เด็กเลี้ยงผอ.แสนร้าย (ผอ.ภาคย์:ทับทิม)

ตอนที่ 19 เมื่อคืนเรา..

"ไปกินข้าวกัน"

ทับทิมอุ้มจ๊อดกลับไปนอนที่เก่าก่อนจะเอามือลูบหัวเบาๆ ด้วยความเอ็นดูแล้วเดินตามผู้เป็นเจ้าของบ้านเข้าไป

บ้านของเขาเป็นปูนสีขาวชั้นเดียวรูปทรงทันสมัย ไม่เล็กไม่ใหญ่จนเกินไป ก็เหมาะกับผู้ชายตัวคนเดียว

ภายในบ้านดูสะอาดสะอ้านดีมาก เป็นโถงโล่งกว้างตรงกลางอย่างบ้านหลายๆ หลัง

เปิดประตูบ้านเข้าไปก็เจอโต๊ะทานอาหารตั้งอยู่ทางซ้ายมือ ส่วนด้านขวามือวางโซฟาติดมุมผนังด้านหน้า วางทีวีฝั่งตรงข้ามชิดผนังห้องนอน

พอเขาวางถุงกับข้าวหลายอย่างลงบนโต๊ะกินข้าว เธอจึงรีบเดินไปดูข้างหลังบ้านเพื่อหาถ้วยชาม ก็พบว่าห้องน้ำกับห้องครัวของเขาอยู่คนละฝั่ง

ห้องครัวอยู่ฝั่งขวา ส่วนห้องน้ำอยู่ฝั่งซ้าย มีประตูหลังบ้านที่คาดว่าเจ้าของคงไม่ได้เปิดใช้เพราะใส่แม่กุญแจล็อกแน่นหนา

ทับทิมรีบหยิบจานมากว่าห้าใบพร้อมกับช้อนและส้อมแล้วนำกลับมาวาง แกะถุงกับข้าวออกก็พบว่ามันเป็นอาหารอีสานทั้งหมดเลย

ว้าว..อาหารที่ผอ.ภาคย์ซื้อมาแต่ละอย่างหน้าตาน่าทานทั้งนั้นเลย

น้ำตกหมู ต้มแซ่บกระดูกอ่อน ไก่ย่าง ปลาดุกย่าง ตบท้ายด้วยส้มตำปูปลาร้าที่ทับทิมเห็นแล้วถึงกับกลืนน้ำลายอึกใหญ่ลงคอ

ยิ้มให้ผอ.ภาคย์เมื่ออีกฝ่ายเดินออกมาจากห้องนอน เธอจึงวางจานลงตรงหน้าให้เขาใบหนึ่งพร้อมกับช้อนส้อม มีข้าวเหนียวสองห่อสำหรับของเขาและเธอ

"กินเลยครับ กินเสร็จเดี๋ยวไปส่ง"

ทับทิมยู่หน้า ไล่อีกแล้ว

"แต่วันนี้วันหยุดนะคะ จะรีบส่งหนูไปไหน"

ไม่ได้อยากกลับบ้านสักหน่อย อยากอยู่กับเขาต่างหาก

"เดี๋ยวแม่คุณจะถามหาเอา หากท่านกลับมาไม่เจอว่าลูกสาวอยู่บ้านจะทำยังไงครับ"

"ไม่เจอแม่ก็โทรมาเองแหละค่ะ"

"เกเร"

"หนูพูดจริงค่ะ เราไม่ค่อยได้อยู่ด้วยกันตลอดเวลา หากแม่กลับมาไม่เจอก็จะโทรมาถามค่ะ เพราะงั้นผอ.ให้หนูอยู่ด้วยนะคะ น้าาาาา"

ทับทิมทำหน้าเศร้าให้เขาสงสาร จนคนตัวโตต้องพยักหน้าตอบกลับมา

ยังไงวันนี้ก็เป็นวันหยุด ถึงที่จริงเขาควรต้องกลับไปนอนบ้านพ่อตั้งแต่เมื่อวานแล้ว เพราะทุกวันศุกร์เสาร์เขาจะไปนอนค้างที่นั่น เดี๋ยวเย็นนี้ไปส่งทับทิมค่อยแวะแล้วกัน

