ภรรยาชั่วคราว...คำนี้ที่เธอต้องท่องจำให้ขึ้นใจ อย่าเผลอใจหลงรัก เพราะรู้ดีว่าท้ายที่สุดแล้วเธอจะไม่มีวันได้หัวใจของเขามาครอบครอง
“จะห่มผ้าเช็ดตัวทำไม”
“เอ่อ...คือ” จอมขวัญไม่รู้จะบอกชายหนุ่มอย่างไร ว่าชุดนอนของเธอมันล่อเสือสิงห์กระทิงแรดเสียเหลือเกิน “ชุดนอนไม่สุภาพค่ะ เลยคิดว่าควรจะคลุมผ้าเช็ดตัวไว้”
“เห็นฉันเป็นไอ้หื่นที่จ้องจะปล้ำเธอหรือไง ฉันไม่คิดรังแกคนป่วยหรอก ไว้รอเธอหายดีเมื่อไหร่เราค่อยว่ากัน” เขายักยิ้มที่มุมปากก่อนจะพยักหน้าราวกับสั่งกำชับให้เธอเอาผ้าเช็ดตัวออก
“ค่ะ” จอมขวัญจำต้องทำตามอย่างไม่อาจหลีกเลี่ยง เธอหันหลังเดินไปที่ราวไม้แขวนผ้าเช็ดตัว แล้วปลดผ้าเช็ดตัวออกจากเรือนกายแขวนไว้
อัศวินถึงกับพูดไม่ออกเมื่อเห็นชุดนอนสีขาวเนื้อบางเบาวาบหวิว เห็นกางเกงชั้นในลูกไม้สีขาวปิดสะโพกงามงอนเอาไว้ สูงขึ้นไปเป็นเอวคอดกิ่วและแผ่นหลังนวลเนียน ชุดนอนไม่สุภาพตามที่ได้บอกกับเขานั้นสั้นเพียงแค่ปิดสะโพกไว้อย่างหมิ่นเหม่เท่านั้น
โอเค! เขายังพอทนไหว เขาเห็นผู้หญิงเซ็กซี่มาไม่น้อย นอนเปลือยกายยั่วยวนเขาก็ยังมี แล้วเขาจะกลัวอะไรกับภรรยาตัวเองที่สวมทั้งบราเซียร์และกางเกงชั้นในครบ แต่แล้วเขาก็ต้องปัดความคิดเหล่านั้นทิ้งไปเมื่อหญิงสาวหันหน้ากลับมา แล้วค่อยๆ สาวเท้ามาที่เตียงด้วยท่าทางเอียงอาย
‘นี่มันนางฟ้าชัดๆ’
อัศวินแสร้งทำเป็นเบือนหน้ามองไปทางอื่น เพราะกลัวว่าตนเองจะอดใจไม่ไหว เผลอรังแกเธอจนล้มป่วยไปอีก แต่ดูเหมือนว่าพอตาไม่ดูแต่หูกลับเงี่ยฟัง เมื่อเธอเดินมาหยุดยืนข้างเตียงแล้วล้มตัวลงนอนข้างเขา หัวใจดวงโตๆ ก็เต้นไม่เป็นจังหวะ สมองสองซีกแบ่งแยกออกเป็นสองความคิด
ด้านมืดตะโกนบอกเขาว่า ‘จะอะไรกันนักหนา จ่ายเงินไปไม่ใช่น้อยนายควรจะตักตวงความสุขจากเธอเสียให้เต็มที่ ไม่เห็นต้องมานั่งเป็นห่วงเป็นใยความรู้สึกของเธอเลย เธอก็แค่เป็นภรรยาชั่วคราวอีกไม่นานนายก็เบื่ออย่างที่เคยเบื่อผู้หญิงคนอื่นๆ’
