Celestine's Point of View
Tahimik ang buong biyahe namin hanggang sa makarating kami sa bahay. I felt nothing but pure awkwardness, pero mabuti nang gano'n ang nararamdaman ko kaysa iba. I can still feel my cheeks burning from the embarrassment I brought upon myself earlier—for thinking that we might kiss, that he might do it with me. Gusto kong sabunutan ang sarili ko for thinking that way. Paminsan-minsan ay tinitingnan ko siya at paminsan-minsan din ay nagtatagpo ang mga mata namin, pero ako na agad ang umiiwas. I don't want to cause any more trouble.
"Salamat sa paghatid, Mr, Consunji," sambit ko sa kanya bago ko mabilis na binuksan ang pinto ng sasakyan. I didn't wait for him to say anything. Hindi ko na rin siya hinintay na pagbuksan pa ako dahil gusto ko nang makaalis agad. I wan
