EP.3 ยื่นซองขาว [แก้ไขเพิ่มเนื้อหา]
1223 Words
EP.3 ยื่นซองขาว
วีรยามองกุญแจรถและเช็คเงินสดในมือ แล้วเธอก็ไม่ลังเลที่จะฉวยกุญแจรถมาถือไว้อย่างรวดเร็ว ก็ถ้าขืนเล่นตัวแล้วภีมวัจน์โกรธ เปลี่ยนใจไม่ให้อะไรเธอเลยสักอย่างเธอก็แย่น่ะสิ ได้มาบ้างก็ดีกว่าไม่ได้อะไรเลย เพราะถึงอย่างไรเขาก็ต้องบีบเธอออกจากงานแน่ๆ
“พอดีเลยค่ะ วีย่ากำลังจะกลับไปดูแลคุณแม่ที่ต่างจังหวัด ถ้าอย่างนั้นวีย่าขอลาออกเลยก็แล้วกันนะคะ ช่วงนี้คุณแม่ร่างกายไม่ค่อยแข็งแรง ป่วยบ่อยตามประสาคนอายุมากน่ะค่ะ” หญิงสาวแสร้งทำหน้าเศร้าโกหกเพื่อไม่ให้ตัวเองดูเห็นแก่เงินและไร้ค่าจนเกินไปนัก
ภีมวัจน์จึงยื่นกระดาษสีขาวไปตรงหน้าเธอ “เซ็นชื่อลงตรงนี้ เงินและรถจะเป็นของเธอทันที”
วีรยาก้มลงอ่านสัญญาในกระดาษคร่าวๆ จับใจความได้ว่า เธอได้รับเงินจำนวนหนึ่งล้านบาทและรถยนต์หนึ่งคันเพื่อเป็นค่าตัวในการหลับนอนกับเขา และขอยืนยันว่าเธอไม่คิดเรียกร้องสิทธิ์หรือทรัพย์สินใดๆ จากเขาอีกแม้แต่บาทเดียว
เมื่อได้อ่านสัญญา...หญิงสาวก็หน้าเห่อร้อนด้วยความอับอาย สัญญานี่มันไม่ต่างจากสัญญาซื้อขายร่างกายเลยสักนิด แม้เธอจะเป็นผู้หญิงรักสนุก แต่เธอก็ไม่คิดขายร่างกาย ผู้ชายตรงหน้าใจร้ายมาก เธอน่าจะรู้กิตติศัพท์ของภีมวัจน์ ปัทมนันท์ ว่าเป็นอย่างไร เขาคือซาตานร้ายในคราบเทพบุตร เลือดเย็น เจ้าระเบียบ และไม่ยอมอ่อนข้อให้ใคร เขาล่อหลอกผู้หญิงด้วยใบหน้าหล่อเหลาคมเข้ม และผลักไสด้วยเงินเสมอเมื่อเบื่อหน่าย
“เซ็นเสียสิ เธอจะได้รีบกลับไปดูแลอาการป่วยของแม่”
“ค่ะ” วีรยาเม้มริมฝีปากเป็นเส้นตรง จรดปากกาเซ็นลายมือชื่อลงไป เสร็จแล้วก็หมุนตัวกลับ เดินกระแทกส้นรองเท้าเสียงดังออกไปจากห้องทำงานของเขา
ภีมวัจน์ไม่รับรู้ว่าข้างนอกเกิดอะไรขึ้น ได้ยินเพียงเสียงร้องไห้โฮของวีรยาดังเล็ดลอดเข้ามา
“จบไปอีกหนึ่งราย”
ชายหนุ่มเอนตัวพิงพนักเก้าอี้ ใช้นิ้วมือบีบสันจมูกเบาๆ พลางครุ่นคิด การกระทำของเขาอาจดูใจร้าย แต่เขาคิดว่ามันเป็นการดีที่สุดแล้ว เพราะเขาไม่ได้ทิ้งขว้างพวกหล่อนโดยไม่รับผิดชอบ เขาได้ให้เงินมากพอที่หญิงสาวจะใช้จ่ายไปได้อีกพักใหญ่เลยทีเดียว
“คู่นอนของแกค่าตัวแพงเหลือเกินนะไอ้ภีม”
หนุ่มลูกครึ่งอเมริกันเดินออกมาจากห้องเอกสารซึ่งเชื่อมต่อกับห้องทำงานของภีมวัจน์ สองมือล้วงกระเป๋ากางเกงด้วยท่าทางสบายๆ แล้วทิ้งตัวลงนั่งเอกเขนกบนโซฟามุมห้อง
“แกเข้ามาตั้งแต่เมื่อไหร่อเล็กซ์” ภีมวัจน์เอ่ยถามอย่างไม่ใส่ใจอยากได้คำตอบนัก เขาหยิบสัญญาที่วีรยาเพิ่งเซ็นสอดลงในแฟ้มสีดำเอาไว้ ในแฟ้มนั้นมีสัญญาอยู่หลายฉบับทีเดียว ชายหนุ่มแยกเก็บไว้เป็นสัดส่วนเพื่อที่จะได้ง่ายต่อการค้นหา
“มาแอบอยู่สักพักแล้ว กะจะเซอร์ไพรส์แก แต่กลับเป็นฝ่ายเซอร์ไพรส์เสียเอง แกจะใจจืดใจดำกับสาวๆ ไปถึงไหนวะไอ้ภีม ผู้หญิงเขาก็มีชีวิตจิตใจนะโว้ย แกไม่กลัวบาปกลัวกรรมบ้างหรือไงวะ” อเล็กซ์หนุ่มลูกครึ่งที่ติดนิสัยความเป็นไทยมากกว่าอเมริกันเอ่ยขึ้นอย่างเป็นห่วงเพื่อนสนิท
