III: Captive Wife

2112 Words
VLEAH APRICITY'S POV Sumapit na ang gabi at heto ako at nakasuot na naman ng isang bagong bestida habang sinusuklayan ang mahaba kong buhok ni Feliz. "Kay ganda mong pagmasdan, Vleah, hindi nakakasawa." Nakangiting papuri sa akin ni Feliz habang nakaupo ako ngayon sa harap ng aking salamin. Buong buhay ko, ngayon lang ako tinrato ng ganito, alam niyo na, parang prinsesa. Mula sa pagpapaligo, pagpapabago, at hanggang sa pagsuklay ng buhok, lahat ng 'yon ay kikilos non para sa akin. Buong araw rin akong nagbasa ng mga libro kaya tambak ang iba't-ibang libro sa sahig at sa gilid ng sofa rito sa loob ng aking malaking silid. "Feliz, kinakabahan ako. Paano ba magpaligaya ng isang lalake?" Nahihiya kong bulong sa kanya na akala mo naman ay may ibang makakarinig ng boses namin dito sa loob. "V-Virgin ka pa?" Hindi makapaniwala nitong tanong sa akin na ikinabusangot ko. "Bakit? Hindi ba halata?" "H-Hindi naman sa ganon. Nako, kung ganon pala parang nanalo ng lotto si master sa'yo. Maganda na, virgin pa." Kaagad na namula ang magkabila kong pisngi nang sabihin niya 'yon ng walang preno. "P-Pakihinaan na lang boses mo, pwede?" Mahina napatawa si Feliz sa sinabi ko pero yung puso ko, halos sumabog na sa matinding kaba. Sabay naming nilingon ni Feliz ang pinto ng kwarto ko nang may kumatok doon. "The master is here." Boses ni Mang Gregor ang narinig ko. "Andito na siya! A-Ano ang gagawin ko, Feliz?!" Kinakabahan kong sambit sabay hawak ng mahigpit sa isa nitong kamay. "Sundin mo lang ang gusto niya, Vleah. Matatapos din ang gabing 'to kaya wag kang kabahan." Paano ako hindi kabahan?! Ibibigay ko lang naman ang sarili ko sa estrangherong mamamatay tayo na 'yon! K-Kahit na kinasal na kami-- ewan ko nga kung totoong pari ba yung nagkasal sa amin-- pero hindi ko talaga maiwasang kabahan! "Feliz-- Feliz, teka wag kang umalis." "Kailangan ko nang umalis, Vleah, papasok na si master dito sa silid mo." Dali-dali akong umiling habang pilit na hinuhuli ang kamay niya. "Pero--! Paano kung aayaw ako?!" Natigilan ito sa aking sinabi bago kaagad na inilapit ang kanyang mukha sa akin. Sa sobrang lapit non, muntikan na akong mapasinghap sa gulat. "Wag. Kahit anong mangyari, huwag na huwag kang tututol sa gusto niya, Vleah. M-Masama siyang magalit, kaya parang awa mo na, iyan ang huwag na huwag mong gagawin." Ang salitang binitawan sa akin ni Feliz ang paulit-ulit na naririnig ko sa aking utak hanggang sa tuluyan na itong umalis sa silid ko. Napatulala ako at sa isang idlap ay kumaripas ako ng takbo papunta sa kama nang may marinig akong mabibigat na yabag ng mga paa. Andito na ang hayp na 'yon! Kinuha ko ang buong kumot atska ito ginawang pantakip sa buo kong katawan, pilit kong talagang tinatakpan ang buo kong katawan hanggang sa mukha ko na lang ang hindi pa natatakpan. At sa pagbukas ng pinto, isang mala-anghel an mukha ng lalakeng salubong ang kilay ang kaagad kong nakita. "What are you doing?" Napalunok ako sa sinabi niya. "Ah... eh... n-naghahanda?" Mas lalo niya akong tinitigan gamit ang walang kaemo-emosyon nitong pagmumukha. "Remove that blanket." Napakurap ako nang kaswal niya lang itong sinabi sa akin. Kinuha niya ang silyang inupuan ko kanina atsaka ito dinala hanggang sa may paanan ng kama. Umupo siya roon atsaka pinagkrus lang kanyang binti at braso habang taimtim na nakatingin sa akin. "H-Ha?" Nauutal kong sambit. Tama ba ang dinig ko?! "Quick, I'm slowly losing my patience." "Sundin mo na lang ang gusto niya. Masama siya magalit. Kaagad kong iniwaksi ang kumot dahilan upang tumumbad sa kanyang harapan ang buong ako. Nakita ko kung paano niya ako tinignan mula ulo hanggang paa bago kinumpas ang daliri niya sa ere. "Tayo." "H-Ha?" "Bingi ka ba? Sabi ko, tayo." Napalunok ako dahil andon yung irita sa boses niya. Ang harsh. Mukhang hindi naging maganda ang daloy ng araw niya mula pa kanina. Tumayo ako sa ibabaw ng kama kaya ang kinalabasan ay nakatingala na si Dean sa akin. Ganon parin ang ekspresyon nito habang nakatingin sa akin. "Turn around." A-Ano ba 'to?! Audition ba 'to?! Bakit ang dami niyang pinapagawa! Medyo nahihiya na rin ako ngayon dahil wala akong ibang suot maliban sa