Diğerleri yemek yerken odamda saklanmanın iyi bir fikir olduğunu düşünmüştüm. Kapı çaldığında pencereden dışarıyı izliyor, neler yapacağıma karar vermeye çalışıyordum. Daha kaç gün kalabilirdim ki…
“Buyurun…”
İçeri Oya Hanım girdi. Yanında getirdiği tepsiyi yatağın üstüne bırakıp hafifçe gülümsedi.
“Teşekkürler ama aç değilim. Zahmet oldu size de.”
“Ben içerideyken tatsız şeyler olmuş… Umarım canın sıkılmamıştır? Kürşat Bey’le konuştuk. Seda’nın babasıyla nişan meselesini çözecekler.”
Sadece yutkundum. Ne cevap vereceğimi bilemedim. Kadının söyledikleri yeniden kafamda yankılanırken yüzüme minik bir gülücük oturttum.
“Olanlar sizin suçunuz değil.”
“Ayaz’ın da değil. Onu suçlama. Kürşat Bey’in kararıydı.”
“Hayır diyebilirdi.”
“Hayır demek için bir nedeni yoktu.” Tek kaşını kaldırmı
