เช้าวันรุ่งขึ้น...
เสียงนกร้องดังเข้ามาในห้องนอน ปลุกเจ้าของร่างสูงใหญ่ให้ตื่น ดวงตาคู่คมกล้าเบิกกว้างขึ้น เพื่อปรับสายตาให้ชินกับเสียงแดดที่ส่องผ่านผ้าม่านเข้ามาในห้องพร้อมกับหันไปมองนาฬิกาบนหัวเตียง ก็พบว่ามันเลยเวลาที่เขานัดกับอรพิมลไปมากแล้ว
“บ้าเฮ้ย” ชายหนุ่มสบถขึ้นมาเบาๆ ขณะลุกจากเตียง เดินไปหยิบผ้าเช็ดตัวแล้วเดินตรงเข้าไปในห้องน้ำเพื่อชำระร่างกาย และไม่นานเขาก็เดินกลับออกมาจากห้องน้ำ เดินไปเปิดตู้เสื้อผ้าหยิบชุดที่อรพิมลเตรียมเอาไว้ให้มาใส่ เสียงเคาะประตูดังขึ้นหลายครั้ง จอมพลละสายตาจากเสื้อผ้าในมือ หันไปมองประตูห้องที่ถูกเปิดออกมา ตามด้วยร่างเล็กแบบบางของอรพิมลย่างเท้าเดินเข้ามาในห้องพักของเขา
“มีอะไรหรือหนูอร”
“เอ่อ...คือ...” อรพิมลหน้าแดงก่ำกับสภาพไม่เรียบร้อยของอีกฝ่าย “ขอโทษค่ะ” แล้วดวงตาคู่งามก็หลุบลงต่ำ รีบถอยหลังออกจากห้องนอน ปิดประตูด้วยมือที่สั่นเทา เธอยังได้ยินเสียงห
