ วางศีรษะลงไปกับหมอนนุ่ม จมูกเขาเข้าใกล้ศีรษะของทับทิมจนทำให้ได้กลิ่นแชมพูบนหัวของเธอ เขาเองก็เพิ่งรู้วันนี้ว่าผลิตทำความสะอาดที่เขาเลือกใช้มันหอมเหมือนกัน

Free reading for new users

Scan code to download app

App Store Google Play

Facebookexpand_more