Uncharted Hearts

Chapter 11

CHAPTER 11

“I'LL JUST leave this here. You have to surrender this sa guard paglabas mo.” Iniwan ni Eloisé ang gate pass na nakuha nila pagpasok. Hindi naka-register ang sasakyan ni Ethan kaya kailangan kumuha noon at may bayad din. But she reimbursed Ethan right away after they passed the gate's security. “Salamat sa pagsama mo sa akin ngayon. Pero sana susunod hindi mo na ako dadalhin sa sementeryo.”

“You've got your peace there,” tugon naman nito sa kanya.

“It's still creepy there.”

Talaga namang kinilabutan siya sa pinuntahan nila kanina pero gaya nga ng sinabi ni Ethan, payapa roon. Idagdag pa na marami-rami silang napag-usapan na 'di sukat akalain ni Eloisé na mangyayari.

“So, there will be next time then?”

Bahagyang nanlaki ang mga mata niya matapos marinig ang sinabi ni Ethan. She did said next time but out of all the words Eloise uttered that's all he heard. Pinanghawakan nito ang sinabi niyang next time kahit tila walang kasiguraduhan kung kailan ba iyon.

“Papasok na ako,” pag-iiba niya at agad na tumalikod. He'll talked unceasingly again if won't made that move first.

“Eloisé!” sigaw na agad na nagpalingon sa kanya. “When can we meet again?” tanong nito sa kanya.

Ethan told her that he had extended his stay here to cater to a client's request with his team. While she has a flight to Cebu for an event to supervise personally.

Isang dahilan kaya kibit-balikat lang ang tinugon niya sa tanong nito una bago nagsalita. “If destiny is real, we'll meet again.”

Crap that, she said in her mind.

Simula nang mahiwalay siya kay Bryce, tumigil na siya sa paniniwalang totoo nga ang destiny. Iyon ang salitang naglapit sa kanila ni Bryce at siya ring dahilan bakit mag-isa siya ngayon. Habang iyong lalaking ipinagpalit niya sa career ay masaya na ngayon sa piling ng iba.

“I'll keep texting you,” he said, waving at her.

Hudyat na iyon para muli siyang tumalikod at lumakad na papasok sa kanilang bahay. Awtomatikong bumukas ang gate nila matapos daanan ng facial recognition machine ang kanyang mukha. Eloise is at her parents' house right now. Matapos nila sa sementeryo ni Ethan ay doon siya nagpabatid kaya mag-isa lang binata na babalik sa condominium building na tinitirhan niya talaga.

After the scene with Zeus' mother, Eloise felt she needed to come home and explained herself. Pero duda siya na pagpapaliwanagin pa siya ng mga magulang niya. Hindi naman ang mga ito ang may gawa noong blind date schedule kanina. At some point, alam niyang tutol ang mga ito lalong-lalo na ang kanyang ama.

“Eloisé, bakit naman nakayapak ka?” tanong na siyang isinalubong sa kanya ng matandang katiwala ng mga magulang niya. It's one of her brother's nanny too.

“Tulog na ba sila?” Balik tanong niya saka kinuha rito ang tuwalyang pamunas sa kanyang paa. Masakit na ang mga iyon kaya nakayapak siya ng pumasok kanina.

“Nasa study room sila kausap ang mamita mo.”

“Great!” Ngumiti siya't dinala na ang tuwalya bigay nito papunta sa second floor kung nasaan ang kwarto niya. Eloise guessed that there will be a late night sermon later so she needs to prepare still.

Malalim siyang huminga at binagsak ang sarili sa malambot niyang kama.

WHAT ELOISE misses is her mother's home cooked meals which she's devouring now while fixing the team's time table. Hindi pa siya makatulog kaya heto siya't nagta-trabaho pa rin hanggang sa mga oras na iyon.

“When is the big day?” tanong na pumukaw sa kanya at bahagyang pumigil sa pagnguya niya. It's her mother and she went straight to the fridge to get the pitcher of milk. “You shouldn't be eating heavy before going to be, Eloisé. May tinapay naman dito at itong gatas.”

“Na-miss ko lang ang luto mo kaya ito ang pinili ko. Saka I don't want to bother our maids just heat up the milk and bread.”

“Buti pala at bumaba ako,” ngumiti siya't tinuloy na ang ginagawa. “You're working? Flight mo na maya-maya, yet here you are still working instead of sleeping.”

“I can't sleep and I'm almost done here. Tumagal lang ako dahil sa pagkain. I really missed your cooking.”

“Then comeback here. Saka na bumukod kapag gusto mo na mag-asawa.” Natikom niya agad ang kanyang bibig matapos banggitin ng kanyang ina ang tungkol sa pag-aasawa. “Don't worry about what happened earlier. Your dad fixed it and your mamita has already calmed her nerves.”

“I'm sorry,” she whispered.

Umiling ang ina niya. “Don't be. Kung mayroong dapat mag-sorry, iyong babae na 'yon dapat. How dare she judged you like that? Saka wala ba back bone ang anak niya't kailangan pa na sumama siya roon?”

“How did you -”

“Your bodyguards. They told me what exactly happened and your mamita pulled out her investment to their company a while ago.” Lumapit ito sa kanya matapos ihanda iyong gatas na ininit pa nito saka sinapo ang kanyang mukha. “Walang puwedeng manakit sa iyo na kahit na sino, Eloisé. Pisikal 'man o mentally. I'm here to protect you at all cost. I know that you're independent but I'm still here forever. Kami ng tatay mo at mga kapatid.”

Agad niyang niyakap ang kanyang ina at sa mga bisig nito siya umiyak. Ngayon lang niya nilabas iyong kinimkim na damdamin kanina na dinulot ng mga salitang narinig. Eloise hid it to Ethan because she didn't want him to pity her. Saka ayaw na lagi na lang siyang damsel in distress sa tuwing kasama ito.

“Thank you and I'm sorry ulit.” Bulong pa niya ulit.

Muling umiling ang kanyang ina. “Huwag na huwag mo iisipin na gaya ka niya.” It's several years since that cruel memories of her childhood happened. Marami na nangyari sa kanila at heto nga't gumagawa na siya ng pangalan sa labas ng anino ng apelyidong dala-dala niya. “But do not hate him. He once a good father to you.”

Once. And Eloise didn't have that memory now.

But Eloise's mother didn't want her to plant hatred with her birth father. Laging gano'n pero mas pinili niyang huwag itong pag-usapan. Mayroon siyang tatay at si John Elijah De Luna iyon.

The only man who showed her what kind of love she deserved to have. The only one who dared to love her selfless and elusive mother. And that's the kind of love she wished to have someday.

Yes, someday because for now, it will be herself first. . .