(Talk เอิงเอย)
“นะคะพี่เอิงเอย ถือว่าทำเพื่อคณะเรานะคะ พวกหนูไม่คิดว่าพี่จะใจร้ายไม่ช่วยพวกหนูหรอกนะคะ”
เสียงเด็ก ปี 2-3 ยกมือไหว้เหนือหัวขอความช่วยเหลือจากรุ่นพี่กร้านโลกอย่างฉัน เนื่องจากวันนี้เป็นวันแสดงละคร บ้าบออะไรก็ไม่รู้ของคณะ แล้วไอ้ตัวแสดงนั่นมันดันป่วยมาไม่ได้ ความซวยเลยมาตกที่อีเอิงเอยซะงั้น
“พะ พี่ว่า พวกน้องลองหาคนอื่นดูมั้ยคะพี่น่าจะไม่เหมาะ” ฉันพยายามบ่ายเบี่ยงเพราะว่าฉันไม่เหมาะจริงๆ
“คนอื่นไม่มีแล้วค่ะ คนนมตู้มที่ใส่เกาะอกชุดไทยแล้วสวยมันไม่ได้หาง่ายขนาดนั้นนะคะพี่” รุ่นน้องพยายามโน้มน้าวท่าทีกระอักกระอ่วนใจของฉัน แต่ฉัน…
“แต่พี่ไม่เคยซ้อมเลยนะคะ พี่ว่าพี่ไม่น่าจะไหว” ฉันพยายามยืนยันจุดยืนของตัวเองให้ชัด
“ไม่เป็นไรพี่ บทพี่แค่นั่งเสลี่ยงโชว์หน้าสวยๆ ของพี่ก็พอ ส่วนเรื่องรอยสักไม่ต้องห่วงค่ะ ทีมเมคอัพเราขั้นเทพ” รุ่นน้องตาเป็นประกายแรงกล้าและพยายามโน้มน้าวอย่างที่สุ
