ฉันจ้องมองลึกเข้าไปในดวงตาคู่นั้นของพี่ลีวาย หลังจากที่ได้ยินคำตอบหัวใจดวงน้อยมันก็เต้นรัว แต่ก็คิดได้ว่าที่ไม่ยอมปล่อยให้ไปก็เพราะความเกลียด สำหรับพี่ลีวายมันแค่นั้น
“อย่าเข้าใจผิดว่าที่ฉันพูดไปเพราะรักเธอ”
“รู้ค่ะ มิลินรู้ว่าพี่ลีวายไม่มีหัวใจ”
“ฉันเป็นคนทำไมจะไม่มีหัวใจ แต่ในหัวใจของฉันไม่เคยมีเธออยู่”
คำพูดที่ตอกย้ำทำให้ฉันเกือบจะร้องไห้ออกมาแต่ก็ต้องข่มอารมณ์เอาไว้ เข้าใจว่าไม่รักแต่ไม่เห็นจะต้องพูดย้ำๆ ซ้ำๆ แบบนี้เลย คำว่าไม่รักได้ยินพี่ลีวายพูดออกมาเป็นร้อยๆ รอบแล้ว
“สักวันหัวใจของมิลินก็จะไม่มีพี่ลีวายอยู่เหมือนกัน”
“เธอทำไมได้หรอก”
“…….”
“เธอเลิกรักฉันไม่ได้”
“มั่นใจมากเกินไปหรือเป็นคะ”
พี่ลีวายยกยิ้มมุมปากก่อนจะเดินมาหยุดยืนข้างๆ ฉันที่นอนอยู่บนเตียง ก่อนจะพูดออกมาอย่างมั่นใจ
“ยิ่งฉันเข้าใกล้มากเท่าไรเธอก็ยิ่งหวั่นไหว เธอจะรู้สึกกับฉันมากขึ้นเรื่อยๆ”
“…….” ฉันกั
