พิศวาสผลาญใจ

EP.1 เจ้าสาวของอัศวิน “ผมมารับคุณจอมเกล้าไปเป็นเจ้าสาวของคุณอัศวินครับ” ชายสูงวัยใบหน้ายาวรีมีร่องรอยประสบการณ์ปรากฏชัดอยู่บนใบหน้า ผมสีดอกเลาทั้งศีรษะ รูปร่างสูงใหญ่ท่วงท่าผึ่งผายใจดี ทันทีที่ทรุดตัวลงนั่งบนโซฟาหนังเนื้อนิ่มเขาก็เอ่ยถึงจุดประสงค์ที่มาเยือนบ้านสวยร่มรื่นไปด้วยต้นไม้ใจกลางกรุงเทพฯ ซึ่งหาได้น้อยเต็มทีในยุคสมัยที่ผืนดินแพงระยับ เจ้าของที่ดินส่วนใหญ่มักขายที่ดินให้นายทุนสร้างคอนโดฯ สูงระฟ้า ซึ่งเมื่อสามวันก่อนที่ดินผืนนี้ได้กลายเป็นของ ‘คุณอัศวิน’ เจ้านายของเขาเรียบร้อยแล้ว “รอสักครู่นะครับ เดี๋ยวผมให้เด็กรับใช้ไปตามหนูเกล้าออกมา ตอนนี้แกคงกำลังแต่งตัวอยู่น่ะครับ จัดของตั้งแต่เมื่อคืนคงตื่นเต้นที่จะได้พบคุณอัศวิน” จินตรัยพูดปด บุตรสาวของเขาอาละวาดจนบ้านแทบพังเมื่อรู้ว่าเธอจะต้องไปแต่งงานกับอัศวิน เจ้าของไร่ชาขนาดใหญ่ที่จังหวัดเชียงราย ออกฤทธิ์ออกเดชจนคนทั้งบ้านหัวหมุน เขาจนปัญญาที่จะบีบบังคับบุตรสาว แต่แล้วจู่ๆ จอมเกล้าก็ออกมาจากห้องนอนพร้อมรอยยิ้มที่มุมปาก แล้วบอกกับเขาว่าเธอยอมเป็นเจ้าสาวของอัศวิน ไม่ว่าจะด้วยเหตุใดก็ตาม แค่บุตรสาวยอมตกลงเขาก็ดีใจจนไม่รู้จะสรรหาคำไหนมาอธิบาย จินตรัยเลือกที่จะเดินไปหาสาวใช้แล้วกระซิบเบาให้พอได้ยินกันแค่สองคนเท่านั้น “ไปตามคุณเกล้ามาหาฉัน แล้วกำชับบอกยายขวัญด้วยว่าห้ามออกมาจากห้องนอนเด็ดขาด เข้าใจที่ฉันสั่งมั้ย” “เข้าใจค่ะคุณ” สาวใช้รับคำสั่งก่อนจะรีบเดินขึ้นไปบนชั้นสองทันที เขาไม่ต้องการให้พลเกียรติรู้ว่าเขามีบุตรสาวฝาแฝดสองคน นั่นก็เพราะกลัวว่าอัศวินจะยึกยักอยากรวบบุตรสาวฝาแฝดของเขาไปเป็นภรรยา เพราะจำนวนหนี้ที่เขาติดอัศวินไว้นั้น มากมายเสียจนเขามีบุตรสาวสักสิบคนก็ไม่รู้ว่าจะส่งไปเป็นภรรยาของอัศวินเพื่อใช้หนี้ได้หมดหรือเปล่า ลึกลงไปในใจแล้วนั้นเขารักจอมเกล้ามากกว่าจอมขวัญ รู้ดีว่าอัศวินร่ำรวยมากสักเพียงใด หากบุตรสาวที่เขารักแต่งงานไปกับเศรษฐีทางเหนือ เธอก็จะสุขสบายไปทั้งชีวิต ส่วนบุตรสาวที่รักน้อยลงหน่อยก็เก็บเอาไว้ข้างตัว เอาไว้ใช้สอยให้ทำนู้นนี่ให้ เพราะจอมขวัญเป็นเด็กสาวที่ไร้รสนิยมและจืดชืด ต่อให้จับใส่ตะกร้าประเคนให้ผู้ชายคนไหน ผู้ชายก็คงเบื่อแล้วทอดทิ้งอย่างไม่ไยดี แต่ถึงกระนั้นยามแก่เฒ่าเขาก็ได้แต่หวังฝากผีฝากไข้ไว้กับจอมขวัญแฝดคนพี่ว่าจะช่วยดูแลไม่ทอดทิ้งให้ต้องนอนขอทานอยู่ข้างถนน ส่วนจอมเกล้านั้นเป็นสาวสมัยใหม่ ขี้อ้อน ช่างเอาอกเอาใจ มั่นใจในตัวเอง มีรสนิยม และเข้าสังคมได้อย่างคล่องแคล่ว เรียกได้ว่าเป็นผู้หญิงที่ผู้ชายใฝ่ฝันอยากได้มาครอบครอง แต่ถ้าจะหวังให้มาเลี้ยงดูเขาคงยาก เพราะทุกวันนี้จอมเกล้ายังแบมือขอเงินเขาใช้อยู่เลย ผิดกับจอมขวัญที่ทำงานมีเงินเดือน