ตอนที่ 4

1022 Words
งานเลี้ยงฉลองพิธีมงคลสมรสของนารีรัตน์กับแซคคารีย์ถูกจัดขึ้นอย่างยิ่งใหญ่ สมฐานะอภิมหาเศรษฐีของฝ่ายชาย และก็สมกับความรักที่เจ้าบ่าวมีให้กับเจ้าสาวแสนสวย แขกเหรื่อที่เป็นผู้คนชั้นสูงของวงสังคมทั้งของประเทศไทยและต่างชาติโดยเฉพาะประเทศบ้านเกิดของแซคคารีย์ บินลัดฟ้ามาร่วมงานมงคลนี้กันอย่างล้นหลาม หล่อนยืนตัวเกร็งอยู่ข้างบิดามารดาที่ยิ้มหน้าบานต้อนรับแขกเหรื่ออยู่หน้างาน เกลียดตัวเองยิ่งนักที่ยังไม่อาจจะยินดีกับพี่สาวฝาแฝดได้อย่างจริงใจ มันเป็นสิ่งที่น่าสะอิดสะเอียนมากที่หล่อนแอบมีใจให้กับพี่เขยของตัวเอง อลินดาพยายามยิ้มให้เป็นปกติที่สุด แต่มารดาของหล่อนก็ยังจับสังเกตจนได้ “ทำไมหน้าตาไม่สู้ดีเลย อย่าบอกนะว่าอิจฉานารีน่ะ” คำถามของแม่ทำให้หล่อนยิ่งอดสู น้ำตาพาลจะไหล แต่ก็กลั้นยิ้มและส่ายหน้าปฏิเสธ “ฉันไม่เคยอิจฉาพี่นารีจ้ะแม่” “แล้วทำไมทำหน้าเศร้าล่ะ นี่มันงานมงคลของพี่สาวแกนะ” แม่ยังคงมองหล่อนด้วยสายตาไม่พอใจเช่นเดิม และพ่อก็หันมามองหน้าหล่อนเช่นกัน “นั่นสิ หน้าตาแกดูเศร้าๆ นะลินดา” “คือฉัน... แค่ตื่นเต้นแทนพี่นารีน่ะจ้ะพ่อแม่ ไม่มีอะไรจริงๆ” “อย่าให้ฉันรู้นะว่าแกอิจฉาพี่สาวตัวเอง ไม่อย่างนั้นฉันจะตัดแม่ตัดลูกกับแกเลย” แม่ของหล่อนก็ยังคงมองหล่อนในแง่ร้ายเช่นเดิม และก็ยังรัก นารีรัตน์มากกว่าหล่อนไม่เปลี่ยนแปลง หล่อนน้อยใจมาเสมอกับความรักที่ไม่เท่ากันของพ่อและแม่ แต่ก็ไม่อาจจะแก้ไขอะไรได้ ทำได้แค่เพียงก้มหน้ายอมรับโชคชะตาเท่านั้น “ฉันเจียมตัวเองเสมอจ้ะ” หล่อนตอบออกไปเสียงแผ่วเบา และก้มหน้าเช็ดน้ำตาที่ไหลซึมออกมา พ่อกับแม่ของหล่อนก็ไม่ได้สนใจไยดีหล่อนอีกเลย หันไปกล่าวเชื้อเชิญแขกเหรื่อที่เดินทางมาร่วมงานต่ออย่างมีความสุข “เชิญค่ะ เชิญด้านในค่ะ” กลิ่นไอแห่งความสุขคละคลุ้งจนหล่อนรู้สึกอึดอัด และสุดท้ายก็ตัดสินใจแยกตัวออกมาจากบิดาและมารดา มาหลบยืนอยู่นอกงานเลี้ยง หล่อนคิดว่าการมายืนรับลมเย็นๆ จะทำให้ตัวเองรู้สึกดีขึ้นมาได้บ้าง แต่กลับยิ่งรู้สึกแย่ลง เมื่อสายตามองไปเห็นเจ้าบ่าวตัวโตกำลังยืนสูบบุหรี่อยู่ใกล้ตัว หล่อนยืนนิ่ง และบอกให้ตัวเองรีบหันหลังเดินออกไปจากตรงนี้ซะ แต่แซคคารีย์หันมาเห็นหล่อนเข้าเสียก่อน สายตาคมกริบสีสนิมยามนี้มืดลึกยามจับจ้องมาที่หล่อน เดินออกไปสิ อย่าอยู่ตรงนี้ อลินดา รีบเดินไป! เสียงในหัวร้องสั่งดังลั่น แต่ขากลับไร้เรี่ยวแรงที่จะก้าวเดินไปไหน