ทว่าด้านสว่างกลับแย้งขึ้น ‘นายก็เห็นไม่ใช่เหรอว่าเธอบอบบางเสียยิ่งกว่าแก้วเจียระไน ถ้านายรังแกเธอแล้วเธออาการแย่กว่าเดิมขึ้นมาจะทำยังไง สู้อดเปรี้ยวไว้กินหวานไม่ดีกว่าหรือไง รอให้เธอสุกงอมพร้อมที่จะตกเป็นของนายมันย่อมดีกว่าอยู่แล้ว’
“พี่อัฐคะ จะให้ปิดไฟเลยมั้ยคะ”
อัศวินหลุดออกจากภวังค์ความคิด หันมามองคนตัวเล็กที่นอนห่มผ้าห่มปิดบังเรือนกายงดงามจนมิดถึงคอ นั่นล่ะเขาถึงค่อยรู้สึกหายใจได้ทั่วท้อง “อือ...” เขาตอบพลางหลับตาลงคล้ายจะนอน ทว่าเมื่อไฟปิดลงคนตัวเล็กนอนยุกยิกขยับไปมาอยู่ครู่ใหญ่ ก่อนที่เธอจะนิ่งเงียบมีเพียงลมหายใจที่เข้าออกเป็นจังหวะสม่ำเสมอบ่งบอกว่าเธอหลับลึกปล่อยให้เขาที่แกล้งหลับไปตั้งแต่แรกนอนตาค้างมองเพดาน
ให้ตายเถอะ! เขานอนไม่หลับ!
สมองและร่างกายตื่นตัวเต็มที่ ภาพหญิงสาวในชุดนอนวาบหวิวยังคงติดตาไม่จางหาย นี่มันเรื่องอะไรกัน! ทำราวกับว่าเขาเป็นเด็กหนุ่มเพิ่งริลองใกล้ชิดผู้หญิงเสียอย่างนั้น แม้เขาจะทำงานอยู่ในไร่ในสวนแต่เขาไม่เคยอดอยากปากแห้งเรื่องผู้หญิง จะสาวไทยหรือสาวต่างชาติเขาก็เคยลิ้มชิมรสมาหมดแล้ว แต่ทำไม...
ทำไมเขาถึงได้ต้องการผู้หญิงตัวเล็กๆ ที่แทบไม่มีจริตมารยายั่วยวนอะไรเลยสักอย่างเดียว เธอดูอ่อนหวาน ขี้กลัว และบอบบาง ทว่าเขากลับต้องการเธอ คิดถึงริมฝีปากรสน้ำผึ้งยวนเย้า คิดถึงเนื้อตัวนุ่มนิ่มที่เขามีโอกาสได้สัมผัส
ให้ตายเถอะ! เขาไม่สามารถควบคุมร่างกายได้เลย
คนตัวเล็กพลิกตัวนอนตะแคงหันมาทางเขา เธอนอนดิ้นจนผ้าห่มเลื่อนหลุดไปอยู่ปลายเท้า เผยให้เห็นส่วนเว้าส่วนโค้งประจักษ์แก่สายตาคม ซึ่งแน่นอน...เขาจ้องมองแทบไม่วางตา ทันทีที่เธอยกเรียวขาขึ้นพาดหมอนข้าง อันเป็นกำแพงเพียงชิ้นเดียวที่กั้นระหว่างเธอกับเขาเอาไว้
เขาอยากจะกระชากหมอนข้างออก แล้วแทรกตัวเองไปให้เธอเกยก่าย อยากให้เรียวขาคู่สวยของเธอเกี่ยวกระหวัดรัดรอบเอวสอบของเขาเอาไว้ แต่ก็ได้แค่คิด...
‘อดใจไว้ไอ้อัฐ...อดใจไว้’
Dreame-Editor's pick
Passionate Love รักสุดใจนายขี้อ่อย 20+
ขังรัก
เมื่อฉันแอบรักซุปตาร์นายเอกซีรีส์วาย
เมียลับอุ้มรัก
หัวใจซ่อนรัก(เฮียเดย์)
รอยแค้นแห่งรัก