“ให้เจ็บตอนนี้ดีกว่าต้องเจ็บเพราะคบกับคนอย่างฉันไปตลอดชีวิต ฉันไม่อยากให้ผู้หญิงคนไหนทรมานแบบแม่ของฉัน” ภีมวัจน์เอ่ยน้ำเสียงขมขื่น เมื่ออยู่กับเพื่อนสนิทเขาไม่จำเป็นต้องตีหน้านิ่งเก็บซ่อนอารมณ์เอาไว้อีกต่อไป
“แกคิดมากเกินไปหรือเปล่าวะไอ้ภีม แกกับพ่อของแกคนละคนกันนะโว้ย มันจะไปเหมือนกันได้ยังไง” อเล็กซ์ถอนหายใจเฮือกใหญ่
“ในตัวฉันมีเลือดของผู้ชายคนนั้นอยู่ และมันควรจะสิ้นสุดที่ฉัน” ชายหนุ่มย้ำชัด แม้ว่าบิดาของเขาจะเสียชีวิตไปกว่าสิบปีแล้วก็ตาม แต่ไม่มีเลยสักวันที่เขาไม่นึกเกลียดชังเลือดในกายครึ่งหนึ่งของตัวเอง
“แกจะเจ้าคิดเจ้าแค้นไปถึงไหน ยังไงแกก็ต้องมีครอบครัว ต้องแต่งงานกับผู้หญิงสักคนอยู่ดี” อเล็กซ์ลุกขึ้นจากโซฟาแล้วเดินมาหยุดยืนตรงหน้าเพื่อนรัก สองมือกอดอกมองภีมวัจน์อย่างอ่อนใจ ด้วยรู้ว่าต่อให้เขาพูดจนปากฉีกถึงใบหู ภีมวัจน์ก็ไม่ยอมรับฟังอยู่ดี
“ฉันไม่คิดจะแต่งงาน!”
“แกจะบ้าไปกันใหญ่แล้ว ถ้าแกไม่อยากให้ผู้หญิงต้องทุกข์ทรมานเหมือนแม่ของแก แกก็ดูแลเขาให้ดีสิวะ เลิกเจ้าชู้ ลงหลักปักฐานกับใครสักคน ถ้าแกมีความรัก นิสัยกระด้างเย็นชาของแกอาจจะดีขึ้นบ้าง แต่ก่อนอื่นแกต้องหยุดทำตัวแบบนี้เสียที”
“ความรักบ้าบออะไร นี่แกบ้าไปใหญ่แล้วอเล็กซ์ แกกินยาลืมเขย่าขวดหรือเปล่า ทำไมวันนี้ถึงได้พูดจาแปลกๆ” ภีมวัจน์หันกลับมาใช้สายตาคมกริบจับจ้องที่ใบหน้าและดวงตาของอเล็กซ์ แล้วก็รู้ได้ในทันทีว่าเพื่อนของเขามีบางอย่างผิดปกติ
“อย่าบอกนะว่าแกกำลังมีความรัก ตลกร้ายเกินไปหน่อยแล้ว ผู้ชายเสเพลอย่างแกเนี่ยนะริอ่านมีความรัก” ภีมวัจน์หัวเราะอย่างเห็นขัน แต่อเล็กซ์กลับนิ่งเงียบ ไม่ได้หัวเราะไปกับเขาเช่นทุกครั้ง
“ฉันอยากเปลี่ยนตัวเองเพื่อคนที่ฉันรักว่ะไอ้ภีม” อเล็กซ์เอ่ยเสียงเครียด จริงอยู่ที่เขาคือคาสโนวาอันดับต้นๆ มีชื่อติดในบัญชีดำที่ผู้หญิงดีๆ ควรหนีห่างให้ไกลที่สุด แต่คนเจ้าชู้อย่างเขาลองได้รักใครแล้วก็รักจริง ทว่ากิตติศัพท์ความเจ้าชู้ที่ผ่านมาทำให้ผู้หญิงดีๆ ไม่คิดจะให้โอกาสเขา เพราะกลัวจะต้องเสียใจกินน้ำตาต่างข้าว และนี่คือผลกรรมจากสิ่งที่เขาทำเอาไว้
“น้ำหน้าอย่างแกพูดยังไงฉันก็ไม่เชื่อหรอกวะ นี่เกิดบ้าอะไรขึ้นมา ถึงพูดจาอย่างกับพวกพระเอกละครน้ำเน่า” ภีมวัจน์พูดอย่างปรามาสพร้อมส่ายหน้า ก่อนจะเลิกคิ้วขึ้นสูง “อย่าบอกนะว่าไปจีบสาวแล้วเขาไม่สน เลยจะแกล้งทำเป็นชายหนุ่มแสนดีไปหลอกเขา แกนี่มันปลาไหลตัวพ่อจริงๆ”
“เฮ้ยๆ พอเลย แกอย่าเหมารวม คนนี้ฉันรักจริงหวังแต่ง อยากได้เป็นแม่ของลูก คนไม่เคยรักใครอย่างแกไม่มีทางเข้าใจฉันหรอก ต่อให้ฉันนั่งอธิบายไปก็ไม่มีประโยชน์ เป่าปี่ให้ควายฟังควายมันยังเข้าใจง่ายกว่าแกเลยไอ้ภีม” อเล็กซ์คิดถึงสาวน้อยหน้าหวานที่เข้ามานั่งอยู่ในหัวใจของเขาอย่างรวดเร็ว แต่เธอกลับตั้งแง่รังเกียจเขา ไม่ว่าเขาพยายามตามจีบสักเท่าไหร่เธอก็ไม่แม้แต่จะชายตาแล
- Writer
