XXXI: Someone Unknown

1985 Words

VLEAH APRICITY'S POV Dahan-dahan kong inimulat ang aking mga mata bago ko inilibot ang aking paningin sa buong paligid. Nasa isang hindi pamilyar na kwarto ako, sobrang layo sa nakagisnan kong makaluma ngunit mamahaling disenyo ng silid na nasa mansyon. Nasan ako ngayon? "Lola! Gising na siya!" Napatingin ako sa aking paanan nang may marinig akong boses mula sa isang bata. It was a little girl with big eyes and two pigtails. Nang mahuli niya akong nakatingin sa kanya, bigla itong nahiya at kumaripas ng takbo sa labas ng silid. The room is made of wooden materials, parang nasa isang simpleng bahay-kubo ako. Nang bumangon ako, ramdam ko ang isang benda sa aking noo at isa pang benda sa isa kong braso. Yung isa ko namang paa na nagkasugat ay may benda narin. Nasan kaya ako ngayon?

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD