บทที่ 24
“ขอบคุณครับคุณแม่”
ไทเรลล์ประคองหล่อนให้ไปนั่งข้างๆ เขา ซึ่งก็ตรงกันข้ามกับลินดาพอดิบพอดี
“หลับสบายไหมหนูงาม”
นี่ผีหลอกกลางวันหรือเปล่านะ ทำไมคนที่ด่าทอหล่อนเมื่อวาน ถึงได้มาพูดดีกับหล่อนแบบนี้
“ก็...ดีค่ะ...”
“แม่ดีใจนะที่หนูงามหลับสบาย”
“ค่ะ ขอบคุณค่ะคุณป้า...”
“ไม่ ไม่...เรียกแม่เถอะ”
หล่อนช็อกตาตั้ง หันไปมองไทเรลล์ ซึ่งก็เห็นเขายิ้มกว้างอย่างมีความสุข
“ค่ะ คุณแม่”
“ดีงามมากจ้ะ ลูกสะใภ้” ลินดายังคงยิ้มกริ่ม ก่อนจะหันไปสะกิดเขมิกา “หนูเข็มตักไก่ให้ลูกสะใภ้ป้าสิจ๊ะ”
เขมิกาฉีกยิ้มกว้างได้ไม่ต่างจากลินดาเลย และก็ตักไก่ทอดใส่จานของหล่อน
“กินเยอะๆ นะคะคุณงาม”
“ขอบคุณค่ะ”
สองคนนี้จะมาไม้ไหนกับหล่อนนะ งามระยับคิดอย่างรู้ทัน แต่ก็จำต้องเก็บเอาไว้ในใจ
“เข็มต้องขอโทษด้วยนะคะที่แสดงกิริยาไม่ดีกับคุณงามเมื่อวานนี้น่ะค่ะ ตอนนี้เข็มรู้แล้วล่ะว่าไม่ควรจะเข้าไปเป็นมือที่สามระ