bestidang ito. As in wala talaga, ni kahit bra o panty, wala! Nang harapin ko na siya ulit, saka siya muling nagsalita. "Strip." Nanlaki ang mga mata ko sa sunod niyang sinabi. Nang makita niyang hindi parin ako kumikilos, don na siya napahinga ng malalim bago niluwagan ang kwelyo nito. "I said, strip, Vleah. Maghubad ka." Nanginginig ang mga kamay kong hinawakan dulo ng laso sa aking may dibdib atsaka ito hinila. Ayoko. Gusto kong umayaw, pero hanggang ngayon ay dinig an dinig ko parin ang boses ni Feliz sa utak ko. Diyos ko, bakit ba ako napunta sa ganito? Napalunok ako bago dahan-dahan na tinanggal ang dalawa strap ng aking suot na bestida. Nang tuluyan nang nahulog ang suot ko sa kama, kaagad akong napapikit matapos kong mag-iwas ng tingin. Parang tuluyan nang nawala ang pinakainiingatan kong dignidad. Wala ni isang lalake ang nakakakita sa hubad kong katawan kundi siya lang. Palihim kong naikuyom ang aking kamao dahil hindi ko na maiwasang magalit sa kanya. "Turn around, once more," aniya matapos ang ilang segundong pananahimik niya habang nakatitig sa hubad kong katawan sa harapan niya. Ngunit ang boses niya ngayon ay tila mas lalong lumalim. Ginawa ko ang huli niyang inutos. "Why are you closing your eyes? Are you ashamed?" "Kung sasabihin ko bang 'oo' ay hahayaan mo na ba akong magdamit?" Deretsahan kong saad sa kanya habang nakatingin ng deretso sa kanyang mga mata. "You don't have to be ashamed in front of your husband, Vleah," aniya dahilan upang matigilan ako. "Come here." Pag-uutos niya muli sa akin. Kahit nagdadalawang-isip ako ay tuluyan ko parin itong sinunod. "Closer." Napalunok ako hanggang sa tuluyan na akong nakatayo dito sa dulo ng paanan ng kama. Bigla siyang tumayo mula sa kanyang kinauupuan atsaka lumapit sa akin nang hindi nililihis ang kanyang mga mata sa aking mukha. Palihim akong napasinghap nang huminto siya nang ilang pulgada na lang ang layo niya sa hubad kong katawan. Ngayon ko lang napansin na may suot itong itim na guwantes nang ilahad niya ang kamay sa akin. "Remove my gloves for me, Vleah." Utos niya ulit atsaka ko 'yon sinunod. Nang matanggal ko na ang itim nitong guwantes, bigla niya yung kinuha atsaka basta-bastang inihulog sa sahig. "Now, where should we begin?" Bulong nito sa akin bago hinawakan ang magkabila kong bewang. Napasinghap ako nang maramdaman ko ang mainit niyang palad sa aking bewang. Bigla niya akong hinila papalapit sa kanya dahilan upang maramdaman ko sa aking tiyan ang paglapat ng kanyang labi. Malakas akong napasinghap non dahilan upang matigilan siya atsaka ko tinignan ng deretso sa mata. Inilabas nito ang kanyang dila doon atsaka dinilaan ang aking tiyan habang nanatiling nakatingin sa akin bago ito muling hinalikan. "Sit." Kakaiba na ang boses niya ngayon habang dumadausdos ang isa niyang kamay sa hita ko. Napalunok ako bago dahan-dahan na lumuhod sa ibabaw ng kama hanggang sa tuluyan na akong napaupo sa kama. Sa pagkakataong ito, ako na naman ang nakatingala sa kanya. "Spead your legs apart." Ginawa ko ulit ang utos niya. Kahit hiyang-hiya na ako sa sarili ko, wala akong ibang magagawa kundi lunokin ang lahat. "Touch yourself." Natigilan ako sa sunod nitong sinabi atsaka ko ito pinagmasdan na unti-unting bumabalik sa posisyon niya kanina. Umupo ulit ito sa silya atsaka muling pinagkrus ang kanyang mahahabang bias habang nakatitig sa akin. "Go on, show me how you pleasure yourself." "P-Pero, Dean--" "Do it. Now." Mas lalong lumalim ang boses nito at sa isang idlap lang ay bigla na lang nanindig ang buong balahibo ko sa katawan nang bigyan niya ako ng masamang tingin. "Masama siya magalit." Panandalian akong napapikit bago muling sinunod ang kanyang gusto. Impit akong napapaungol habang nilalaro ko ang aking sarili, nong una ay sobrang lakas ng kabog ng dibdib ko dahil sa matinding kahihiyan. Sino ba naman ang disenteng babaeng magpapaligaya ng sarili niya habang may nanonood?! K-Kaya ko namang paligayahin ang sarili ko pero hindi sa ganitong paraan! Ni kahit isang beses, hindi ko kailanman nagawa 'to! "Ahh... hmm..." Hindi ko na maiwasang mapaungol habang unti-unti nang pinagpapawisan ang noo ko. Hindi na rin normal ang aking paghinga