มันยังคงยืนติดนึบอยู่ที่เดิม แถมดวงตาก็เบิกกว้าง จับจ้องมองผู้ชายที่กำลังเดินเข้ามาหาตลอดเวลา “มีอะไรกับฉันหรือ ถึงออกมาหาที่นี่” น้ำเสียงของเขากระด้าง ห้วน และไม่น่าฟังนัก แต่หล่อนชินชาแล้วล่ะ เพราะแซคคารีย์ใช้น้ำเสียงแบบนี้กับหล่อนเสมอ ไม่ว่าจะที่บ้านหรือว่าที่ทำงาน “ฉัน... ออกมาเดินเล่นค่ะ” หล่อนกลั้นใจตอบ และก็อดไม่ได้ที่จะตวัดสายตามองเจ้าบ่าวรูปหล่อที่อยู่ในชุดสูทสีขาวเรียบหรูตรงหน้าอย่างพิจารณา แซคคารีย์หล่อจัดและสง่างามทุกกระเบียดนิ้วเสมอ ยิ่งมาอยู่ในชุดสูทสีขาวสะอาดของเจ้าบ่าว เขาก็ยิ่งเหมือนกับเทพบุตรกรีกไม่มีผิด หัวใจของหล่อนเต้นแรงระรัว เรือนร่างทรงพลังผึ่งผายของเขาทำให้ผู้หญิงมากมายต่างยอมสยบอยู่แทบเท้า ไม่เว้นแม้แต่หล่อน แต่ผู้หญิงที่โชคดีมีเพียงคนเดียวเท่านั้นนั่นก็คือนารีรัตน์พี่สาวของหล่อนนั่นเอง “คิดว่าฉันจะเชื่อคำพูดของเธอหรือ” เขาขยับเข้ามาใกล้มากยิ่งขึ้น จนหล่อนได้กลิ่นกายเซ็กซี่และอันตรายของชายหนุ่มอย่างชัดเจน หัวใจสาวสั่นระริกแทบกระดอนออกมาจากอก และก็เป็นหล่อนเองที่ถอยหลังหนี “ก็แล้วแต่คุณแซคจะคิดเถอะค่ะ ขอตัวนะคะ” “เดี๋ยว...” แขนเรียวตกอยู่ในอุ้งมือร้อนอบอุ่น หล่อนมองแขนของตัวเองและเลื่อนสายตาขึ้นไปมองใบหน้าหล่อจัดของแซคคารีย์ “คุณแซคมีอะไรกับฉันเหรอคะ” หล่อนถามกลับและก็บิดแขนของตัวเองจนได้รับอิสระ สายตาคมกริบทอดมองมาอย่างดูแคลน และมันก็มีผลทำให้ใบหน้าของหล่อนร้อนฉ่า “ฉันหวังว่าเธอคงไม่สร้างเรื่องวุ่นวาย...” เขาหยุดพูดเล็กน้อยคล้ายกับต้องการให้หล่อนฟังให้ชัดๆ “เกี่ยวกับผู้ชาย ในงานแต่งงานของฉันกับนารีหรอกนะ” หล่อนทำได้แต่เม้มปากแน่นเป็นเส้นตรง มองหน้าเขาอย่างน้อยใจ แต่ก็ไม่ได้แก้ตัวอะไรออกมา “จะพยายามค่ะ” หล่อนเค้นเสียงเจ็บปวดตอบกลับไป ก่อนจะหมุนตัวเดินหนีจากไปอย่างรวดเร็ว น้ำตาไหลรินออกมา จนต้องยกหลังมือขึ้นป้ายทิ้ง แซคคารีย์ไม่ผิดหรอกที่มองหล่อนสารเลวแบบนี้ เพราะหล่อนใจดีเอง ใจดีกับนารีรัตน์ ยอมรับสมอ้างเป็นผู้หญิงร่านสวาทในคลิปพวกนั้นกับแซคคารีย์ เพื่อแลกกับการที่ให้พี่สาวฝาแฝดหยุดการนำชื่อของหล่อนไปใช้มั่วผู้ชายอีก “เธอโง่จริงๆ ลินดา” หล่อนทำได้แค่คร่ำครวญออกมาด้วยความเสียใจเพียงเท่านั้น เพราะไม่อาจจะย้อนเวลากลับไปแก้ไขอะไรได้อีกแล้ว ร่างอรชรทรุดนั่งลงบนเก้าอี้ไม้ตัวยาว และปล่อยใจให้ล่องลอยไปอย่างไร้จุดหมายยาวนาน
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD