CHAPTER 5
Napatayo ako bigla at para akong nakaramdam ng hiya at nerbyos. Tiningnan ko si Tracey at bakas sa mukha nito ang pagkagulat at pagkamangha. It's so obvious in her twinkling eyes.
Maaaring nagtataka talaga sya kung bakit nandito sa apartment namin ang isang Ellison na kanina lang ay laman ng usapan namin.
Ngayon nagsisisi na ako kung bakit hindi ko kaagad nasabi sa kanya na nakilala ko kahapon ang mga Ellison.
Mamaya ko na lang ipapaliwanag at kailangan ko pang alamin ang dahilan ng pagpunta ni Zig dito.
"Ah, Zig tuloy ka." Anyaya ko dito at pilit kong nilalabanan ang kaba sa dibdib ko.
Zig's signature stern gaze bored into me.
Hindi ko magawang ngumiti lalo pa't seryoso na naman ang mukha ni Zig at masinsinang sinisiyasat ang kabuuan ng apartment namin.
What was he up to now?
What's with the checking moment?
Nakamasid lang ako sa bawat galaw ng ulo ni Zig at naramdaman ko ang pagdikit sa akin ni Tracey kaya napalingon ako sa kanya.
"What?" It was almost a whisper.
There was a trace of panic on Tracey's face.
"Your flat's too endangered. So not safe for you." Napangiwi ako sa pahayag ni Zig pero patuloy pa rin ito sa pagmamasid.
I don't want to be sarcastic but did we ask for his opinion?
Naku! Kung nandito lang ang Landlady ng apartment namin for sure nasupalpal na sya dahil sa komento nya tungkol sa apartment namin.
"Zig, ayos lang kami dito. So far, wala pa naman kaming naging problema dito." Ani ko.
Tinitigan nya ako gamit ang madilim nyang ekspresyon pero di na ako masyadong naaapektohan sa paraan ng pagtitig nyang yon. Parang nasasanay na rin kasi ako.
"s**t, Hy! Ang gwapo nya." Tracey mumbled giggly behind my ears. Kung kanina para itong takot na tuta pero ngayon parang kinikilig na ito. "Why didn't you tell me na kakilala mo pala ang isang Ellison? Naglilihim ka na sa 'kin, ha? Tampo ako sayo." Dagdag pa nito.
"Oh crap! How could he be so handsome yet stately massive at the same time? f**k! He's a living newfangled of Achilles of Sparta, Hy and he's surely not a great figment." Mahina kong kinurot si Tracey sa tagiliran nya baka marinig ni Zig ang mga siste nya.
"Language, Trace. Stop cussing!" Bulong ko dito.
Kababaeng tao ang hilig sa mga offensive words.
"Anyway, I went here to give you something." Payak na saad nito at natuliro ako.
Give me something?
I looked straight at him puzzled. "Ano 'yon?"
"Come with me! It's in my car." Nauna na itong lumabas. Napanganga naman ako ng wala sa oras ganun din si Tracey.
Parang nangisay sa kilig si Tracey nang tuluyang nakalabas si Zig at kulang na lang ay tumili sya at maglupasay.
'Yan na siguro ang sinasabi nilang over reacting!
"s**t! Hyleigh, nanliligaw ba sya sayo?" Agikik nito kaya pinandilatan ko sya.
"Ano?! Hibang ka na ba, Trace?!" Ani ko.
She's exaggerating! Really!
"Hy, puntahan mo na kaya! Bilis!" Bahagya pa nya akong tinulak kaya kahit nagugulohan man ay minabuti ko na lang na sundan sa labas si Zig.
Nakaabang lang ako sa gate habang may kinukuha na kung ano si Zig sa loob ng kotse nya.
Minutes passed by when he went to where I was standing and my eyes grew bigger when I noticed the box that he was holding.
Inabot nya ito sa akin ng makalapit sya. "Here! I already inserted your sim card in there. It's all ready to use." He declared casually.
Nakalimotan ko nga palang kunin sa kanya ang nasira kong cellphone kahapon kaya malamang nasa kanya ang sim card ko.
It was a phone. Not just an ordinary phone but it was the latest model of iPhone. Hindi naman ako taga bundok para hindi ko iyon malaman lalo pa ang presyo nito.
Kahit siguro twenty four seven akong magduty sa bookstore na pinagtatrabahuan ko every weekend ay hindi pa rin ako makakabili ng ganyan sa loob ng anim na buwan.
Pero sya binibigay lang? Mayayaman nga talaga parang hindi nag-aatubiling magsayang ng pera.
Narinig ko ang pagtikhim ni Zig nang hindi pa rin ako kumikibo kaya naibalik ko sa mukha nya ang mga tingin ko.
"Zig, ano.. hindi ko matatanggap 'yan. Pasensya na." I disregarded his offer.
It was too much and I don't want to have such tectonic things that isn't a fruit of my own labor and sweat.
I just can't accept it!
Zig tilted his head sideway and stared at me amusingly.
"Don't decline it, Leigh. Take it as a present from me. Sira na yong cellphone mo, 'di ba? I'm sure you need a new one." He insisted.
Kumunot ang noo ko.
"And why you're giving me a present, Zig? Last month pa yong birthday ko." I tried to c***k up to lessen the tension I felt between us.
Nakakalito ang mga pangyayari ngayon. I only met Zig just yesterday and now here he is, giving me an expensive gift. Parang ang hirap paniwalaan. Ano namang rason nya at binibigyan nya ako ng regalo?
Nawala ako sa pag-iisip ko nang hablutin ni Zig ang isang kamay ko at inilagay doon ang box.
Napasinghap pa ako dahil parang may kung anong elektriko ang biglang dumaloy sa katawan ko dahil sa hawak ni Zig at parang may kung anong kumikiliti sa loob ng tyan ko.
Kung kahapon ay naiilang lang ako sa paghawak nya, pero ngayon parang kakaiba na at hindi ko mawari ang bagay na ito dahil ngayon lang ako nakaramdam ng ganito sa buong buhay ko.
"I- I'm not sure if you will like it."
"Zig.."
"I said take it, Leigh. I couldn't handle rejections. Not from you, Hyleigh." He said directly to my eyes and I sensed sincerity in his voice.
Zig was sincere!
Hindi yong Zig na parang diktador magsalita ngunit ang kakaibang Zig na ngayon ko lang nakilala.
His features lightened up. "I have to go now."
"Zig, sandali."
Binitawan na nito ang kamay ko at dali-dali itong sumakay sa kotse nya bago pa ako makapag-protesta.
He drove away while I, on the other hand left dumbfounded and bewildered. At ngayon ko lang naramdaman ang napakabilis na kabog ng puso ko sa loob ng aking dibdib.
Is this Zig's effects on me?
Pero bakit naman ako maaapektohan sa presensya nya?
Tulala akong bumalik sa loob ng apartment at napapitlag ako sa lakas ng tili ni Tracey na pinag-ipunan nya siguro ng ilang minuto.
"Oh my freaking Lord, Hyleigh! Did he just- Oh, shitty man!" Tracey surpassingly blatted out.
She obviously noticed!
Mas lalo lang akong nalito sa reaksyon ng bestfriend ko. Ano kayang iniisip nya sa puntong to?
"Suitor with an iPhone as a presentation is seamless." Hirit pa ni Tracey at pumalakpak pa.
Hindi ko na ito pinansin at agad akong tumungo sa silid ko ng wala pa ring imik.
Manliligaw? Suitor? Is she out of her ill-gotten mind?
As what I've expected Tracey followed me.
"Hy, paano mo nakilala si Zig Lexus? You know what, hindi ako makapaniwala na.. na pumunta sya dito at may dala pa talagang alay. Naloloka ako, ha!"
Nakabuntot pa rin ito at umupo na lang ako sa kama ko habang si Tracey ay patuloy pa ring nagtatalumpati. Wala naman akong maintindihan sa mga sinasabi nito dahil di pa rin ako maka move on sa pagpunta dito ni Zig.
"Malihim ka talaga, Hy. Siguro kayo na, ano? May relasyon ba kayo? Grabe! He's really a big shot kahit naman sya 'yong may pinakamalalang ugali sa mga Ellison at least bawing-bawi naman sa mukha. E, walang-wala nga 'yong hayop na Redden na 'yon sa kagwapohan ni Zig Lexus-"
Nabibingi na ako sa katatalak nya kaya nagsalita na ako para maputol ang mahaba nyang litanya.
"Trace, shut up okay? Ang gulo mo!" Reklamo ko.
Ngunit tumaas lang ang isang kilay nito. "Anong ako? Hello! Ikaw kaya 'tong magulo, Hyleigh Molina. Will you just please clarify everything to me para magkaroon naman ako ng ideya sa nangyayari sayo. Masyado akong nagugulat sa mga pangyayari, alam mo 'yon?!"
Isang buntong-hininga ang pinakawalan ko. Tama naman si Tracey, kailangan nya ring malaman at wala namang rason para ilihim ko na magkakilala kami ni Zig.
Ilang sigaw at tili ang pinakawalan ni Tracey habang kinikwento ko ang lahat ng nangyari kahapon.
I told everything to her. Details by details. Point by point.
"Holy s**t! Guess what, Hy! Starting from now on, hindi na talaga ako mag papaniwala sa mga tsismis! Imagine that, most people recognised him as the worst member of their clan, a ruthless and indurate bachelor and most of all, a heartless womanizer in town, pero akalain mo yon? Mabait naman pala ang isang Zig Lexus Ellison." She exclaimed.
Napatingin ako kay Tracey dahil sa hinaba-haba ng sinabi nya ay may isang bagay ang tumatak sa isipan ko.
"Heartless womanizer?" Paanas kong wika ngunit nakarating iyon kay Tracey.
Hindi ko na maintindihan ang sarili ko. Bakit nagkakaroon na ako ng interes tungkol sa buhay ni Zig?
Nakakalito!
"Unluckily yes, my dear! Pero bukod don wala na akong alam sa kanya dahil mailap sa media 'yon, e. He always keep his private life in a secluded spot unlike his cousins who are always features in every magazines and flaunting themselves in the social media." Aniya.
Sa dami ng konklusyon sa utak ni Tracey ay nais kong klaruhin sa kanya ang lahat para hindi na kami naglolokahan pa.
"But I won't take a surprise if there'll be someone like Zig Lexus will fall for your alluring beauty and I'm so proud of you, Hy! Ubod ka talaga ng ganda. You na talaga!"
"Trace, listen okay? Zig and I are not-" Now it's so hard to cupped up the right word to describe the dealings between us.
"Are not what?" Tracey encouraged.
"I think he was just helping. 'Wag mo nang bigyan ng kahulugan. At kung maaari 'wag mo na ring sabihin kahit kanino na magkakilala kami." Pakiusap ko.
Dumilim naman ang mukha nito.
I don't exactly know what I was saying basta naisip ko lang baka magkaroon ng komplikasyon kapag malaman ng iba na magkakilala kami. Baka maging katulad pa ng reaksyon ni Tracey ang tauli ng ibang tao kapag malaman nila.
I don't want to attach myself in any complications.
And being near to Ellison is not a logical sequence.
"Akin na, Hy. Let's check your pricey new phone." Ibinigay ko kay Tracey ang box. "Grabe no! Pinamimigay lang pala ang mga ganito ni Zig Lexus. Perks of being an Ellison and you're such a lucky squawk to have a- Hm. So, ano nga pala kayo ni Zig? Friend? Crony?"
I shrugged. "I don't know!"
"I can't figure out, too. Sabi nila Zig Lexus is a prick who don't do friends. Kaya nakapagtataka bakit parang gusto ka nyang maging kaibigan and one thing that made me more confuse is that your a girl.. Zig Lexus and a girl?!"
Sinulyapan ko ito at nakakunot ang kanyang noo.
"Damn! Hindi ko gusto ang naiisip ko." She completely baffled.
Napangisi ako. "At last, that line of yours was exactly I was waiting for you to narrate. Alam mo ba na kanina ko pa rin hindi gusto ang mga sinasabi mo?" Ani ko nang may pagka sarkastiko.
Tracey drastically rolled her eyeballs. "There's no need to resort to petty sarcasm to make your point, Hyleigh. Tsk!"
"It ain't so?"
Biglang sumilay ang isang pilyang ngisi sa mukha ni Tracey. "Well, may plano ako-"
"I'm no longer surprise if you have one." Singit ko.
"You're learning, huh?" She grinned. "Anyway, as what I've said.. I came up with a brilliant plan and that's to undergo for a supervision about what is Zig's truly intention to you."
"That's not exactly a plan, that's a scheme." I reasoned out.
"Pareho lang 'yon!" Tumahimik ito saglit na parang may iniisip na naman.
That's Tracey and her witty brain!
Nonstop ideas.
"Imposible naman ata 'yong plano ko. How can we possibly do that? Sa ibang school nga pala nag-aaral 'yon." Para itong nanghinayang.
Tumayo na lang ako at minabuti na lang na kumain. Mas lalo lang ata akong nagugulohan dahil sa mga pinagsasabi ni Tracey.
"Hey, wait! Nag-uusap pa tayo." Pigil nito.
"I'm out!"