ZERRA NICOLE'S POV
MATAPOS ang lagpas isang linggong pagpapagaling ay sa wakas makakapasok na ako. Maayos na ang paa ko at naiilakad ko na rin ng maayos. Hindi ko na rin ginamit ang saklay ko, dahil sigurado ako na kaya ko na.
Nasa harap na ako ng DAM building at sobrang excited na ako. Na miss ko ang opisina ko at siyempre ang mga kasamahan ko sa trabaho na naging malapit ko na ring mga kaibigan.
Una kong nakita ang security guard na si Kuya Roger. Matamis ko itong nginitian.
"Hi! Kuya Roger, magandang umaga po!" malakas at puno ng sigla na bati ko.
Gumanti naman ito ng ngiti at bahagya pang yumukod na animo isa akong prinsesa. Choss lang.
"Zerra, ikaw pala. Magandang umaga rin, ang tagal ng bakasyon mo ah!" ganting bati nito.
"Oho nga eh, namiss ko ang opisina at siyempre namiss
