หลายชั่วโมงต่อมา
สองหนุ่มสาวก็เดินทางกลับมาถึงบังกะโลที่เช่าเอาไว้ ทันทีที่ถึงห้องพักคนวางโปรแกรมเที่ยวก็โทรศัพท์ไปสั่งเครื่องดื่มและขนมขบเคี้ยวอีกสองสามอย่าง จากนั้นก็เดินออกมาจากห้องพัก จัดโต๊ะตัวเล็กที่วางอยู่หน้าระเบียง
ร่างเล็กบอบบางยืนกอดอก แผ่นหลังพิงประตูด้านหน้าบังกะโล ดวงหน้าสวยหวานระบายไปด้วยรอยยิ้มกับสิ่งที่ร่างสูงใหญ่กำลังลงมือทำ แทนที่กลับมาถึงเขาจะนอนพักเอาแรง ทว่าเขากลับเลือกที่จะนั่งคุยกับเธอหน้าระเบียงบังกะโล จนกว่าจะถึงอาหารมื้อค่ำ
“คุณจอมมานั่งเถอะค่ะ เดี๋ยวอรจัดการให้เองดีกว่า” เธอพูดขณะที่สาวเท้าเดินมาหยุดอยู่หน้าโต๊ะ แล้วแย่งผ้าในมือของชายหนุ่มมาถือเอาไว้ด้วย ตอนนี้เขาอาการไม่ค่อยดีนัก ควรจะนั่งหรือนอนพักมากกว่า อรพิมลจับผ้าเช็ดโต๊ะเอาไว้แน่น เมื่ออีกฝ่ายคิดจะดึงกลับไป
“คุณจอมไปนั่งพักเถอะค่ะ เดี๋ยวอรจัดการเอง”
“ไม่เป็นไร ฉันทำเองได้ เรื่องแค่นี้เอง”
“คุณจอม
