“ขอเป็นน้ำเปล่าก็แล้วกันค่ะ แล้วคุณจอมล่ะค่ะ”
“ฉันขอเบียร์ก็แล้วกัน แล้วหนูอรจะสั่งอะไรเพิ่มอีกไหม”
“ไม่ล่ะค่ะ แค่นี้ก็พอแล้ว สั่งมาเยอะ เดี๋ยวทานไม่หมด เสียดายของ”
“โอเค. งั้นก็แค่นี้แหละ”
“ผมขอทวนรายการอาหารอีกครั้งนะครับ...หมึกไข่ทอดกระเทียม หอยลายผัดซอส ปีกไก่ทอด ข้าวเปล่าหนึ่งโถแกงเขียวหวานไก่ ไข่เจียวปู แกงจืดสาหร่ายทะเล น้ำเปล่าหนึ่งขวดแล้วก็เบียร์หนึ่งขวด รายการอาหารมีแค่นี้นะครับ ไม่ทราบว่าคุณลูกค้าจะสั่งอะไรเพิ่มอีกไหมครับ”
“ไม่ล่ะ แค่นี้พอแล้ว”
“ครับ รอสักครู่นะครับ” หลังพนักงานเสิร์ฟเดินออกมาจากโต๊ะ จอมพลหันมามองอรพิมลอีกครั้ง คงถึงเวลาที่เขาต้องคุยเรื่องส่งเธอไปเรียนต่อที่ฝรั่งเศสตามคำสั่งของมารดาแล้ว ก็ไม่รู้เหมือนกันว่ามารดาจะเคยพูดเปรยๆ เรื่องนี้กับเธอหรือยัง
“จ้องหน้าอรแบบนี้ คุณจอมมีอะไรจะพูดกับอรใช่ไหมคะ”
“รู้แล้วใช่ไหม เรื่องที่คุณแม่จะส่งหนูอรไปเรียนต่อท