อีกทั้งยังแบ่งเงินเดือนให้เขาครึ่งหนึ่งอีกด้วย สาวใช้เดินขึ้นมาบนห้องนั่งเล่นชั้นสอง เห็นเจ้านายสาวฝาแฝดกำลังพูดคุยกันอยู่ด้วยท่าทางเคร่งเครียด เธอหันไปหาเจ้านายสาวที่แต่งกายด้วยเสื้อผ้าแนบเนื้อ ทาลิปสติกสีแดงสดยั่วเย้า “คุณเกล้าคะ คุณท่านให้มาตามลงไปข้างล่างค่ะ คนของคุณอัศวินมาถึงแล้ว” “งั้นเหรอ” เจ้าของริมฝีปากสีชาดเม้มเป็นเส้นตรงพยักหน้าน้อยๆ รอจนสาวใช้เดินกลับลงไปจึงหันมาหาฝาแฝดอีกคนด้วยสีหน้าปั้นยาก บ่งชัดว่าลำบากใจกับสิ่งที่จะต้องทำนับจากนี้ “เห็นมั้ยคะพี่ขวัญขนาดนังนอมยังไม่รู้เลยว่าเราสลับตัวกัน” “ถึงอย่างนั้นพี่ก็ไม่มั่นใจเลย แล้วชุดมันก็ทำให้ร้อนๆ หนาวๆ ยังไงไม่รู้” เมื่อเห็นว่าใบหน้าของอีกฝ่ายยังไม่คลายความกังวลจึงพูดต่อไปว่า “เกล้าต้องขอขอบคุณพี่ขวัญมากนะคะ ที่ยอมสลับตัวกับเกล้า” จอมเกล้าซึ่งบัดนี้สวมเสื้อคอบัวแขนตุ๊กตาสีเหลืองอ่อน นุ่งกระโปรงสีขาวยาวคลุมเข่ากำลังบีบน้ำตาร้องไห้ด้วยความซาบซึ้งใจ ที่พี่สาวฝาแฝดยอมไปแต่งงานกับอัศวินแทนตน “พี่ทนเห็นเกล้ากับหลานต้องตกระกำลำบากไม่ได้หรอกนะ เกล้ามีคนรักและกำลังจะมีเจ้าตัวน้อยออกมาลืมตาดูโลก เกล้าจะมีความสุขมีครอบครัวที่อบอุ่น ไม่ต้องห่วงพี่...” จอมขวัญซึ่งถูกจับแต่งตัวด้วยเสื้อผ้ารัดเรือนร่างอวดสัดส่วนโค้งเว้าน่ามองขยับตัวอย่างอึดอัดเพราะไม่เคยชินกับเสื้อผ้าที่เปิดเผยเนื้อหนังมังสามากมายขนาดนี้ “โถ พี่ขวัญทำไมพูดแบบนั้นล่ะคะ” “พี่ไม่มีใคร จะอยู่ที่นี่หรืออยู่ที่ไหนก็ไม่ต่างกัน” จอมขวัญยิ้มเศร้า มันเป็นความเศร้าและความน้อยเนื้อต่ำใจที่กัดกินหัวใจของเธอมาตั้งแต่เยาว์วัย มีคำถามที่ไม่เคยได้รับคำตอบติดค้างอยู่ในใจ ทั้งที่เธอกับน้องสาวฝาแฝดมีรูปร่างหน้าตาเหมือนกันแทบทุกประการ เหตุใดบิดาถึงได้แสดงออกว่ารักน้องสาวฝาแฝดมากกว่าเธอ ของเล่นที่ดีที่สุด เสื้อผ้าที่สวยที่สุดน้องสาวมักได้รับก่อนเสมอ เธอต้องรอจนกว่าน้องสาวจะเบื่อจึงจะได้รับของเหล่านั้น เรียกได้ว่าเธอถูกเลี้ยงมาให้เป็นลูกไล่ของน้องสาวโดยแท้ แต่ถึงจะน้อยใจเธอก็ยังคงรักบิดาและน้องสาวมาก เฝ้าบอกตัวเองว่าเธอเป็นคนน่าเบื่อ อยู่ด้วยแล้วไร้ชีวิตชีวา จึงไม่แปลกที่ใครๆ ต่างพากันตกหลุมรักจอมเกล้ากันหมด ไม่เว้นแม้แต่เศรษฐีเจ้าของไร่ชาที่ตกหลุมรักจอมเกล้าแค่เพียงรูปถ่ายหนึ่งใบ จนเอ่ยปากขอจอมเกล้าไปเป็นภรรยา แลกกับหนี้สินจำนวนมหาศาลที่บิดาเสียการพนัน “อย่าพูดแบบนั้นสิคะพี่ขวัญ พี่เป็นพี่สาวคนเดียวของเกล้านะคะ ถ้าไม่ได้พี่ช่วยไว้เกล้าคงเหมือนตกนรกทั้งเป็น เกล้าเป็นหนี้บุญคุณพี่ขวัญ ชาตินี้เกล้าไม่มีวันลืม” จอมเกล้าเลื่อนตัวจากโซฟาลงนั่งบนพื้นก่อนจะพนมมือไหว้ลงบนตักพี่สาวพร้อมน้ำตานองหน้า จอมขวัญเห็นดังนั้นก็รีบประคองน้องสาวฝาแฝดมากอดไว้ทันที