ทั้งคู่กินข้าวกันเสร็จ ธรรศภาคย์อาบน้ำแล้วเสร็จจึงเดินไปนั่งดูทีวี ไม่นานก็ได้ยินเสียงดังออกมาจากห้องนอน ก่อนจะตามมาด้วยคนที่อยู่ในลุคผ้าเช็ดตัวสีขาวพันอกเอาไว้อยู่

ด้วยความที่ผ้าผืนเล็กมันสั้นเลยไม่สามารถบดบังสัดส่วนของผู้หญิงได้หมด ด้านบนก็ทะลัก ส่วนด้านล่างก็จะโผล่อยู่แล้ว

รีบดึงสายตากลับมา

ทับทิมที่อาบน้ำเสร็จแล้วทว่าไม่มีเสื้อผ้าใส่จึงอยากเดินมาถามเจ้าของบ้านว่าเธอขอยืมเสื้อผ้าใส่ก่อนได้ไหม ทว่าท่าทางของเขาที่เมินเธอดูแล้วว่ามันน่าแกล้ง

เปลี่ยนใจไม่พูดแล้วเดินไปนั่งคร่อมลงที่ตัก สอดมือเข้าใต้หลังคอของคนที่เอนหลังพิงพนักโซฟา

"ทำไมไม่ไปใส่เสื้อผ้าครับ"

กลิ่นหอมของครีมอาบน้ำ และอะไรหลายๆ อย่างที่เป็นของเขาเตะจมูก ทั้งโฟมล้างหน้า และยาสีฟันเขาก็ได้กลิ่นเมื่อเราอยู่ใกล้กัน

"หนูไม่มีชุดค่ะ ชุดเดิมมันเหม็นแล้ว ขอยืมเสื้อผ้าของผอ.ใส่ก่อนได้ไหมคะ หวงหรือเปล่าเอ่ย"

ธรรศภาคย์ส่ายหัวขณะที่ตายังมองทีวี

"คุณเปิดเลือกในตู้เสื้อผ้าได้เลย อยากใส่ตัวไหนก็ใส่"

"ผอ.ขาาาา"

ประคองใบหน้าอีกคนให้หันมามองสบตากัน มีของสวยๆ งามๆ อยู่ตรงหน้านี้เขาจะไปสนใจทีวีทำไม

"เดี๋ยวผมไปเอาให้ก็ได้ครับ"

บอกพร้อมจะยกทับทิมลง ทว่าหญิงสาวกลับขืนตัวเอาไว้

"ความจริง..หนูไม่ใส่ก็ได้นะคะ อยู่กับผอ.สองคนในบ้าน ไม่มีอะไรสักชิ้นบนตัวยังได้เลยค่ะ"

บอกแล้วทำท่าจะปลดผ้าขนหนูออกจากอกทว่าผอ.หนุ่มรีบห้ามมือเรียวเอาไว้

"เป็นผู้หญิงอย่าไปหาทำแบบนี้กับใครนะครับ"

ธรรศภาคย์บอกเสียงดุ ทั้งแสดงสีหน้าออกมาว่าไม่พอใจ

"ไม่ได้ทำกับใครสักหน่อยค่ะ ทำกับแค่ผอ.คนเดียว"

"กับผมก็ห้ามครับ คุณควรรักนวลสงวนตัว"

"สงวนมาตลอดจนมาเจอผอ.หนูก็ไม่อยากสงวนต่อแล้วค่ะ อยากให้ผอ.เป็นเจ้าของหนูคนเดียว"

ปล่อยมือออกจากปมผ้าขนหนูแล้วโอบรั้งต้นคอเขาเข้าใกล้ มองใบหน้าหล่อยามเช้าดูสดใส ว่าที่สามีเธอดูดีเหลือเกิน

"เมื่อคืน..เราไม่ได้มีอะไรกันจริงๆ เหรอคะผอ.ขาาาา มีสาวๆ สวยๆ มานอนบนเตียงผอ.ไม่ตบะแตกหน่อยเหรอคะ"

ขนาดแค่เธอได้เข้ามาอยู่ในบ้านของผอ.ก็คิดไปถึงไหนต่อไหนแล้ว

"ผมไม่ชอบลักหลับคนเมาครับ"

"อ๋อ"

ทับทิมพยักหน้า คงเพราะเธอเมาสินะเมื่อคืนเขาถึงไม่ทำอะไรเธอเลย

"แต่ตอนนี้หนูหายเมาแล้วนะคะ หากผอ.จะทำ.."