habang pinapaligaya ko ang aking sarili. Nang tignan ko si Dean, kita ko kung gaano ito katutok sa akin. Titig na titig ito sa mga daliri ko na tila ba inaaral niya ang bawat kilos non. "Ahh!" Naiarko ko ang aking likuran habang nakatingin sa kanya. Ito ba ang gusto mo? Pwes, ibibigay ko sa'yo ang gusto mo, Dean. "Ohhh! Ahh!" Nang unti-unti ng lumalakas ang ungol ko, kita ko kung paano mas lalong nandilim ang mga mata niya habang nanatiling nakaupo roon. Napasinghap ako ng malakas nang tuluyan na akong nilabasan. Kita niya kung paano nanginig ang magkabila kong hita at paglabas ng mainit na likido sa pinakamaselang parte ng katawan ko. Hiningal ako pagkatapos atsaka ko tinapatan ang mga tingin niya sa akin. Hindi ko sinasara ang mga binti ko hangga't hindi ito nagsasalita sa susunod kong gawin. Ito ba ang larong gusto mo? Pwes, maglalaro tayong dalawa, Dean. "I'm impressed," aniya bago tuluyang tumayo sa aking harapan atsaka niya ako nilapitan. Itinukod nito ang dalawa niyang kamay sa magkabila kong gilid atsaka niya inilapit ng husto ang kanyang mukha sa mukha ko. "I decided not to give you our first night yet, Vleah, but what a great show. I loved it." S-Show?! Show lang 'to para sa kanya?! "Hm, I don't like how your eyes look at me right now, pumpkin." Bulong niya atsaka hinawakan ang aking baba bago ako hinalikan sa labi. Ipinasok niya ang kanyang dila sa loob ng aking bibig dahilan upang mapapikit ako. "There... I prefer that kind of look from you..." aniya habang nakatingin na sa mapupungay kong mga mata matapos niya akong halikan. "Aalis na ako. I won't be here for 3 days so, be good," dagdag pa niya bago muling tumayo atsaka naglakad papunta sa pinto. Huminto ito na tila ba may nakalimutan siyang sabihin sa akin. "May gusto ka bang bilhin ko?" Kung makatanong ito ngayon, parnag hindi niya ako pinahiya ng sobra-sobra kanina. "G-Gusto ko ng kape." "Kape?" "Oo, bilhan mo ako ng kape." Tinignan niya ako ng ilang segundo bago muling nagsalita. "A coffee it is." Yun lang at tuluyan na siyang umalis. Totoo nga ang sinabi niya na lilipas pa ang tatlong araw bago ulit siya dadating dito. Pero ang nakakamangha, hindi lang kape ang binili niya para sa akin, kundi isang buong coffee machine. Mangha akong napatitig sa coffee machine dito sa loob ng silid ko. Sa tuwing aalis si Dean, magsasabi ito kung ilang araw siya mawawala bago muling babalik. At sa tuwing babalik ito, may dala-dala na itong gamit na hiningi ko sa kanya bago ito umalis. He never missed a thing. Lahat ng gusto ko ay binibili niya. Mula sa damit, sapatos, pabango, tsokolate, bulaklak, bag-- kahit na alam kong hindi ko naman 'to magagamit dito sa malaking mansyon niya, at prutas... lahat ng mga 'yon ay binibili at binibigay niya sa akin ng walang pag-aalinlangan. It was as if this is his reward for following all his orders. Talagang walang palya. Pagdating naman sa mga materyal na bagay, halatang mamahalin ito lahat. Iniispray na ni Feliz sa aking buhok ang bagong pabangong binili ni Dean sa akin habang nakangiti. "Ito ang mapapala mo sa tuwing susunod ka sa mga utos ni master, Vleah," sabi niya sa aking habang inaayusan ang aking buhok. Tila isa na akong manika rito sa loob ng malaking mansyon na 'to. "Sa tingin ko labis ka na niyang nagugustohan. Ipagpatuloy mo lang 'to, Vleah, at baka hihintulutan ka na niyang makalabas ng mansyon." Tinignan ko kaagad ito at sa isang idlap lang ay parang sumigla ang mukha ko. Magdadalawang linggo na ko rito pero ni kahit isang beses, hindi pa ako nakakalabas ng mansyon. "Talaga?" "Oo, subukan mong ihingi 'yon sa kanya sa susunod na magtanong ito." Nakangiting saad ni Feliz sa akin dahilan upang mapatango kaagad ako. "Vleah, nakahanda na susunod mong klase." Rinig kong wika ni Mang Gregor sa may pinto ng aking silid bago tumango sa kanya. "Sige po," wika ko atsaka kami magkahawak-kamay na umalis ni Feliz sa kwarto ko. Nakukuha ko ang mga luhong hindi ko pa nararanasan noon. I think being his captive wife doesn't look so bad at all... Tsaka kung magtatagal 'to, baka tuluyan na rin niya akong hihintulutan na umuwi sa amin. I guess Dean wasn't that bad.
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD