หลายชั่วโมงต่อมา
จอมพลกับอรพิมลก็เดินทางมาถึงเกาะสีชัง ชายหนุ่มเลือกพักบังกะโลแทนที่จะเป็นโรงแรมอย่างที่คิดเอาไว้ในตอนแรก เขาไม่ต้องการให้ใครมารบกวนเวลาของเขากับอรพิมล นั่นเพราะเขาสัญญากับมารดาเอาไว้ว่านับจากนี้ไปอีกสี่ปี เขาจะไม่เข้าไปยุ่งหรือวุ่นวายกับอรพิมลจนกว่าเธอจะเรียนจบ ด้วยเหตุนี้เขาจึงอยากเก็บภาพความสุขและทรงจำระหว่างเขากับอรพิมลให้ได้มากที่สุดหลังจากวางกระเป๋าเสื้อผ้าใบสุดท้ายลงบนเตียง จอมพลก็หันหลังกลับเดินไปปิดประตูห้องพัก แล้วหันมาสนใจสาวน้อยข้างกายอีกครั้ง ก่อนจะถามด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน
“หนูอรพออยู่ได้ไหม”
“ได้สิคะคุณจอม ว่าแต่ทำไมคุณจอมถึงเปลี่ยนที่พักล่ะคะ”
อรพิมลตัดสินใจถามสิ่งที่ตนสงสัยออกไปในทันที เมื่อหลายชั่วโมงก่อนเขายังคุยโทรศัพท์อยู่กับผู้จัดการโรงแรมอยู่เลย แล้วเกิดอะไรขึ้น ทำไมเขาถึงเปลี่ยนใจมาพักที่บังกะโล แถมยังอยู่ห่างจากแหล่งท่องเที่ยวอีกด้วย คนถูกถามถึงก