เอ่ยเสียงหวานพร้อมกับร่อนเอวบาง แน่นอนน้องสาวของเธอสัมผัสลูกชายของเขาไปมา

"ไม่เอาแน่เหรอคะ หนูยินดีและเต็มใจให้ผอ.ทำน้าาา"

มองเขาแววตาหวานเยิ้ม พร้อมทั้งความรู้สึกต้องการที่มากขึ้น มันวิ่งพล่านทั่วร่างกาย

ตอนนี้เธอพร้อมมากอยากบอก ทั้งบรรยากาศและสถานที่เหมาะเจาะขนาดนี้ อีกอย่างมีแค่สองเรา

เขาไม่ต้องกลัวว่าจะมีใครมาเห็น จะพาเธอขึ้นสวรรค์ลงนรกที่ไหนก็เชิญ เธออยากได้เอ็นผอ.ภาคย์มากๆ จนแฉะไปหมดแล้ว

"อื้อออ"

เอวบางร่อนหนักขึ้นพร้อมส่งเสียงครางออกมา กัดปากตัวเองยั่วๆ เธอทำขนาดนี้แล้วผอ.ภาคย์ทนไหวจริงๆ เหรอ

แต่เธอสัมผัสได้ว่าเขาบีบที่เอวคอดกิ่วของเธอ

ทับทิมตัดสินใจก้มลงไปจูบปากเขา โอบรัดรอบคอแน่น ลิ้นร้อนไล่เลียริมฝีปากหยักให้เขาเปิดปากออก พอเขาอำนวยความสะดวกเธอรีบสอดแทรกเรียวลิ้นเล็กเข้าไปทันที

ใจมันเต้นระรัวเมื่อผอ.ภาคย์ให้ความร่วมมือดีขนาดนี้ เพราะฉะนั้นเธอจะไม่ปล่อยให้โอกาสในมือหลุดลอยไป

ขณะที่กลางกายสาวสัมผัสกับความแข็งขืนของเขาไปมาไม่หยุด ยิ่งทำเร็วขึ้นมันก็ยิ่งเสียวซ่านมาก

"อื้ออออ"

ครวญครางขณะที่ปากยังคงจูบกัน เอามือเคล้นหน้าอกคู่สวยของตัวเองทีละข้าง ปลายนิ้วโป้งกับปลายนิ้วชี้บีบบี้ยอดอกผ่านผ้าเช็ดตัวผืนบาง ยิ่งสร้างความต้องการของตัวเองมากขึ้น

ผละจูบออกแล้วไซร้ลงไปกับซอกคอนุ่ม สัมผัสกลิ่นบุรุษชวนหลงใหล เขาหอมไปทั่วร่างกายจริงๆ ไม่ว่าจะอยู่ในเวลาใด

ตัดสินใจดูดคอแกร่งเพื่อแสดงความเป็นเจ้าของ ก่อนจะเลื่อนใบหน้าลงต่ำหวังจะใช้ปากช่วย ทว่าโดนคนตัวโตห้ามไว้

ทับทิมเกือบหน้าเสียไปแล้วหากเขาไม่สอดมือเข้าใต้ดอกไม้งามแล้วใช้ท้องนิ้วปาดเลียขึ้นลงระหว่างกลางกาย เพียงเท่านี้ก็คนทำตัวเล็กบิดเบ้หน้า

"อ๊ะ..อ๊า.."

ทับทิมกัดปากตัวเองไปด้วยความทรมาน ขณะที่เอวบางร่อนไปมา ติ่งเนื้อนูนลากผ่านความแข็งขืนสร้างความปั่นป่วนให้เธอไม่น้อย

ยิ่งน้ำหวานผลิตออกมาเคลือบนิ้วของเขาเยอะด้วย ยิ่งทำให้เคลื่อนไหวง่าย วูบวาบไปตามผิวกาย เนื้อด้านในเต้นตุบๆ

ล็อกคอของเขาแน่นแล้วร่อนใส่มือเขารัวๆ ผ่านไปเกือบสิบนาทีในที่สุดร่างเล็กก็กระตุกเสร็จสมพร้อมกับเสียงหวานหวีดร้อง ทับทิมซบใบหน้าลงที่ซอกคอแกร่งอย่างหมดแรง